Ακόμα βάζουν Πίστονς και Νάγκετς! (photos+videos)

Σαν σήμερα πριν από 28 χρόνια, στις 13 Δεκεμβρίου του 1983, οι Ντιτρόιτ Πίστονς επισκέφθηκαν τη «McNichols Sports Arena» και κέρδισαν τους Ντένβερ Νάγκετς με 186-184 στην τρίτη παράταση! Στο κλειστό, τότε χωρητικότητας 16.600 θέσεων, βρέθηκαν 9.655 θεατές. Κανείς τους δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που έβλεπε! Ούτε οι ίδιοι οι παίκτες περίμεναν πως θα γίνονταν πρωταγωνιστές του παιχνιδιού που κρατάει μέχρι σήμερα το απόλυτο ρεκόρ παραγωγικότητας στο ΝΒΑ. Γνώριζαν πως το σκορ θα πάει ψηλά. Αλλά τόσο ψηλά;

«Εκείνη την περίοδο, ήξερες πως θα πας στο Ντένβερ και θα παίξεις έναν αγώνα σκοραρίσματος. Δεν είχαν πολλά συστήματα, μόνο έτρεχαν. Ξέραμε, λοιπόν, πως το μόνο που έπρεπε να κάνουμε ήταν να παίξουμε σαν κι εκείνους. Υπήρξε πολύ τρέξιμο, εκατέρωθεν - και μια τρομερή τύχη. Αυτό έκανε το θέαμα θαυμάσιο», θυμάται ο Κέλι Τριπούκα, η βασικότερη ανησυχία του οποίου -όπως αποδείχθηκε- δεν ήταν εάν θα κερδίσουν. «Το παιχνίδι κράτησε πάρα πολύ. Κάποια στιγμή κοιτάξαμε το ρολόι και τότε ήταν που αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε εάν θα βρούμε μέρος να φάμε μετά. Ρωτάγαμε ο ένας τον άλλον: «Υπάρχει ολονύχτιο εστιατόριο στο Ντένβερ;». Βέβαια, θα μπορούσαμε να δείξουμε το φύλλο αγώνα στο σερβιτόρο, από τη βιτρίνα του εστιατορίου. Πιστεύω πως θα μας άνοιγε!», προσθέτει ο φόργουορντ των φιλοξενούμενων. Για την ιστορία, η αναμέτρηση διήρκησε συνολικά τρεις ώρες και έντεκα λεπτά!

Έξι παίκτες από κάθε αντίπαλο τελείωσαν με διψήφιο αριθμό πάντων και συνολικά τέσσερις, δύο από κάθε ομάδα, ξεπέρασαν τους σαράντα. Ο Κίκι Βαντεβέγκε, αν και ηττημένος, μπορεί να υπερηφανεύεται πως ήταν πρώτος σκόρερ της θρυλικής αναμέτρησης, με 51 πόντους, με το συμπαίκτη του Άλεξ Ίνγκλις να τελειώνει με 47. Τόσους είχε και ο Αϊζάια Τόμας, από τους νικητές. Ο Τζον Λονγκ «σταμάτησε» στους 41. Οι παίκτες των δύο ομάδων σούταραν συνολικά 142 σουτ εντός παιδιάς, έχοντας ποσοστό ευστοχίας 56,6%! Μοιραία, μόλις 113 ήταν τα ριμπάουντ, με τους Ίνγκλις και Μπιλ Λέιμπιρ να είναι οι μοναδικοί που είχαν διψήφιο αριθμό (από 12). Στις 60 ελεύθερες βολές «σταμάτησαν» οι Πίστονς, 57 σούταραν οι Νάγκετς. Μοιράστηκαν επίσης 93 ασίστ, με τον Τόμας να έχει 17.

Οι δύο ομάδες ήταν από τις πλέον παραγωγικές εκείνη τη σεζόν, δεν είναι τυχαίο πως οι γηπεδούχοι ολοκλήρωσαν τη χρονιά με τον καλύτερο μέσο όρο του πρωταθλήματος (123,7 πόντοι), και οι φιλοξενούμενοι με 117,1. Δεν ήταν δύσκολο για κάποιον να καταλάβει πως εκείνο το βράδυ θα έμενε στην ιστορία. Στο ημίχρονο είχαν ήδη μπει 148 πόντοι (74-74)! «Έμοιαζε λες και κανείς δεν μπορούσε να αστοχήσει. Κανείς δεν είχε καμία αμφιβολία πως θα ευστοχήσει», εξήγησε σε συνέντευξή του κάποια χρόνια μετά ο Άλεξ Ίνγκλις.

«Εκείνη τη βραδιά, οι παίκτες αμφότερων των ομάδων, ό,τι κι αν έκαναν έμπαινε μέσα», πρόσθεσε ο Βαντεβέγκε. Στη συνέχεια, μάλιστα, διευκρίνισε πως ο τελικός απολογισμός των 370 πόντων ήταν… μικρός: «Το σκορ θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερο, αλλά ήμασταν εξαντλημένοι. Χάθηκαν πολλά εύκολα σουτ στο τέλος από αμφότερες τις πλευρές». Όσο για το σουτ του Αϊζάια Τόμας, με το οποίο διαμορφώθηκε το 145-145 της κανονικής διάρκειας του αγώνα, ήταν αρκετό για να τον κάνει να διαισθανθεί τη συνέχεια: «Όταν μπήκε, σκέφτηκα: «Εδώ είμαστε! Και τώρα, τι;». Όταν τελείωσε και πήγαμε στα αποδυτήρια, αισθάνθηκα πιο ωραία παρά ποτέ την ώρα που έκανα ντους. Ήταν το καλύτερό μου!».

«Ήταν σαν ένα παιχνίδι summer league. Δεν υπήρχε καθόλου άμυνα. Ήταν run and gun από την αρχή», συμπλήρωσε ο Βίνι Τζόνσον. Ο Τριπούκα, όμως, διαφώνησε με το συμπαίκτη του: «Δεν ήταν σαν All Star Game. Ο προπονητής μας είχε επικεντρωθεί αρκετά στο αμυντικό κομμάτι σε εκείνο το παιχνίδι. Πιέσαμε αρκετά τον αντίπαλό μας. Ωστόσο, καμία ομάδα δεν μπορούσε να ξεφύγει στο σκορ. Πηγαίναμε συνέχεια πάνω-κάτω». Αναφορικά με το ρεκόρ παραγωγικότητας, έδωσε την εξήγησή του: «Ήταν κάτι που μπορούσες να αισθανθείς. Ήταν εκεί που σε πήγαινε το ίδιο το παιχνίδι».

Ο Μπιλ Ράσελ, στην αυτοβιογραφία του, έγραψε: «Είναι δύσκολο να περιγράψεις τι συνέβη. Αισθάνθηκα πως το παιχνίδι ανέβηκε επίπεδο». Ο νικητής κρίθηκε από εύστοχο τρίποντο του Τόμας, με ταμπλό! «Έγινε ένα σπουδαίο παιχνίδι. Ποτέ δεν πρόκειται να σπάσει το συγκεκριμένο ρεκόρ», θεωρεί ο Κέλι Τριπούκα. Και, μάλλον, δεν είναι ο μόνος…

Δωδεκάλεπτα: 34-38, 74-74, 108-113, 145-145 (κ.α.), 159-159 (α’ παρ.), 171-171 (β’ παρ.), 184-186.

Τα ρεκόρ που «έσπασαν» στις 13 Δεκεμβρίου του 1983 (σε παρένθεση η δεύτερη καλύτερη επίδοση στην ιστορία του ΝΒΑ) έχουν ως εξής:

Παρακολουθήστε ολόκληρο τον αγώνα μέσα από τα βίντεο που ακολουθούν…