Χατζηθεοδώρου: «Ονειρεύομαι να κλείσω την καριέρα μου στον Ολυμπιακό»

Σε όποια ομάδα κι αν έχει αγωνιστεί, αν και δεν είναι πολλές αφού μένει πιστός σε αυτές, έχει καταφέρει να πρωταγωνιστεί και να σηκώνει Κούπες. Αυτό έκανε 15 χρόνια στον Ολυμπιακό –είχε ξεκινήσει την καριέρα του στον Ηλυσιακό-, ένα χρόνο στην Παρτιζάν, ενώ αυτό επιθυμεί και φέτος, που είναι παίκτης της Χίου. Τίτλους όμως έχει κατακτήσει, φορώντας και το σκουφάκι με το εθνόσημο με κορυφαία στιγμή το 2005 στο Μόντρεαλ, όταν η Ελληνική εθνική ομάδα ανέβηκε στο τρίτο σκαλί του βάθρου στο Παγκόσμιο.

Ο «Τεό», στα 35 του πλέον χρόνια, όντας ο πρώτος Έλληνας αθλητής σε ομαδικό επίπεδο, με τους περισσότερους τίτλους (31 σύνολο) παραμένει… αχόρταγος και το αποδεικνύει με τη παρουσία του στο νερό.

Ο Θοδωρής Χατζηθεοδώρου μίλησε στο Onsports για αυτή του τη… δίψα, για τον Ολυμπιακό και την «κόντρα» που υπήρξε μετά το ντέρμπι στην Χίο, τα όνειρά του για τη νησιώτικη ομάδα και τον τρόπο που…. «ντοπάρεται».

Να ξεκινήσουμε από το πιο πρόσφατο, που είναι ο αποκλεισμός από το Eurocup.Τι σημαίνει αυτό για την Χίο και για τον Θοδωρή Χατζηθεοδώρου;

Νομίζω ότι υπάρχει έκδηλη στενοχώρια και στους αθλητές, στον προπονητή και στον πρόεδρο, αφού θα μπορούσαμε να κάνουμε ένα βήμα ακόμα και να είμαστε στους «8». Δεν τα καταφέραμε, δεν πειράζει. Προχωράμε και πλέον απαιτείται συγκέντρωση για τις εγχώριες διοργανώσεις, το πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Το θετικό είναι πως στο παιχνίδι με την Καζάν προσπαθήσαμε να ανατρέψουμε το εις βάρος μας αποτέλεσμα, το είδε όλος ο κόσμος. Η Καζάν είναι μία έμπειρη ομάδα, το παιχνίδι κρίθηκε στις λεπτομέρειες, αφού ήμασταν άτυχοι και άστοχοι σε κρίσιμα σημεία, αλλά πλέον, κοιτάμε μπροστά.

Βρισκόσασταν τρία γκολ μπροστά στη δεύτερη παράταση και η ομάδα σου κέρδισε πέναλτι. Ήταν δική σου απόφαση να αναλάβεις την εκτέλεση, ως ο πιο έμπειρος αφού εκείνη τη στιγμή η μπάλα… έκαιγε;

Ήταν δική μου επιλογή. Είχαμε χάσει δύο πέναλτι και αποφάσισα να το αναλάβω. Ήμουν σίγουρος ότι θα ξεγελάσω τον τερματοφύλακα, αλλά ξεγέλασε εμένα η πορεία της μπάλας. Έτσι είναι, άλλες φορές μπαίνουν και άλλες όχι. Αυτό θα πρέπει να είναι ένα χαρακτηριστικό για όλους τους μεγάλους αθλητές, όταν καίει η μπάλα και φέρει βάρος και ευθύνη. Δεν φοβάμαι να αναλάβω την ευθύνη που άλλες φορές οδηγεί στη επιτυχία και άλλες στην αποτυχία. Σε αυτές τις περιπτώσεις είτε γίνεσαι ήρωας είτε ο μοιραίος παίκτης, αναλόγως με την έκβαση. Αυτό με κάνει πιο δυνατό και έμπειρο για τη συνέχεια.

Λίγο πριν τη λήξη και αφού η Καζάν έχει μειώσει στα δύο γκολ, επιχείρησες γυριστό σουτ, όπως και στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Απέναντι στην ομάδα του Πειραιά σου βγήκε, δεν έγινε το ίδιο και στο παιχνίδι με τη ρώσικη ομάδα. Αν μπορούσες θα αντάλλασες το γκολ απέναντι στον Ολυμπιακό με αυτό απέναντι στην Καζάν;

Δεν θα ήθελα να γίνει τίποτα διαφορετικό στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό. Στο παιχνίδι με την Καζάν έκανα μία λάθος επιλογή, αφού θα μπορούσα να σουτάρω κανονικά, αλλά ήθελα να αιφνιδιάσω τον αντίπαλο, ο αμυντικός όμως το είχε υποψιαστεί και δέχτηκα το μπλοκ. Μου αρέσει να επιχειρώ τραβηγμένες προσπάθειες και να δίνω θέαμα στον κόσμο, αυτό έκανα σε όποια ομάδα κι αν ήμουν. Θέλω όταν βγαίνω από το νερό, να βλέπω τον κόσμο να είναι ικανοποιημένος από αυτά που έχω προσφέρει. Αυτός νομίζω ότι είναι και ο ρόλος του αθλητισμού.

Αν και πλέον, έχει περάσει καιρός θέλω να μου σχολιάσεις όσα συνέβησαν μετά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Σε κατηγόρησαν για χειρονομία στον πάγκο του Ολυμπιακού ενώ προέκυψε και ένα συμβάν με τον Θοδωρή Βλάχο. Τι ακριβώς έγινε;

Καταρχάς έχει τελειώσει αυτό το θέμα. Το θετικό είναι ότι όσοι με κατηγορούσαν, το πήραν πίσω. Είπαν ότι ήμουν εκδηλωτικός στους πανηγυρισμούς μου και ο πρώτος που το υποστήριξε ήμουν εγώ αλλά δεν έκανα χειρονομίες, εξάλλου δεν είναι στο ήθος μου. Δεν έχω ανάγκη να το κάνω. Ο κόσμος του Ολυμπιακού έχει άποψη κατακριτέα, συνεχίζεται μία τύπου επίθεσης στο πρόσωπό μου αλλά χαίρομαι γιατί δικαιώνομαι, γιατί πλέον, φαίνεται ότι το θέμα είναι προσωπικό με τον Χατζηθεοδώρου. Όλα αυτά δεν κάνουν κακό στην Χίο, δεν κάνουν κακό στον Ολυμπιακό, κάνουν όμως καλό σε εμένα, με δυναμώνουν, μου ανοίγουν τα μάτια σε πολλά πράγματα. Ό,τι έγινε πάντως θεωρείται λήξαν σε όλα τα επίπεδα και αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά. Θα προσπαθήσω να μείνω αφοσιωμένος στις υποχρεώσεις μου.

Έχεις σκεφτεί καθόλου το ματς στο Παπαστράτειο;

Καθόλου. Είναι πολύ μεγάλο το χρονικό διάστημα, ο Ολυμπιακός έχει άλλα τρία ντέρμπι που ακολουθούν, με Παναθηναϊκό, Βουλιαγμένη και Πανιώνιο στα οποία ελπίζω να μην υπάρξει το παραμικρό επεισόδιο. Τότε, θα δούμε τι έχουμε, που βρισκόμαστε, υπάρχει ενδιάμεσα το Ευρωπαϊκό, σε εκείνο το σημείο θα δούμε πώς παρουσιάζονται οι ομάδες. Τώρα είναι νωρίς για οποιοδήποτε σχόλιο.

Στις·19 Ιουνίου 2010 έγραψες ιστορία, καθώς έγινε ο αθλητής με τους περισσότερους τίτλους (27) στην ιστορία του ελληνικού ομαδικού αθλητισμού. Τώρα τους έχεις κάνει 31.. Πού ονειρεύεσαι να σταματήσει το κοντέρ;

Δεν υπάρχει που ονειρεύομαι. Το μεγάλο όνειρο είναι να μείνω στην ιστορία ως ο αθλητής με τους περισσότερους τίτλους και να αποτελέσει κίνητρο για όλα τα παιδιά που ασχολούνται με τον αθλητισμό να το ξεπεράσουν. Επίσης, θέλω να αποκτήσω οικογένεια και τα παιδιά μου να το βιώνουν αυτό. Είμαι ρομαντικός με αυτό που λέω. Έχω πάρει 31 τίτλους αλλά δεν έχω χορτάσει, είναι μεγάλο στοίχημα αυτό για μένα. Εξάλλου, το δείχνω αυτό, αφού προέρχομαι από μία καλή σεζόν, με την επάνοδό μου φέτος μετά τον τραυματισμό μου, έχω κάνει καλές εμφανίσεις και είναι όλοι ικανοποιημένοι. Έχω ακόμα περιθώρια βελτίωσης, ξέρω τον εαυτό μου και τις δυνατότητές μου και στο τέλος θα δω τη συγκομιδή και θα κάνω ταμείο.

Θα τους κάνεις 33 φέτος με το σκουφάκι της Χίου;

Από την αρχή δεν είχαμε μιλήσει για τίτλους, αλλά για την καλύτερη πορεία σε Ελλάδα και Ευρώπη. Η Ευρώπη τελείωσε και τώρα έχουμε την Ελλάδα. Η Χίος δεν είναι το φαβορί, και δεν το λέω αυτό για να αποβάλλω το άγχος. Μετά τις 7 πρώτες αγωνιστικές φιγουράρει στην τρίτη θέση. Το πρωτάθλημα είναι ανταγωνιστικό, έχει πολλές καλές ομάδες και όλα θα κριθούν στα πλέι οφ τον Μάιο. Έχουμε δύο μεγάλες διακοπές για το Ευρωπαϊκό και προ-Ολυμπιακό τουρνουά και μετά θα δούμε πως θα λειτουργήσει η Χίος. Ένα πράγμα που με έκανε πολύ χαρούμενο στο παιχνίδι με την Καζάν είναι αυτό, γιατί η Χίος λειτούργησε σαν ομάδα. Μετά από 5-6 μήνες είμαστε όλοι υγιείς και ήμασταν ομάδα με όλη τη σημασία.

Στο παρελθόν είχες δηλώσει πως ονειρεύεσαι να κλείσεις την καριέρα σου στον Ολυμπιακό. Εξακολουθεί να αποτελεί όνειρό σου;

Ναι, είναι το όνειρο μου, θα το ήθελα. Με αυτήν την τεταμένη ατμόσφαιρα που υπάρχει τελευταία, κάποιοι δεν περιμένουν να το ακούσουν και θα ειρωνευτούν πως είναι ψέμα. Όσοι γνωρίζουν όμως τη λατρεία που έχω σε αυτήν την ομάδα, όσα έχω δώσει και πόσο ψηλά βρίσκεται ο Ολυμπιακός στη καρδιά μου, ξέρουν ότι το εννοώ. Έχω πληγωθεί από άτομα αλλά όχι από τον Ολυμπιακό. Δεν γνωρίζω αν θα γίνει ή όχι, ούτε πότε θα δώσω τέλος στην καριέρα μου, αφού ακόμα και αυτή τη στιγμή σκέφτομαι ότι σταματάω το πόλο και νιώθω πολύ άσχημα. Δεν θέλω να νιώθω ότι φτάνω στο τέλος και πως τα χρόνια περνάνε, θέλω να ζω το όνειρο, ότι είμαι μικρό παιδί ακόμα και παίζω πόλο, έτσι νιώθω εξάλλου... σαν μικρό παιδί. Δεν ξέρω τι θα γίνει του χρόνου το καλοκαίρι, εάν θα μείνω ή όχι στην Χίο, έχω ήδη δύο προτάσεις από ομάδες του εξωτερικού, αν και είναι αδύνατο να φύγω στο εξωτερικό λόγω λιμενικού, αλλά θα δείξει.

Είναι το Ολυμπιακό μετάλλιο αυτό που λείπει από τη συλλογή του Χατζηθεοδώρου; Σκέφτεσαι ότι θα μπορούσε να έρθει στο μέλλον;

Είναι άτοπο από τη στιγμή που δεν είμαι στην Εθνική. Το Ολυμπιακό μετάλλιο ήταν το μεγάλο όνειρο το 2004 αλλά το απωλέσαμε δυστυχώς. Από το 2007 αποτελώ παρελθόν από την Εθνική και δεν γνωρίζω αν θα κληθώ ξανά. Εάν περάσει η Ελλάδα, δώσει ο Θεός και πάει στους Ολυμπιακούς και κληθώ, βλέπουμε. Αυτή η Εθνική πρέπει να κερδίσει το σεβασμό από τους Ευρωπαϊκούς αντιπάλους και μετά με συστηματική δουλειά, μπορεί να πάει ψηλά. Είμαι υπέρ της επιστροφής των παλιών παικτών, αφού έχουν επιστρέψει κάποιοι και αποδεικνύουν ότι έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο και βοηθάνε την ομάδα. Η ευχή μου είναι να έχει αυτή η Εθνική καλή πορεία στο Ευρωπαϊκό και μακάρι να πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Κλείνοντας θα ήθελα να μου πεις εάν ο κόσμος είναι η «ντόπα» σου;

Ναι πωρώνομαι πολύ. Το ξέρει πολύ καλά αυτό όλος ο φίλαθλος κόσμος, ειδικά του Ολυμπιακού τόσα χρόνια. Μου δίνει φτερά ο κόσμος. Ακόμα και ο αντίπαλος φίλαθλος που θα με γιουχάρει, είναι ακόμα μεγαλύτερη... ντόπα. Μου αρέσει να παίζω σε θερμή ατμόσφαιρα είτε υπέρ της ομάδας μου είτε εναντίον, είναι μεγάλη ομορφιά να παίζουμε σε γεμάτα κολυμβητήρια. Αυτό είναι το όνειρο κάθε αθλητή. Πανηγυρίζω με τον κόσμο, είχα πάντα επαφή με το κοινό, εξάλλου ένα κομμάτι από τις επιτυχίες, ανήκει πάντα στον κόσμο.