Οι γοργόνες και οι μάγκες (photos+videos)

Ο λόγος για τις Παγκόσμιες πρωταθλήτριες στη Σαγκάη, Σταυρούλα Αντωνάκου, Αλεξάνδρα Ασημάκη, Άλκηστη Αβραμίδου, Χριστίνα Τσουκαλά, Έλενα Κούβδου και Φιλιώ Μανωλιουδάκη που έστησαν στον… τοίχο τους «χάλκινους» μάγκες της Εθνικής πόλο Νέων Ανδρών.

Τα… βέλη όμως εκτοξεύτηκαν και από την αντίθετη πλευρά, ενώ στο παιχνίδι συμμετείχε και ο βοηθός του Περικλή Δαμάσκου στην Εθνική Νέων, Θόδωρος Μπερδές.

Η φουνταριστή της Εθνικής, Αλεξάνδρα και ο παθιασμένος Μανώλης ανέκριναν ο ένας τον άλλον…

Ασημάκη: Έκανες πολύ μεγάλο παιχνίδι και μας συγκίνησες με τις δηλώσεις σου μετά το τέλος του αγώνα, δείχνοντας ότι έχεις πάθος. Από πού αντλείς τη δύναμη, τα συναισθήματα που έχεις;

Σολανάκης: Όλα τα παιδιά έκαναν μεγάλο παιχνίδι, όχι μόνο εγώ. Πιο πολύ παίζω για την ομάδα, για αυτό βγαίνει το πάθος. Παίζω για τους συμπαίκτες μου. Η συγκίνηση βγήκε από μόνη της. Για αυτό καμία φορά είναι καλύτερο να είσαι τρίτος παρά δεύτερος, συγκινήθηκα. Μου βγήκαν έτσι τα δάκρυα…

Σολανάκης: Πώς αισθάνεσαι να είσαι πρότυπο;

Ασημάκη: Δεν αισθάνομαι κάπως έτσι, αλλά μακάρι να είμαι. Ωραία είναι οι νεότερες να θέλουν να γίνουν σαν εσένα, δεν ξέρω αν συμβαίνει γιατί κι εγώ είμαι πολύ μικρή ακόμα.

Σολανάκης: Πώς αισθανόσουν πάνω στο βάθρο στη Σαγκάη;

Ασημάκη: Και εσύ θα μπορέσεις να με καταλάβεις είναι παρόμοιο το συναίσθημα. Οι κόποι σου ανταμείβονται με τον καλύτερο τρόπο. Στο τελευταίο παιχνίδι ήταν ένα ξέσπασμα χαράς.

Η μικρή της Εθνικής, Χριστίνα Τσουκαλά τα... έβαλε με τον Δήμο Δερμιτζάκη…

Τσουκαλά: Στο Σίδνεϊ πήρες το αργυρό, φέτος στο Βόλο το χάλκινο... Ο στόχος για τη συνέχεια;

Δερμιτζάκης: Ο πρώτος στόχος για μένα μετά τις μικρές ηλικίες είναι η ανδρών. Αυτό που έχω ως σκοπό για το μέλλον μου είναι να συνεχίσω τη σκληρή δουλειά και τη σκληρή προπόνηση για να αναδειχτώ ως αθλητής και να κερδίσω μία θέση στην Εθνική ανδρών.

Δερμιτζάκης: Ποιες είναι οι σκέψεις σου για το 2012 στο Λονδίνο;

Τσουκαλά: Είναι πολύ δύσκολο να περάσουμε στις «8» στο Λονδίνο. Δεν είναι, όμως, ακατόρθωτο και ελπίζουμε για μία θέση στην τριάδα.

Η Έλενα Κούβδου σαν καλή τερματοφύλακας απέκρουσε με τρόπο τα σουτ του Κυριάκου Ποντικέα.

Ποντικέας: Περίμενες ότι θα πάρεις το χρυσό, πώς αισθάνεσαι για αυτό;

Κούβδου: Να σου πω την αλήθεια δεν το περίμενα. Αυτό είναι ένα όνειρο ζωής, όνειρο καριέρας για πολλούς αθλητές. Επόμενος στόχος είναι το Πανευρωπαϊκό που έρχεται τον Ιανουάριο και η πρόκριση για την Ολυμπιάδα.

Κούβδου: Πώς είναι να παίζεις στην Ελλάδα με τόσο κόσμο, σου δημιουργεί άγχος ή σε βοηθάει;

Ποντικέας: Στην αρχή μας γέμιζε άγχος, μετά όμως το ξεπεράσαμε και μας γέμιζε με χαρά.

Κούβδου: Πώς διαχειρίστηκες τη δημοσιότητα με τις θαυμάστριες στο Βόλο;

Ποντικέας: Αν αρέσουμε είναι φυσιολογικό… (γέλιο)

Η Φιλιώ Μανωλιουδάκη μίλησε για τον Ολυμπιακό, με τον Στέφανο Γαλανόπουλο να παίζει ως… αμυντικός φουνταριστού.

Μανωλιουδάκη: Αν ήσουν παίκτης, σε ποια θέση θα ήθελες να παίζεις;

Γαλανόπουλος: Πιστεύω ότι και για το σώμα μου και γιατί μου αρέσει η θέση, θα ήθελα να είμαι αμυντικός φουνταριστού. Η συγκεκριμένη θέση έχει αρκετή σκέψη και σχετικά περισσότερη επικοινωνία με τις άλλες θέσεις, όπως και ο τερματοφύλακας στην άμυνα. Είναι μία θέση κλειδί και για επίθεση και για άμυνα, είναι κατά κάποιο τρόπο ο πλέι μέικερ. Θεωρώ ότι θα έπαιζα αμυντικός για τα προσόντα και γιατί στην άμυνα είναι αυτός που έχει το βασικό ρόλο του φουνταριστού και θα ήθελα να το κάνω.

Γαλανόπουλος: Πώς ήταν να χάνεις τον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό, όπως τον χάσατε στην Ευρώπη πέρσι, αλλά επανήλθατε και παίξατε στον μικρό τελικό τόσο καλά;

Μανωλιουδάκη: Είναι ένα παιχνίδι που θα μου μείνει κυριολεκτικά αξέχαστο, γιατί έχω ξαναχάσει ημιτελικό αλλά όχι κάτω από αυτές τις συνθήκες. Είχαμε πει ότι πρέπει να πάρουμε ένα μετάλλιο, να δείξουμε ότι είμαστε ομάδα και να πάρουμε ένα μετάλλιο. Για αυτό τα δώσαμε όλα και κατακτήσαμε το μετάλλιο.

Οι Σαλονικιοί, Άλκηστη Αβραμίδου και Άγγελος Βλαχόπουλος θυμήθηκαν τον… Λευκό τον Πύργο.

Αβραμίδου: Ως αρχηγός ποιες ήταν οι υποχρεώσεις σε αυτήν την ομάδα;

Βλαχόπουλος: Νιώθω πολύ ωραία που είμαι αρχηγός, αν και δεν σημαίνει κάτι. Μπορούσα να μεταφέρω τον ψυχισμό μου, την ενέργειά μου στα υπόλοιπα παιδιά. Αυτό ήταν το κυριότερο και όχι ο αρχηγός ως ρόλος.

Βλαχόπουλος: Εμείς χάλκινοι, εσείς χρυσές.. Πώς θα γίνει να γίνουμε κι εμείς χρυσοί;

Αβραμίδου: Με πάρα πολλή δουλειά, με χημεία που από ό,τι είδα, την έχετε. Με πολλή προσπάθεια, λίγη τύχη σίγουρα και επιμονή.

Βλαχόπουλος: Εσύ τι έκανες για να το καταφέρεις;

Αβραμίδου: Πολλή προπόνηση, μένοντας συγκεντρωμένη και παίζοντας στον Ολυμπιακό, (σχόλιο Βλαχόπουλου: Δηλαδή, εμείς από τη Βουλιαγμένη δεν μπορούμε..). Βάζουμε στόχο, όλα τα κορίτσια και πάμε βήμα βήμα. Έχουμε σταθερή πορεία.

Αβραμίδου: Σου έχει δώσει κάτι να θυμάσαι η Θεσσαλονίκη;

Βλαχόπουλος: Ναι, θυμάμαι πολλά. Θυμάμαι τα παιδιά πόσο αγαπημένοι ήμασταν. Ήμασταν μία οικογένεια παρά τα προβλήματα. Με έχουν βοηθήσει να χτίσω τον χαρακτήρα μου.

Αβραμίδου: Είσαι ευχαριστημένος από την πορεία σου από τον ΠΑΟΚ μέχρι σήμερα;

Βλαχόπουλος: Δεν μου αρέσει να μιλάω για τον εαυτό μου. Είμαι ευχαριστημένος, τίποτα δεν χαρίζεται. Το ξέρεις πολύ καλά. Ωστόσο υπάρχει συνέχεια, με το να σκεφτόμαστε το παρελθόν, δεν υπάρχει το μέλλον…

Ο Θόδωρος Μπερδές μίλησε με τα.. παιδιά του, τον Γιώργο Παπαδόγιαννη και τον Αντώνη Ξενάκη…

Μπερδές: Γιώργο, πώς σου φάνηκε το Παγκόσμιο;

Παπαδόγιαννης: Πολύ έντονο, γιατί παίζαμε στην Ελλάδα, στον κόσμο μας. Θέλαμε το χρυσό, δεν τα καταφέραμε αλλά τουλάχιστον πήραμε το μετάλλιο και θα μείνει για πάντα στη μνήμη μας, γιατί ήταν φοβερά έντονο.

Μπερδές: Αντώνη τι αποκόμισες από τις Εθνικές;

Ξενάκης: Θα θυμάμαι για πάντα, την φοβερή παρέα που είχαμε με τα παιδιά. Θα είμαστε για πάντα φίλοι και δεν θα χωριστούμε ποτέ. Χάρη σε αυτήν την παρέα, πήγαμε τόσο καλά και στο Πανευρωπαϊκό και στα Παγκόσμια, και πως σε κάθε προπόνηση όσο κουραστική κι αν ήταν, φεύγαμε όλοι με ένα χαμόγελο.

Παπαδόγιαννης: Κόουτς, τι έχεις να θυμάσαι;

Μπερδές: Κάθε στιγμή ήταν ξεχωριστή, το ζήσαμε έντονα. Δεν μιλήσαμε ποτέ για προβλήματα και τραυματισμούς, αλλά αυτά είναι μες στο παιχνίδι. Έχω να θυμάμαι μία πάρα πολύ καλή ομάδα, ένα πάρα πολύ καλό κλίμα, με πολύ καλά παιδιά, που άντεξαν όλο το καλοκαίρι στην πίεση. Έχω να θυμάμαι ότι στις χαρές και στις λύπες μαζί. Φτάσαμε σε σημείο να είμαστε στενοχωρημένοι με ένα τρίτο Παγκόσμιο. Κάναμε όλη την Ελλάδα να χαρεί, να συγκινηθεί, να πανηγυρίσει. Το συμπέρασμα δεν είναι μόνο θετικό αλλά παραπάνω από ό,τι περιμέναμε.

Ξενάκης: Αγαπήσατε την ομάδα, εμάς, όσο εμείς εσάς;

Μπερδές: Ερχόμενος από τη μεγάλη ανδρική ομάδα, δεν ήξερα καθόλου το κλίμα. Τους είπα κάτι χαριτολογώντας, «Δεν θα αφήσω το παιδί μου που το έκανα στα γεράματα, αν δεν του κρεμάνε κάθε φορά ένα μετάλλιο». Το κατάφεραν όλες τις φορές να έρχεται το παιδί μου στο αεροδρόμιο και να του κρεμάνε ένα μετάλλιο. Ήμουν το καλοκαίρι με 13 παιδιά μου. Και τα 14 παιδιά και ο Δημήτρης Τίγκας που δεν ακολούθησε τελικά την αποστολή.

«Ερυθρόλευκο» είναι το επόμενο ζευγάρι, με την αρχηγό του Ολυμπιακού Σταυρούλα Αντωνάκου και τον Νέο, Γιώργο Δερβίση.

Αντωνάκου: Έγινε ένα όνειρό σου πραγματικότητα;

Δερβίσης: Ναι, θέλαμε να βγούμε πρώτοι στον κόσμο, τελικά βγήκαμε τρίτοι. Το καλό είναι ότι βρεθήκαμε στην τριάδα του κόσμου και πραγματοποιήθηκε ένα όνειρο.

Αντωνάκου: Ένα όνειρό σου για το μέλλον;

Δερβίσης: Να πάω Ολυμπιακούς Αγώνες.

Δερβίσης: Ήταν στα όνειρά σου να πάρεις το Παγκόσμιο;

Αντωνάκου: Η αλήθεια είναι πως δεν ήταν ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα, αλλά έγινε, οπότε και κάτι που ήταν πέρα από τα όνειρα γίνεται πραγματικότητα.

Δερβίσης: Τι παραπάνω θα μπορούσες να ζητήσεις τώρα;

Αντωνάκου: Να είμαι υγιής, ευτυχισμένη και ένα Ολυμπιακό μετάλλιο.

Το μεγάλο φινάλε έκανε ο Θόδωρος Μπερδές με δύο ακόμα παιδιά του, τον Μάριο Καπότση και τον Κώστα Γούβη... Όσα είπαν οι τρεις άνδρες στο παρακάτω βίντεο...