Το τελευταίο παράγγελμα του «Στρατηγού»

Ο «στρατηγός» θα έδινε το τελευταίο του παράγγελμα, κλείνοντας την ένδοξη διαδρομή του!
Ολοκληρώνοντας την δική του… εκστρατεία, που ξεκίνησε το 1953 στις αλάνες της Αθήνας, συνεχίστηκε στις «αρένες» των γηπέδων ανά την Ελλάδα, πέρασε μέσα από ευρωπαϊκά «παλάτια», υψώνοντας αψίδα στο θρυλικό Γουέμπλεϊ!

Ο Ένας και Μοναδικός «στρατηγός» του Ελληνικού ποδοσφαίρου! Ο Μίμης Δομάζος!!!
Ο άνθρωπος με την τεράστια καριέρα που κατάφερνε να πείθει πάντα της στρογγυλή θεά να του κάνει τα τερτίπια (!), αναπολεί  εκείνη την ημέρα, στην οποία εναπόθεσε για πάντα, την ποδοσφαιρική του περικεφαλαία και το ξίφος, στο φιλικό του Παναθηναϊκού με την Μπόκα Τζούνιορς.

«Ήταν Παρασκευή θυμάμαι εκείνη την ημέρα. Θυμάμαι ότι ήταν τέτοια εποχή, Αύγουστος. Παρά το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός είχε δώσει ήδη τέσσερα φιλικά παιχνίδια κι εγώ είχα μια πολύ άσχημη μέρα, ο αγώνας με την Μπόκα Τζούνιορς έγινε», εξιστορεί με νοσταλγία ο  Μίμης Δομάζος και συνεχίζει:

«Το παιχνίδι είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει στις 9 το βράδυ, αλλά λόγω της πολύ μεγάλης προσέλευσης του κόσμου, ξεκίνησε στις 10:30! Για να γίνει εκείνο το ματς, πλήρωσα όλα τα έξοδα εγώ! Ο Παναθηναϊκός μου πρόσφερε την ομάδα, αλλά εγώ ήμουν αυτός που κάλυψε τα χρήματα διεξαγωγής του αγώνα».

«Ήταν μεγάλη μέρα για μένα. Δεν ήταν καθόλου εύκολο μετά από τόσα χρόνια που είχα σταματήσει το ποδόσφαιρο και μάλιστα μήνα Αύγουστο, να μαζευτεί τόσος κόσμος στο γήπεδο. Αισθάνθηκα πολύ υπερήφανος γι’ αυτό και τότε είπα μέσα μου πως κάτι είχα προσφέρει κι εγώ στο Ελληνικό ποδόσφαιρο».

Ο «στρατηγός» ολοκληρώνει την αναδρομή του, στο τελευταίο παιχνίδι με την Μπόκα Τζούνιορς, με το οποίο αποχαιρέτησε για πάντα την «στρογγυλή θεά», λέγοντας με χαρακτηριστικό τρόπο: «Δεν νομίζω ότι ποτέ κανένας άλλος ποδοσφαιριστής που σταμάτησε το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, να γέμισε το γήπεδο με τόσο κόσμο».

Ο Μίμης Δομάζος γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου του 1942 στην Αθήνα. Έκανε τα πρώτα ποδοσφαιρικά του βήματα στην Άμυνα Αμπελοκήπων σε ηλικία 11 ετών.
Το 1959 μεταγράφηκε στον Παναθηναϊκό, όπου έκανε πολύ μεγάλη καριέρα – τον αποκάλεσαν στρατηγό - με αποκορύφωμα τη συμμετοχή του στον Τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης το 1971, αντιμετωπίζοντας τον Άγιαξ στο θρυλικό Γουέμπλεϊ.

Αγωνίστηκε φορώντας τη φανέλα με το τριφύλλι σε 510 παιχνίδια, σημειώνοντας 134 γκολ.
Στον Παναθηναϊκό αγωνίστηκε από το 1959 έως το 1978, τα επόμενα δύο χρόνια έπαιξε στην ΑΕΚ, και επέστρεψε και πάλι στους «πράσινους» το 1980, όπου κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, αγωνιζόμενος σε 12 αγώνες.

Από το 1959 έως το 1977 ήταν στέλεχος της Εθνικής Ελλάδας, με την οποία σε 50 συμμετοχές πέτυχε 4 γκολ.

Κατέκτησε εννέα πρωταθλήματα με τον Παναθηναϊκό (1960, 1961, 1962, 1964, 1965, 1969, 1970, 1972, 1977) και ένα με την ΑΕΚ (1979).
Με τους «πράσινους» πανηγύρισε και τρία κύπελλα (1967, 1969, 1977).