Προπονητές – παίκτες: Τα καλύτερα δίδυμα της ιστορίας

Παρόλα αυτά υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις όπου η εξίσωση «επιτυχημένο δίδυμο» δεν είναι αναγκαίο να αφορά παίκτη-παίκτη αλλά και προπονητή-παίκτη. Άλλωστε τι θα έκαναν οι αστέρες του ΝΒΑ χωρίς μία καθοδήγηση από τον πάγκο;  Το Οnsports σας παρουσιάζει παρακάτω τα πέντε πιο επιτυχημένα duos παικτών-προπονητών που έγραψαν τη δική τους ιστορία στο καλύτερο πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου.

5. Earving «Magic» Johnson - Pat Riley (L.A. Lakers)

Η σεζόν 1981-82 είχε ξεκινήσει θετικά για τους Lakers ωστόσο ο κουμανταδόρος τους, MagicJohnson δήλωνε απογοητευμένος με τις εμφανίσεις της ομάδας του. Η δυσαρέσκειά του, οδήγησε στην απόλυση του πρώτου προπονητή PaulWesthead, με τον τότε βοηθό του, PatRiley να αναλαμβάνει το «τιμόνι» των «λιμνάνθρωπων». Παρά το γεγονός ότι το ρίσκο ήταν μεγάλο, η πρόσληψη του Riley είχε πολύ καλύτερα αποτελέσματα από τα αναμενόμενα.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του οι Lakersαγωνίστηκαν σε 7 τελικούς (από τους 8 συνολικά) την δεκαετία του 80’, αναδεικνύοντάς τους σε απόλυτους κυρίαρχους εκείνης της εποχής στο ΝΒΑ. Εκτός από αυτήν του την επιτυχία, ο Riley κατάφερε να δημιουργήσει μια εξαιρετική σχέση με τον Magic εντός κι εκτός παρκέ. Το «δέσιμό» τους ήταν κάτι παραπάνω από… εκρηκτικό με αποτέλεσμα οι «λιμνάνθρωποι» υπό τις οδηγίες του Riley από τον πάγκο αλλά και του Magic μέσα στο παρκέ, να κατακτήσουν 4 τίτλους. Αυτό δεν ήταν ωστόσο το μοναδικό επιτυχημένο δίδυμο προπονητή-παίκτη στην ιστορία των Lakers.

4. Kobe Bryant – Phil Jackson (L.A. Lakers)

Σχεδόν μια δεκαετία μετά την αποχώρηση του Riley αλλά και του Magic, ένα νέο δίδυμο ανέτειλε στο Los Angeles. Το πρώτο κομμάτι του δημιουργήθηκε το 1996 όταν και οι Lakers «θυσίασαν» τον βασικό τους center, VladeDivac για χάρη του ανήλικου τότε KobeBryant ο οποίος παραμένει μέχρι σήμερα ο εμβληματικός ηγέτης τους. Το δεύτερο κομμάτι σίγουρα δεν περιείχε τόσο μεγάλο ρίσκο όσο του νεαρού shootingguard. Επρόκειτο για τον PhilJackson (στον οποίο θα αναφερθούμε και παρακάτω), ο οποίος μετά από μια επιτυχημένη δεκαετία γεμάτη διακρίσεις στους Bulls, πήρε την απόφαση το 1999 να επιστρέψει στους πάγκους μετά από ένα χρόνο αποχής, αναλαμβάνοντας το άκρως ενδιαφέρον project των Lakers. Η σχέση μεταξύ των Jackson – Bryant μόλις είχε ξεκινήσει, ωστόσο δεν ήταν και τόσο… ρόδινη στην αρχή της.

Μπορεί την πρώτη τους σεζόν να αποκλείστηκαν από τους μετέπειτα πρωταθλητές Spurs στον δεύτερο γύρο των PlayOff, ωστόσο η συνέχεια θα ήταν εκπληκτική. Έχοντας να διαχειριστεί το εκρηκτικό δίδυμο των Bryant – O’ Neal, ο Jacksonπανηγύρισε τρεις συνεχόμενους τίτλους με τους Lakers την τριετία 2000-02 ενώ έφτασε και σε άλλον έναν τελικό το 2004. Η σχέση του ωστόσο με τον Bryant δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ακριβώς… αρμονική, καθώς ουκ ολίγες φορές ο «ZenMaster» είχε προσπαθήσει να βάλει χέρι στον BlackMamba (και μάλιστα δημόσια), λόγω του ατομισμού που χαρακτήριζε το παιχνίδι του. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα το 2004 παρέα με τον Shaq να απομακρυνθεί από τον πάγκο των Lakers, με τα δημοσιεύματα να αναφέρουν πως ο Bryant είχε βάλει το… χεράκι του. Οι δυο πλευρές ωστόσο δεν θα έμεναν για πολύ καιρό «χώρια».

Την επόμενη σεζόν οι Lakers ελέω τραυματισμών αλλά και της αιφνιδιαστικής αποχώρησης του νέου προπονητή RudyTomjanovic για λόγους υγείας μεσούσης της σεζόν έμειναν εκτός PlayOff, με τον Bryant να δηλώνει δημόσια πως επιθυμεί την επιστροφή του πολυνίκη προπονητή στην ομάδα. Και η επιθυμία του δεν θα αργούσε να γίνει πραγματικότητα, με τον «BigPhil» να αναλαμβάνει εκ νέου την ομάδα το 2005. Η επιστροφή του «ZenMaster» ουσιαστικά οικοδόμησε από την αρχή τη σχέση του με τον εκκεντρικό αστέρα των Lakers, που με την πάροδο των χρόνων ήταν εξαιρετική με αμοιβαίο σεβασμό μεταξύ των δύο πλευρών. Αυτός ήταν και ο X-Factor για τα επόμενα επιτυχημένα χρόνια.

Με τον Bryant να παίζει το καλύτερο μπάσκετ της καριέρας του, ακολουθώντας πιστά το πλάνο του Jackson, οι Lakers προκρίθηκαν την τριετία 2008-10 σε τρεις συνεχόμενους τελικούς, κατακτώντας το δαχτυλίδι άλλες δυο φορές. Όχι και άσχημα για ένα «δίδυμο» να κατακτά συνολικά πέντε τίτλους την ώρα που η σχέση του δοκιμάστηκε αρκετά κατά τη διάρκεια της συμβίωσής του.

3. Tim Duncan – Gregg Popovich (San Antonio Spurs)

Ίσως η τρίτη θέση να αδικεί το συγκεκριμένο «δίδυμο», ωστόσο μέτρησε η καλύτερη συγκομιδή τίτλων των παρακάτω duos. Παρόλα αυτά δεν είναι υπερβολή να αναφέρουμε πως η σχέση και συνεργασία μεταξύ των Duncan και Popovich είναι από τις καλύτερες που έχουν δημιουργηθεί σε ολόκληρη την ιστορία του ΝΒΑ. Πορεύονται «μαζί» από το 1997 (όταν ο Timmy μπήκε στο ΝΒΑ και ο «Pops» ανέλαβε πρώτος προπονητής), και μέσα σε αυτή την 18ετία έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν την πιο σταθερή ομάδα όλων των εποχών καθώς δεν έχουν χάσει ποτέ το τρένο των PlayOff ενώ συγκαταλέγονται πάντα στα φαβορί για τον τίτλο του πρωταθλητή.

Η αντιμετώπιση του Duncan από τον Popovich στην προπόνηση, όπου ο «Pops» δεν θα διστάσει να τα βάλει με τον «BigFundamental» αλλά και του ίδιου του προπονητή από τον Duncan, ο οποίος δέχεται πάντα τις φωνές του σαν να ήταν ένας rookie, είναι από τα μυστικά της επιτυχίας των Spurs δίνοντας το κατάλληλο παράδειγμα προς όλους του παίκτες όλα αυτά τα χρόνια. Όσο για τα επιτεύγματά τους, μέχρι στιγμής έχουν αγωνιστεί σε έξι τελικούς κατακτώντας πέντε πρωταθλήματα, ενώ φέτος με την προσθήκη του LaMarcusAldridge προβάλουν ως το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του δαχτυλιδιού.

2. Michael Jordan – Phil Jackson (Chicago Bulls)

Ο MichaelJordan είναι ο καλύτερος παίκτης όλων των εποχών χωρίς αμφισβήτηση. Χωρίς την σωστή καθοδήγηση ωστόσο ίσως και να μην είχε καταφέρει να κατακτήσει τόσα πολλά στην καριέρα του από όσα τελικά πέτυχε. Για καλή του τύχη ωστόσο, συνεργάστηκε την κατάλληλη στιγμή με τον κατάλληλο άνθρωπο. Ήταν το 1989 όταν ο PhilJackson θα προβιβαζόταν από τη θέση του assistant σε αυτή του headcoach των Bullsλαμβάνοντας τα ηνία από τον DougCollins, και παρέα με τον «Air» θα δημιουργούσαν ίσως το πιο γνωστό δίδυμο παίκτη – προπονητή στην ιστορία του ΝΒΑ. Ο συνολικός τους απολογισμός των 6 τελικών με ισάριθμες κατακτήσεις τίτλου τους αναδεικνύουν αυτόματα ως το δίδυμο της επιτυχίας στη σύγχρονη εποχή του ΝΒΑ. Πολλά χρόνια πίσω ωστόσο υπήρχε ένα άλλο δίδυμο που τα είχε καταφέρει (εξίσου αλλά και) ακόμα καλύτερα από τους Bulls των 90’s…

1. Bill Russell – Red Auerbach (Boston Celtics)

Πρόκειται ίσως για τη μεγαλύτερη και πιο επικερδή συμμαχία προπονητή – παίκτη ή ακόμα καλύτερα δύο ανθρώπων του αθλητισμού στην ιστορία του μπάσκετ γενικότερα. Το μεγαλείο της δύσκολα μπορεί να εντοπιστεί κάπου αλλού και ίσως αδύνατο να επαναληφθεί. Τι ήταν όμως αυτό που την έκανε τόσο ξεχωριστή;

Τα 11 πρωταθλήματα που κατέκτησαν μαζί;

Η δημιουργία μιας τόσο εξαιρετικής ομάδας η οποία φόβιζε ακόμα και τους πιο ισχυρούς της αντιπάλους        (βλ. Lakers, Warriors της δεκαετίας του 60’);

Η ικανότητα να εξελιχτούν στη μεγαλύτερη δυναστεία του ΝΒΑ έχοντας παίκτες και λευκούς και μαύρους, όταν η βάση της (Βοστόνη) μαστιζόταν από φυλετικές διακρίσεις σε  μια από τις ταραγμένες δεκαετίες της αμερικάνικης ιστορίας;  Ή…

Το γεγονός ότι ο Auerbach ως πρόεδρος πλέον ανέθεσε τα προπονητικά του καθήκοντα στον Russellκαι υπό τις οδηγίες του οι Celtics κατέκτησαν άλλους δύο τίτλους;

Είναι βέβαιο πως δύσκολα κάποια από τις παραπάνω απαντήσεις αποτελεί την κατάλληλη απάντηση. Είπαμε, το μεγαλείο τους ξεχειλίζει ακόμα και σήμερα.