Ποιοι θα θέλαμε να επιχειρήσουν το comeback στο ΝΒΑ (photos+videos)

Ο Baron Davis επιχειρεί την επιστροφή του στην ενεργό δράση, αποτελώντας έναν παίκτη που σίγουρα θα θέλαμε να ξαναδούμε στα παρκέ.

Μαζί με τον πρώην παίκτη των Knicks, το Onsports σας παρουσιάζει παίκτες που είναι βέβαιο ότι θα θέλαμε να επιχειρήσουν ένα τελευταίο comeback για να γράψουν διαφορετικά τον επίλογο της καριέρας τους.

Gilbert Arenas
Κάποτε ήταν ο πρώτος σκόρερ στο ΝΒΑ. Στα χρόνια της ακμής του κανείς δεν μπορούσε να σταματήσει τον «Agent Zero» ο οποίος φόρτωνε αλύπητα τα αντίπαλα καλάθια. Αποτέλεσε επιλογή των Golden State Warriors στο Νο.31 στο draft του 2001, με τη φανέλα των οποίων αναδείχτηκε Πιο Βελτιωμένος Παίκτης τη sophomore χρονιά του. Η δόξα ωστόσο ήρθε παίζοντας για τους Washington Wizards στους οποίους υπέγραψε για τα επόμενα 4 χρόνια, δίνοντας αξιομνημόνευτες παραστάσεις. Ήταν τόσο καλός μάλιστα που παρά το γεγονός ότι τραυματίστηκε σοβαρά στο γόνατο, συμφώνησε να ανανεώσει για έξι χρόνια με τους Wizards έναντι 111 εκατομμυρίων δολαρίων!
Το γεγονός ωστόσο ότι απείλησε με όπλο τον συμπαίκτη του Javaris Crintenton, ουσιαστικά του κατέστρεψε το όνομα και ταυτόχρονα την καριέρα του. Ακολούθησε μια διαδρομή στους Magic και στους Grizzlies, με τη σεζόν 2012-13 να τον βρίσκει στην Κίνα και τους Shanghai Sharks. Ο Arenas είναι ακόμα 33 ετών, και ακόμα και αν δεν είναι πλέον ο παίκτης που θα αναστατώνει τις αντίπαλες άμυνες, είναι βέβαιο πως θα χαιρόταν ιδιαίτερα το μάτι μας αν φορούσε για μία ακόμα φορά τη φανέλα με «0» στην πλάτη.

Steve Francis
Ένας παίκτης που σίγουρα (κάποτε) «χόρταινε» το μάτι σου να παρακολουθείς ήταν ο Steve Francis. Ο «Franchise» επελέγη στο Νο. 2 του draft του 1999 (πίσω από τον Elton Brand) από τους Vancouver Grizzlies ωστόσο η πρώτη του ομάδα ήταν οι Houston Rockets. Με τις «ρουκέτες» έπαιξε εξαιρετικά μέχρι το 2004, όταν και έγινε ανταλλαγή στους Magic με τον Tracy McGrady να κάνει το αντίθετο δρομολόγιο. Στο Orlando συνέχισε να αποτελεί την «καλαθομηχανή», ωστόσο μόλις τον απέκτησαν οι New York Knicks το Φεβρουάριο του 2006, η καριέρα του πήρε την κάτω βόλτα.
Σε αυτό συντέλεσαν και διάφοροι τραυματισμοί στα γόνατα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις αυστηρές απαιτήσεις του πάντα απαιτητικού κοινού της Νέας Υόρκης. Το καλοκαίρι του 2007 επέστρεψε στους Rockets, όντας ωστόσο παίκτης του rotation και οι 5.5 πόντοι που πετύχαινε ανά αγώνα καταδείκνυαν ότι οι «υψηλές πτήσεις» ανήκαν πλέον στο παρελθόν. Τελευταία του σεζόν στο ΝΒΑ ήταν το 2009, με την επόμενη να τον βρίσκει στην Κίνα στους Beijing Ducks οι οποίοι αποτέλεσαν τον τελευταίο σταθμό της καριέρας του. Το γεγονός ότι άφησε το ΝΒΑ όταν ήταν μόλις 30 ετών, άφησε γλυκόπικρη γεύση τόσο στον ίδιο, όσο και στο κοινό της λίγκας, οι οποίοι ακόμα αδημονούν να τον παρακολουθήσουν μία ακόμα φορά τους συναρπάζει με τις σπουδαίες του παραστάσεις αλλά και τα ξέφρενα καρφώματά του.

Allen Iverson
Όσο περίεργο και αν ηχεί στα αφτιά μας, η καριέρα του «Answer» έχει λάβει οριστικά τέλος από τον Ιανουάριο του 2013. Μια καριέρα στιγματισμένη από δόξα, χρήματα, τίτλους (ατομικούς) αλλά και αναταραχές. Μα πάνω από όλα μια καριέρα η οποία ενέπνευσε και στιγμάτισε πολλούς ανθρώπους, δίνοντάς τους την αίσθηση ότι «όλοι μπορούν». Ο Iverson δεν ήταν ποτέ πρώτο μπόι, αυτό ωστόσο δεν τον εμπόδισε να αγωνιστεί για μια 15ετία στο ΝΒΑ, με τον όνομά του πάντα να βρίσκεται ανάμεσα στους καλύτερους. Αγωνίστηκε περιόδους 1996-2006 στη Philadelphia, βγαίνοντας τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, ενώ αποκορύφωμα αποτέλεσε η σεζόν 2000-01 όταν αναδεικνυόμενος MVP της περιόδου, οδήγησε τους 76ers μέχρι τους τελικούς του ΝΒΑ.
Ακολούθησε μια θετική διετία στους Nuggets, ωστόσο από την ώρα που πήρε μεταγραφή για τους Pistons το 2008 ξεκίνησε η… κατρακύλα. Ο «Α.Ι.» δεν δέχτηκε ποτέ το γεγονός ότι ο χρόνος του συρρικνωνόταν τόσο στο Detroit, όσο και στο Memphis μια σεζόν αργότερα με αποτέλεσμα να δημιουργεί συνεχώς προβλήματα. Τελευταίος του σταθμός στο ΝΒΑ ήταν οι αγαπημένοι του 76ers με τους οποίους αγωνίστηκε για 25 αγώνες την περίοδο 2009-10. Πλέον μετά από μία μίνι-περιπλάνηση στην Ευρώπη, είναι κι επίσημα παλαίμαχος προσπαθώντας να μπει στον ίσιο δρόμο, καθώς η εξωγηπεδική ζωή του ήταν αντιστρόφως ανάλογη της μαγικής παρουσίας του στα παρκέ. Το γεγονός ότι η καριέρα του τελείωσε έτσι άδοξα σίγουρα άφησε πικρία τόσο σε εκείνον όσο και στους fans του, που ακόμα πιστεύουν πως θα δουν τον μικροσκοπικό αλλά θαυματουργό τους ήρωα ο οποίος αψήφησε κάθε λογική και άγγιξε τα «άστρα» να δίνει μία τελευταία παράσταση εκεί που αγαπήθηκε. Πού αλλού; Στα παρκέ του ΝΒΑ.

Stephon Marbury
Όσο χαρισματικός άλλο τόσο προβληματικός ήταν (στο ΝΒΑ). Ο Stephon Marbury μπορούσε να κάνει μεγάλη καριέρα στο ΝΒΑ, και οι εμφανίσεις με όποια ομάδα και αν έπαιξε αποδεικνύουν ότι το ταλέντο του ξεχείλιζε. Και πάντοτε ήταν αγαπημένος του κοινού, με χαρακτηριστικό παράδειγμα να αποτελεί το περιστατικό με τους φιλάθλους των Knicks να τάσσονται στο πλευρό του δύο φορές όταν εκείνος βρέθηκε σε κόντρα με τους κατά σειρά προπονητές του Larry Brown και Isiah Thomas, κάτι που οδήγησε στις απολύσεις των δύο τελευταίων!
Ο Marbury αγωνίστηκε κατά σειρά σε Timberwolves, Nets, Suns, Knicks και τέλος Celtics πριν πάρει την απόφαση να εγκαταλείψει το ΝΒΑ οριστικά, αγωνιζόμενος στην Κίνα, όπου πλέον έχει όπως υποστηρίζει o ίδιος τον σεβασμό που δεν του έδειξε κανείς στο ΝΒΑ. Η φιγούρα του Marbury ωστόσο είναι δύσκολο να ξεχαστεί, ακόμα και αν έχει να παίξει στο ΝΒΑ από το 2009! Οι fans του ΝΒΑ αλλά και γενικότερα του μπάσκετ είναι βέβαιο πως επιθυμούν να τον ξαναδούν στο υψηλότερο επίπεδο, για να αποχωρήσει τουλάχιστον με το κεφάλι ψηλά παίζοντας στα παρκέ, παρά από τον πάγκο όπως ήταν στους Celtics πόσο μάλλον στο τέλος της θητείας του στους Knicks.

Tracy McGrady
Έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από τότε που ο T-Mac είπε «αντίο» στην ενεργό δράση, ωστόσο σαν ψέμα ακούγεται ακόμα. Το 2013 ο Kobe Bryant τον χαρακτήρισε ως τον σκληρότερο αντίπαλο που είχε ποτέ. «Είχε όλες τις δεξιότητες και το αθλητικά προσόντα», είχε δηλώσει μεταξύ άλλων ο Black Mamba. Ο McGrady στην αρχή της καριέρας του στους Raptors χαρακτηριζόταν από όλους ως ο «ξάδελφος του Vince Carter» (είναι όντως δεύτερα ξαδέρφια), κάτι που δεν τον κολάκευε καθώς ζούσε ουσιαστικά στην σκιά του «Air Canada». Πολύ γρήγορα ωστόσο έκανε τους πάντες να καταλάβουν ότι είναι ο καλύτερος της οικογένειας, καθώς εκμεταλλευόμενος τον σοβαρό τραυματισμό του Grant Hill μετατράπηκε σε ηγέτη των Orlando Magic στους οποίους μετακόμισε το 2000. Οι «υψηλές πτήσεις» του στο Orlando του έδωσαν τον τίτλο του Πιο Βελτιωμένου Παίκτη το 2001 ενώ τη διετία 2003-04 αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ του ΝΒΑ μετρώντας κατά μέσο όρο 32.1 πόντους την πρώτη σεζόν και 28 την επόμενη!
Η ανταλλαγή που τον έφερε την επόμενη χρονιά στο Houston, δημιούργησε ένα από τα πλέον αξιοζήλευτα δίδυμα στην ιστορία του ΝΒΑ, καθώς συμμάχησε με τον Yao Ming για την επόμενη πενταετία. Μια πενταετία η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγάλες διακρίσεις εάν και οι δυο τους μπορούσαν να μείνουν υγιείς. Ο T-Mac όσο περνούσαν τα χρόνια έβλεπε τη μέση του να τον εγκαταλείπει με αποτέλεσμα η παρουσίες του στα παρκέ να χαρακτηρίζονται λόγω της σπανιότητάς τους ως… guest star εμφανίσεις! Το 2009 αποχαιρέτησε το Houston με προορισμό τη Νέα Υόρκη, ενώ αγωνίστηκε μέχρι το 2012, σε Pistons, Hawks και στους Spurs για τα Play Off του 2013. Πριν τον αποκτήσουν οι Spurs έπαιξε ολόκληρη τη χρονιά στην Κίνα με τους Qingdao Eagles.
Αξιομνημόνευτη μένει η παράστασή του με τη φανέλα των Rockets όταν κατάφερε να σκοράρει 13 πόντους σε 33 δευτερόλεπτα (!) απέναντι στους Spurs, όπως άλλωστε θα τον στοιχειώνει πάντα το γεγονός ότι ποτέ δεν οδήγησε κάποια ομάδα του πέραν του πρώτου γύρου των Play Off (στους Spurs το 2012 δεν αγωνίστηκε λεπτό). Ο ίδιος γνωρίζει ακόμα και στα 36 του πως πρέπει να κάνει μία ακόμα προσπάθεια να νικήσει τους δαίμονές του, φτάνοντας στην κατάκτηση ενός δαχτυλιδιού, με τους φιλάθλους του ΝΒΑ αλλά και του μπάσκετ γενικότερα να ελπίζουν να διακαώς να το επιχειρήσει. Όχι τόσο για να πάρει ένα πρωτάθλημα, αλλά για να ξαναδούν εν δράσει έναν εκ των κορυφαίων παικτών της γενιάς του.

Tracy McGrady 13 points in 33 seconds vs Spurs