And… they are back! (photos+videos)

George Mikan, Minneapolis Lakers (1955-56)

Ο πρώτος και αυθεντικός center που αγωνίστηκε ποτέ στο ΝΒΑ. Ο Mikan είναι η αιτία που το ΝΒΑ μεγάλωσε το πλάτος της ρακέτας από 1,86 m σε 2,6 m για να μην… κατασκηνώνει κάτω από τα καλάθια. Αποτελεί το λόγο που δημιουργήθηκε το goaltending αλλά και το χρονόμετρο των 24 δευτερολέπτων στην επίθεση! Ο ίδιος είχε αποσυρθεί την πρώτη χρονιά που θα εφαρμοζόταν το «24σάρι», μετά από 5 τίτλους του πρωταθλήματα σε έξι χρόνια με τους «λιμνανθρώπους». Έκατσε ένα χρόνο εκτός, ωστόσο δεν άντεξε παραπάνω και επέστρεψε μέσα στη σεζόν 1955-56.
Το γεγονός το ότι ήταν ακόμα 31 ετών δεν σήμαινε και ότι ήταν ο παίκτης που ήταν παλιά, και στα 37 παιχνίδια που αγωνίστηκε εκείνη τη χρονιά είχε τους χαμηλότερους μέσους όρους της καριέρας του (10.5 πόντοι).

Bill Walton, San Diego Clippers (1982-83)

Ο Bill Walton ήταν τεράστιος παίκτης. Ήξερε πολλά κιλά μπάσκετ, ωστόσο δυστυχώς για τον ίδιο ανάλογο βάρος είχε και το ιατρικό του μητρώο. Στην καριέρα του πρέπει να έχασε τουλάχιστον τα μισά παιχνίδια στα οποία είχε τη δυνατότητα να αγωνιστεί λόγω τραυματισμών. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μία περίπτωση ανάλογη του Greg Oden, με μία μικρή (μεγάλη) διαφορά. Ενώ η καριέρα του φαινόταν τελειωμένη, παίζοντας τις περιόδους 1978-82 συνολικά 14 παιχνίδια, μένοντας στα πιτ ολόκληρη την πρώτη και τις δύο τελευταίες σεζόν (!) θα μπορούσε κανείς να πει πως η καριέρα του είχε τελειώσει.

Ο ίδιος όμως δεν τα παράτησε ποτέ. Έκανε το comeback του τη σεζόν 1982-83, παίζοντας σε 33 παιχνίδια, ανεβάζοντας τον αριθμό συμμετοχών τις επόμενες τέσσερις περιόδους στους 55, 67 και 80 αγώνες. Την περίοδο 1985-86 μάλιστα αναδείχτηκε Καλύτερος 6ος παίκτης στο ΝΒΑ με τους Celtics, βοηθώντας τους στο τέλος να αναδειχτούν πρωταθλητές!

Dave Cowens, Milwaukee Bucks (1982-83)

Την ίδια χρονιά με τον Walton, comeback επιχείρησε άλλος ένας θρύλος των Celtics, ο Dave Cowens, μετά τη διετή απόσυρσή του. Ο ίδιος επέλεξε να επιστρέψει φορώντας τα χρώματα της ομάδας που προπονούσε ο καλός φίλος του, Don Nelson που βρισκόταν τότε στο τιμόνι των Milwaukee Bucks. Η επιστροφή του στη δράση παραλίγο να γίνει… σίριαλ καθώς τα δικαιώματά του ακόμα είχαν οι Celtics με τα «ελάφια» να στέλνουν στη Βοστόνη τον Quin Buckner για να ισχύσει η μεταγραφή του.

Ο Cowens όντας πλέον 35 ετών δεν ήταν ο ίδιος παίκτης με το ένδοξο παρελθόν του, παίζοντας σε 40 αγώνες τη σεζόν 1982-83 πετυχαίνοντας 8.1 πόντους ανά αγώνα. Στο τέλος της περιόδου είπε οριστικά αντίο.

Bernard King, New York Knicks (1986-87)

Η περίπτωση του Bernard King πραγματικά ξεπέρασε κάθε λογική. Ο εξαιρετικός σκόρερ των Knicks πετύχαινε την περίοδο 1984-85 κατά μέσο όρο 32.9 πόντους ανά αγώνα (αριθμοί που τον ανάδειξαν πρώτο σκόρερ στο ΝΒΑ εκείνη τη χρονιά). Ήταν 23 Μαρτίου του 1985 όταν διέλυσε το γόνατό του προσπαθώντας να ανακόψει ένα κάρφωμα του Reggie Theus των Kansas City Kings. Αποτέλεσμα του τραύματος ήταν να χάσει την υπόλοιπη σεζόν αλλά και ολόκληρη την επόμενη, με τους φόβους να μην μπορέσει να ξαναπαίξει ποτέ να είναι κάτι παραπάνω από σίγουροι.

Μόνο ένας δεν τους ενστερνιζόταν και αυτός ήταν ο ίδιος ο King. Μετά από διάφορα χειρουργεία αλλά και υπομονή έκανε το comeback του στα τέλη της σεζόν 1986-87, παίζοντας σε έξι αγώνες μετρώντας 22.7 πόντους μ.ο. πριν ξανατραυματιστεί και χάσει την υπόλοιπη σεζόν. Φαινόταν από τις κινήσεις του πως δεν ήταν πλέον ο ίδιος παίκτης, ωστόσο σίγουρα δεν ήταν τελειωμένος.

Το ουσιαστικό comeback του, το έκανε την επόμενη χρονιά φορώντας τη φανέλα των Washington Bullets όπου για τα επόμενα τέσσερα χρόνια σημείωνε κατά μέσο όρο 17.2, 20.7, 22.4 και 28.4 πόντους! Έκλεισε την καριέρα του το 1993 στους New Jersey Nets.

Michael Jordan Comeback No.1, Chicago Bulls (1994-95)

Η επιστροφή του Bernard King ήταν η πλέον αναπάντεχη και εντυπωσιακή, ωστόσο το επικό πρώτο comeback του Michael Jordan είναι σίγουρα το πιο εντυπωσιακό και συνάμα το πιο επιτυχημένο όλων των εποχών. Δεν αποτελεί υπερβολή το ότι αν ο «Air» δεν είχε επιστρέψει τότε ο μπασκετικός χάρτης θα ήταν πολύ διαφορετικός σήμερα. Έχοντας πάρει την απόφαση να αποσυρθεί το 1993 για να παίξει baseball προς τιμήν του πατέρα του, δεν το χωρούσε ο νους του να αποσυρθεί οριστικά από το αγαπημένο του άθλημα μόλις στα 30 του.

Τελικώς μετά από μιάμιση σεζόν εκτός παρκέ ο Jordan πραγματοποίησε τη μεγάλη επιστροφή του με την ομάδα που δόξασε και δοξάστηκε, Chicago Bulls,και ένα χρόνο αργότερα, με τη μεταγραφή του Dennis Rodman στην «πόλη των ανέμων» αλλά και την ήδη ύπαρξη του Scottie Pippen, κατέκτησε άλλα τρία πρωταθλήματα, παίρνοντας την απόφαση να αποσυρθεί για δεύτερη φορά το 1998. Όχι και τελευταία όμως…

Magic Johnson, L.A. Lakers (1995-96)

Το ΝΒΑ ξαναζούσε μεγάλες στιγμές με την επιστροφή του Michael Jordan στην ενεργό δράση. Τη σεζόν 1995-96 ωστόσο ήρθε η σειρά για έναν άλλο θρύλο του αθλήματος να επιστρέψει. Ο Magic Johnson ήταν γνωστό πως το 1991 είχε προσβληθεί από τον ιό του HIV. Τότε δεν ήταν γνωστές ακόμα οι παρενέργειες του ιού με αποτέλεσμα πολλοί παίκτες να φοβούνται για την υγεία τους. Τελικώς ο Magic αποσύρθηκε τη σεζόν το 1992.

[youtube}kXRk0BpCEjI{/youtube}

Ο ίδιος ωστόσο ήθελε να αποσυρθεί από το μπάσκετ με τους δικούς του όρους, δηλαδή μέσα στο γήπεδο και τη σεζόν 1995-96 επέστρεψε στην ενεργό δράση συμμετέχοντας σε 32 αγώνες με τους αγαπημένους του Lakers. Λόγω των θεραπειών είχε πάρει μπόλικα κιλά, ωστόσο αυτό δεν τον εμπόδισε να πετυχαίνει 14.6 πόντους ανά αγώνα.

Michael Jordan Comeback No. 2, Washington Wizards (2001-02)

Ούτε η δεύτερη απόσυρση έφτανε στον καλύτερο παίκτη όλων των εποχών, ο οποίος το 2001 όντας πρόεδρος των Washington Wizards επέστρεψε για τρίτη φορά στα παρκέ. Το γεγονός το ότι ήταν πλέον 38 χρονών αλλά και το ότι τα γόνατά του τον πονούσαν τρομερά, δεν τον εμπόδισαν να έχει 22.9 πόντους μέσο όρο σε 60 αγώνες την πρώτη του χρονιά, ενώ την επόμενη ήταν ακόμα καλύτερος παίζοντας και στους 82 αγώνες παρότι ήταν 40 χρονών πια!

Και τα τελευταία δύο του χρόνια αγωνίστηκε σε All-Star Game, ενώ αντίστοιχα οδήγησε αμφότερες περιόδους την ομάδα του στα Play Off. Απεσύρθη οριστικά το 2003 κλείνοντας ένα μεγάλο κεφάλαιο για το ΝΒΑ και γενικότερα για το παγκόσμιο μπάσκετ.