Κουτλουάι: «Όνειρο που έγινε πραγματικότητα ο τίτλος με τον Παναθηναϊκό»

Γυρνώντας το χρόνο πίσω, μέσω της επίσημης ιστοσελίδας της Ευρωλίγκας, θυμήθηκε την κατάκτηση του τίτλου στο Final 4 της Μπολόνια επί της Κίντερ, την οποία χαρακτήρισε από τις καλύτερες αναμνήσεις της ζωής του. Αναλυτικά τα όσα είπε…

-Έχουν περάσει δέκα χρόνια από όταν κέρδισες το τρόπαιο στην Μπολόνια, πόσο σημαντικό ήταν για εσένα;
«Ήταν από τις καλύτερες αναμνήσεις της ζωής μου. Η κατάκτηση της Ευρωλίγκας με τον Παναθηναϊκό ήταν από τις μεγαλύτερες νίκες μου. Ήμουν χαρούμενος γιατί είχαμε πολύ σπουδαία ομάδα με μεγάλο προπονητή. Ήταν ένα όνειρο που βγήκε πραγματικότητα».

-Έγινες ο πρώτος Τούρκος παίκτης που κατέκτησε την Ευρωλίγκα. Τι σημαίνει για εσένα;
«Άφησα τη χώρα μου για να παίξω στην Ευρωλίγκα. Στόχος μου ήταν να παίξω με την καλύτερη ομάδα της Ευρώπης, που θα πάλευε για τον τίτλο. Ήμουν ο πρώτος, αλλά πιστεύω πως θα την κατακτήσουν κι άλλοι».

-Κατέκτησες τον τίτλο με μια ελληνική ομάδα. Πόσο περήφανος νιώθεις που έγινες σύμβολο ειρήνης μεταξύ των δύο χωρών;
«Υπέγραψα το 2001 στην ΑΕΚ. Επρόκειτο, φυσικά, για μεγάλη απόφαση. Είχα κάποια ερωτήματα, δεν είχα στο μυαλό μου άλλο παράδειγμα, κι έτσι ένιωσα πολλή πίεση. Τελικά, είδα ότι όλα ήταν ίδια, η κουλτούρα, το φαγητό, όλα! Έμεινε στην Ελλάδα πέντε χρόνια, στα οποία πέρασα πολύ όμορφα, γνώρισα σπουδαίους ανθρώπους, έκανε στενές φιλίες. Θεωρώ πως βοήθησα στο να έρθουν οι δύο χώρες πιο κοντά».

-Τότε στην Μπολόνια κερδίσατε τη Μακάμπι Τελ Αβίβ για να φτάσετε στον τελικό. Τι θυμάσαι από αυτό το παιχνίδι;
«Το παιχνίδι ήταν σκληρό και κουραστικό, αλλά ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα έκανε εξαιρετικό παιχνίδι. Δυσκολευτήκαμε πολύ για να τους νικήσουμε. Κανείς δεν περίμενε να φτάσουμε στον τελικό, αλλά όταν το κάναμε όλοι πίστεψαν πως μπορούμε να νικήσουμε την Κίντερ Μπολόνια. Είχαμε καλή ομάδα, γεμάτη ταλέντο, πιστέψαμε στις δυνατότητές μας και νικήσαμε ένα δύσκολο παιχνίδι».

-Η Κίντερ Μπολόνια ξέφυγε μέχρι και με 14 πόντους στον τελικό. Πώς επιστρέψατε;
‘Ήμασταν πίσω με 14 πολύ νωρίς στο δεύτερο δεκάλεπτο. Πήραμε τάιμ άουτ και είπαμε πως πρέπει να ρίξουμε τη διαφορά πριν από το ημίχρονο. Έτσι, η διαφορά έπεσε στους 7. Μιλήσαμε μεταξύ μας στα αποδυτήρια και συμφωνήσαμε πως πρέπει να βγούμε έξω και να παίξουμε καλύτερα, προσπαθώντας να σταματήσουμε το παιχνίδι τους. Αν το παιχνίδι ήταν κλειστό μέχρι το τέλος του τρίτου δεκαλέπτου το άγχος θα ήταν δικό τους. Παίξαμε εξαιρετικά στην τρίτη περίοδο και η Κίντερ ήταν εκτός ρυθμού στα τελευταία δευτερόλεπτα. Οι Μποντιρόγκα, Παπαδόπουλος, Μίντλετον και Αλβέρτης, όλοι έπαιξαν καλά»

-Σκόραρες 22 πόντους και τους 7 στα τελευταία λεπτά, συμπεριλαμβανομένου ενός κρίσιμου τριπόντου. Πώς ένιωσες;
«Πολύ καλά! Πίστευα στον εαυτό μου. Ο Ομπράντοβιτς πριν από το παιχνίδι μου είπε: «Αυτή είναι η πρώτη Ευρωλίγκα σου, αλλά δεν θα είναι η τελευταία σου. Θα γίνεις ο ήρωας του αγώνα, οπότε πήγαινε εκεί έξω κι απόδειξέ το». Πίστεψε σε εμένα κι έπαιξα πολύ σε αυτό το παιχνίδι, περίπου 37 λεπτά. Όσο για το σουτ, θυμάμαι τον Μποντίρογκα να έχει την μπάλα, να πηγαίνει προς τη ρακέτα και να μου τη δίνει. Νόμιζα πως ήμουν μόνος μου, αλλά τελικά είδα τον Μπετσίροβιτς να έρχεται κατά πάνω μου. Έκανα προσποίηση και το έβαλα!».

-Πώς ήταν να παίζεις για τον Ομπράντοβιτς, που τότε είχε κερδίσει για πέμπτη φορά την Ευρωλίγκα;
«Ο Παναθηναϊκός είναι σαν πανεπιστήμιο, οι παίκτες είναι οι μαθητές και ο Ομπράντοβιτς ο δάσκαλος. Ήξερα μπάσκετ πριν παίξω για τον Ομπράντοβιτς, αλλά έμαθα πάρα πολλά πράγματα από αυτόν. Αφού έπαιξα για αυτόν η φιλοσοφία μου γύρω από το μπάσκετ άλλαξε. Σέβομαι τον Ομπράντοβιτς, όλοι τον σέβονται, ειδικά για αυτά που μας έλεγε κατά τη διάρκεια των προπονήσεων και των παιχνιδιών. Μετά το παιχνίδι έβλεπα πως είχε δίκιο σε όλα».