«Με σύνεση ο ΠΑΟΚ»

Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΟΚ, μιλώντας στο Libero FM 107.4, αναφέρθηκε στην ανάγκη να φτιαχτεί καλή ομάδα, αφού μόνο έτσι θα έρθουν οι τίτλοι, αλλά και στα μεγαλεία του παρελθόντος, τότε που ο «Δικέφαλος του Βορρά» βρέθηκε πολύ κοντά στην απόκτηση του Φάνη Χριστοδούλου και του Νίκου Γκάλη. Αφηγήθηκε τη διοικητική πορεία του σε όλα τα τμήματα του ΠΑΟΚ, όπως και τη δημιουργία του κλειστού της Πυλαίας, που πλέον δεν γεμίζει. Αναλυτικά τα όσα είπε…

Για την ενασχόλησή του με τον ΠΑΟΚ: «Από 22 χρονών ξεκίνησα να ασχολούμαι με τα κοινά του ΠΑΟΚ. Είχα μόλις απολυθεί από τον στρατό και γίνονταν οι εκλογές στον Α.Σ. ΠΑΟΚ, δεν υπήρχε τότε φυσικά ούτε ΠΑΕ ούτε ΚΑΕ, όλος ο ΠΑΟΚ ήταν ένας. Από τότε, λοιπόν, ξεκίνησε η παραγοντική δραστηριότητά μου, δεν ήμουν σε κανένα σύνδεσμο (είχε και λίγους τότε), αλλά ακολουθούσα παντού την ομάδα και με παρότρυνση μερικών φίλων έβαλα υποψηφιότητα και εκλέχτηκα. Άρχισα σαν έφορος μπάσκετ, μετά έγινα ειδικός γραμματέας στον σύλλογο και σε ηλικία 26 ετών έγινα έφορος ποδοσφαίρου, στην πολύ μεγάλη ομάδα του ΠΑΟΚ. Με Κούδα, Σαράφη και τους άλλους, ο ΠΑΟΚ ήταν η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα, άσχετα αν δεν πήρε τους τίτλους που άξιζε να πάρει. Έμεινα πολλά χρόνια ως έφορος ποδοσφαίρου και έφυγα, παραιτήθηκα δηλαδή, μόλις η διοίκηση πούλησε τον Κώστα Ορφανό στον Ολυμπιακό.

Εγώ ήθελα τον ΠΑΟΚ να αγοράζει παίκτες και να πρωταγωνιστεί, όχι να αποδυναμώνεται. Το γεγονός αυτό έφερε πόλεμο στην ομάδα λίγο αργότερα, όταν μια ομάδα παραγόντων ζητούσε από τον κ. Παντελάκη να κάνει αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ομάδας αλλά δεν το δεχόταν, έτσι με το 40% που είχε τότε ο Eρασιτέχνης ΠΑΟΚ ο κ. Παντελάκης απέρριπτε όλες τις σχετικές προτάσεις. Κάποια στιγμή μού ζήτησαν να μπω επικεφαλής ενός ψηφοδελτίου για να πάρουμε τον Α.Σ. ΠΑΟΚ και έτσι έγινε, κερδίσαμε τις εκλογές και άλλαξαν πολλά στον ΠΑΟΚ.

Έγιναν νέες διοικήσεις σε μπάσκετ και ποδόσφαιρο, στο ποδόσφαιρο ήταν να αναλάβουν ο κ. Καλαφάτης ή ο κ. Σαββίδης και αποφάσισα να δώσω την ομάδα στον κ. Καλαφάτη, που πήρε το πρωτάθλημα την ίδια χρονιά. Ως πρόεδρος του Α.Σ. ΠΑΟΚ είχα πολλές επιτυχίες (ήμουν υπεύθυνος για όλα τα τμήματα εκτός του ποδοσφαίρου) και μάλιστα πήραμε και το πρωτάθλημα κολύμβησης για πρώτη φορά. Στη συνέχεια αποφάσισα να πάω στο μπάσκετ και έκανα αγώνα για να μπορέσει η ομάδα να κάνει επιτυχίες και να έρθουν τίτλοι.

Ήταν μια τρελή εποχή τότε, υπήρχε η μεγάλη κόντρα με τον Άρη που έφερνε παίκτες, έφερνα κι εγώ, άλλες εποχές. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι το μπάσκετ του ΠΑΟΚ κράτησε τότε τον κόσμο κοντά στην ομάδα και ενωμένο, καθώς το ποδόσφαιρο είχε πέσει σε παρακμή και ο κόσμος δεν πήγαινε στην Τούμπα. Ο Άρης είχε τότε Μιχαηλίδη και Ιωαννίδη και φυσικά Γκάλη, εμείς είχαμε τον Κατσούλη και τον Καλπάκη, ενώ το καλοκαίρι που ανέλαβα το μπάσκετ ο Άρης πήρε και τον Γιαννάκη. Αντέδρασα σπασμωδικά τότε και πήρα τους Σακελλαρίου (από τον Ηρακλή) και Γιατζόγλου (από Ολυμπιακό), αλλά ο Άρης είχε τα δύο υπερόπλα και τον Σούμποτιτς. Εγώ βέβαια έπαιρνα ό,τι έβρισκα από τον ελληνικό χώρο, καθώς δεν επιτρεπόταν ξένοι. Στη συνέχεια έφερα τον Κόρφα και την άλλη χρονιά ήρθε ο Πρέλεβιτς και έτσι ισορροπήσαμε την κατάσταση»

Για τα ποσά που ξόδευαν τότε οι ομάδες κι αν τα έσοδα ήταν ανάλογα: «Δίναμε πολλά λεφτά τότε. Ο Λέβινγκστον για παράδειγμα στοίχισε 1,4 εκατ. δολάρια στον ΠΑΟΚ. Τα έσοδα ήταν τότε μόνο από τα εισιτήρια, είχαμε 5.000 κόσμο μέσα στο γήπεδο και άλλους τόσους από έξω, ενώ το εισιτήριο έκανε δύο ευρώ σημερινά χρήματα. Αρκετά αργότερα, μαζί με τον Μιχαηλίδη, τον Χαϊτογλου και τη στήριξη του Παναθηναϊκού, κάναμε τον πρώτο ΕΣΑΚ και έτσι πήραμε και κάποια χρήματα από την τηλεόραση.

Τα χρήματα, λοιπόν, τότε έβγαιναν από την τσέπη μου κυρίως και από τα εισιτήρια. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, είχαμε πουλήσει όλα τα εισιτήρια του αγώνα και για να βάλουμε κι άλλο κόσμο μέσα στο γήπεδο βγάλαμε στα ταμεία τα εισιτήρια ενός αγώνα βόλεϊ που θα γινόταν μετά το δικό μας παιχνίδι. Υπήρχε μεγάλη τρέλα εκείνη την εποχή και από τον κόσμο και από τους παράγοντες».

Για κλειστό της Πυλαίας: «Πηγαίναμε στην Αθήνα για να μιλήσουμε με τον μετέπειτα δήμαρχο Πειραιά, ήμασταν εγώ, ο Κατσαρής και ο Πανελούδης και ενώ είχαμε συνεννοηθεί να μην του δώσουμε πάνω από 600.000, τελικά του δώσαμε 1 εκατ. δολάρια. Τέτοια τρέλα είχαμε για την ομάδα! Το πιο τρελό όμως ήταν όταν επιστρέψαμε από τη Ρωσία και είπα ότι θα κάνω γήπεδο στον ΠΑΟΚ. Όλοι με είπαν τρελό τότε, αλλά το γήπεδο έγινε και δυστυχώς δεν γεμίζει τώρα πια.

Στο γήπεδο αυτό δεν αξιώθηκα να μπω ως παράγοντας, ήταν ένα όνειρό μου το γήπεδο και ήθελα να είναι πάντα γεμάτο. Δεν είναι εύκολο ούτε και τώρα να κάνεις γήπεδο. Χρειάζεται θέληση και αποφασιστικότητα αλλά και ομόνοια στον κόσμο. Τώρα, όποιος μιλήσει για γήπεδο θα τον κατηγορήσουν αμέσως ότι πάει να φάει τα χρήματα κ.τ.λ. Δεν πρόκειται να αντέξει να το κάνει τελικά δυστυχώς».

Για το εάν είχε «κλείσει» τότε ο ΠΑΟΚ το Χριστοδούλου και τον Γκάλη: «Είχα συμφωνήσει για τον Χριστοδούλου, αλλά στο τέλος υποχώρησε από πιέσεις ο κ. Βεντούρης (που είναι τώρα στην ΠΑΕ) και δεν κράτησε τον λόγο του. Με τον Γκάλη είχαμε συναντηθεί και συμφωνήσει, αλλά τελικά δεν έγινε η δουλειά. Δεν τον ήθελε στην ομάδα ο Ίβκοβιτς και πιστεύω ότι ίσως έπαιξε ρόλο σε αυτό η στάση του δημάρχου Πειραιά. Δεν τον ήθελε στην ομάδα από ζήλια, ήθελε να είναι αυτός ο πρώτος.

Ο Γκάλης μού είχε πει τότε ότι έρχεται στον ΠΑΟΚ γιατί θέλει να πάρει το πρωτάθλημα Ευρώπης. Εκείνη τη χρονιά φτάσαμε στο Φάιναλ Φορ στην Αθήνα και μας απέκλεισε ένας άγνωστος παίκτης. Έβλεπα τον αγώνα, να μπαίνουν τα τρίποντα και είχα ασπρίσει, σκεφτόμουν και όσα μου είχε πει ο Γκάλης και μετάνιωσα που άκουσα τους άλλους και δεν τον έφερα στην ομάδα».

Για την τωρινή κατάσταση στην ΚΑΕ ΠΑΟΚ: «Στην ΚΑΕ είναι τώρα άνθρωποι με γνώση και ικανότητες, πιστεύω ότι πρέπει να ψάξουν με σύνεση για παίκτες και να φτιάξουν πολύ καλή ομάδα. Ο ΠΑΟΚ πρέπει να απεμπλακεί από τον κλοιό των μάνατζερ, που ζητούν πολλά χρήματα και να βρει μόνος, αν μπορεί, καλούς παίκτες για την ομάδα. Χωρίς καλή ομάδα δεν παίρνεις τίτλους. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσουν. Σιγά σιγά και με σωστές κινήσεις γίνονται οι ομάδες, ο ΠΑΟΚ έχει τώρα παράγοντες με γνώση και πολύ καλό προπονητή, αλλά όλοι πρέπει να τους βοηθήσουν για να μπορέσουν να πετύχουν στο έργο τους».