«Μου λείπει ο ΠΑΟΚ»

Αναλυτικά τα όσα δήλωσε ο  πρώην αρχηγός του ΠΑΟΚ που τώρα αγωνίζεται στη ρωσική Χίμκι στην εφημερίδα «GOAL»:

Για τον ΠΑΟΚ:

«Συνεχίζω να παρακολουθώ την πορεία της πρώην ομάδας μου, μιλάω με πρώην συμπαίκτες, με το τεχνικό τιμ, παρακολουθώ τα ματς, βλέπω τα στατιστικά, τη βαθμολογία.
Στον ΠΑΟΚ πραγματικά ευχαριστήθηκα το μπάσκετ. Ήταν φανταστική εμπειρία η συνεργασία μου με τον κόουτς Μαρκόπουλο τον οποίο σέβομαι απεριόριστα. Δεν σου κρύβω ότι μου λείπουν πράγματα όπως οι σχέσεις που είχαμε μεταξύ μας οι παίκτες, μου λείπουν οι πιτσιρικάδες ο Καλλές, ο Αράπηςκαι οι Αποστολίδης, Δέδας… Ήξερα πως στο β’ γύρο η ομάδα θα τα πήγαινε καλύτερα, ιστορικά οι ομάδες του Μαρκόπουλου το καταφέρνουν αυτό».
Για τα οικονομικά προβλήματα στον «Δικέφαλο του Βορρά»:
«Δεν μπορώ να δώσω μια απάντηση στο τι ακριβώς συμβαίνει στα οικονομικά του συλλόγου και δεν είναι ίσως δική μου δουλειά. Εγώ μια άποψη που μπορώ να εκφράσω έχει να κάνει με την επιλογή διοίκησης να προχωράει σε μεταγραφές ξένων παικτών τη στιγμή που οι Έλληνες παίζουν απλήρωτοι. Αυτό για μένα προσωπικά είναι μια λάθος τακτική την οποία ακολουθούν αρκετές ομάδες επειδή ακριβώς δεν υπάρχει κανένα νομοθετικό πλαίσιο που να απαγορεύει τέτοιου είδους επιλογές. Ακούω πολλούς να επικαλούνται την οικονομική κρίση, όμως απλήρωτοι παίκτες και ασυνεπείς παράγοντες υπήρχαν και πριν από μια δεκαετία, δεν είναι φαινόμενο που γεννήθηκε τώρα. Δεν είναι άλλοθι αυτό στα όσα βλέπουμε να συμβαίνουν. Όλοι γνωρίζουμε πως τα σωματεία υπάχθηκαν σε άρθρο της ειδικής εκκαθάρισης με τον νόμο Βενιζέλου, έσβησαν τα χρέη τους και δημιούργησαν νέα». 

Για την κατάσταση του μπάσκετ στη Ρωσία και την Ελλάδα:
«Και εδώ στη Ρωσία η λίγκα έχει τα δικά της προβλήματα. Να σου πω κάτι όμως; Έχω δυο μικρά κοριτσάκια τα οποία δεν έχουν χάσει κανένα παιχνίδι μου εντός έδρας. Στην Ελλάδα δεν έχουν δει κανένα. Δεν υπάρχει όραμα στο μπάσκετ, το όραμα αυτών που έχουν τις τύχες του μπάσκετ στα χέρια τους στην Ελλάδα είναι απλά να μείνουν γαντζωμένοι στις θέσεις τους.  Δεν τους νοιάζει τίποτα άλλο. Δεν τους νοιάζει αν τα παιχνίδια μετατρέπονται σε πόλεμο, αν κινδυνεύουν ζωές. Το ζητούμενο για τους παράγοντες είναι να αρχίζουν και να τελειώνουν κάτω από  οποιεσδήποτε συνθήκες τα παιχνίδια».

Τις επιτυχίες του ελληνικού μπάσκετ:
« Αυτό είναι η βιτρίνα, όλοι χαρήκαμε με τον Παναθηναϊκό που πήγε φάιναλ φορ. Εμένα, όμως, με πληγώνει και με ενοχλεί που ο μπαμπάς δεν μπορεί να πάει το παιδί του στο γήπεδο και κανείς δεν κάνει κάτι για αυτό. Με ενοχλεί που έμαθα πως σταμάτησε το σχολικό πρωτάθλημα εξαιτίας οικονομικής αδυναμίας, ενώ την ίδια στιγμή ο ΟΠΑΠ πριμοδοτεί πρωταθλήματα στα οποία ακούμε για στημένα, όπου κάθε τρεις και λίγο έχουμε φαινόμενα βίας, ενώ την ίδια στιγμή υπάρχουν σχολεία που δεν έχουν λεφτά για να βάλουν μπασκέτες, δεν έχουν μπάλες να παίξουν…
Μπαίνω σε διάφορα sites, ειδικά τώρα που βρίσκομαι στο εξωτερικό, και το μόνο που διαβάζω είναι για προσφυγές παικτών, για αποχωρήσεις, για τιμωρίες ομάδων με πρόστιμα, για εμπρηστικές δηλώσεις παραγόντων. Χάθηκε η ουσία. Αντί να αναλύουμε ένα παιχνίδι μπάσκετ, να ασχολούμαστε με τις τακτικές προπονητών, μαθαίνουμε για τα απλήρωτα ενοίκια σε διαμερίσματα παικτών».

Για το πώς φαντάζεται τον εαυτό του σε 10 χρόνια:
« Έχω πολλά πράγματα στο μυαλό μου. Με ενδιαφέρει πολύ η προπονητική. Με ενδιαφέρει να κα΄νω πράγματα για το μπάσκετ, να ιδρύσω ένα αθλητικό- μπασκετικό σχολείο, να δημιουργήσω ένα παιδικό πρωτάθλημα».