Μπουντούρης: «Το θυμάμαι σαν όνειρο»

Ο «Δικέφαλος του Βορρά» κατέκτησε τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλου του σαν σήμερα πριν από 22 χρόνια. Ο παλαίμαχος γκαρντ, με δηλώσεις του στο Αθλητικό Metropolis, αναφέρθηκε στο κατάμεστο από Θεσσαλονικείς «Patinoire de Vernets», την υποδομή που τους επιφύλαξαν στο αεροδρόμιο κατά την επιστροφή τους, αλλά και στον τωρινό ΠΑΟΚ. Αναλυτικά τα όσα είπε…

Για την παρουσία 6.000 φιλάθλων του ΠΑΟΚ στις εξέδρες του κλειστού της Γενεύης: «Τότε ήμουν 18 ετών, το θυμάμαι σαν όνειρο. Υπήρχε ένταση την ώρα που μπαίναμε στο γήπεδο. Όταν μπήκαμε για ζέσταμα δεν αναγνώριζα σε ποιο γήπεδο είμαι. Είχα ανατριχιάσει και εγώ και οι συμπαίκτες μου. Δεν έβλεπες καρέκλες... Όταν έχεις τέτοιο κόσμο σού δίνει δύναμη. Όταν η αδρεναλίνη είναι ανεβασμένη νιώθεις πανίσχυρος. Επειδή ήταν η πρώτη επαφή σε τέτοιον τελικό είχαμε αυτοπεποίθηση».

Για τα πέντε φάουλ των Φασούλα και Παπαχρόνη: «Δεν σκεφτόμασταν κάτι, προσπαθήσαμε να διαχειριστούμε την κατάσταση».

Για το τι του έχει μείνει, έντονα, στη μνήμη: «Στο τέλος του αγώνα θυμάμαι μπήκε ένας φίλος μας, δύο δευτερόλεπτα πριν λήξει, και παραλίγο να τιμωρηθούμε και να χάσουμε το παιχνίδι. Του έριξε μια κλοτσιά ο Σάκοτα για να βγει έξω. Μου έχει μείνει, επίσης, χαραγμένη η επιστροφή στη Θεσσαλονίκη. Ο αεροδιάδρομος ήταν μαύρος. Κατεβήκαμε από το αεροπλάνο και ήταν λες και κολυμπάγαμε, μας πήγαινε ο κόσμος όπου ήθελε».

Για το εάν ο ΠΑΟΚ «έχτισε» πάνω σε αυτήν την επιτυχία: «Έχτισε σε αυτή την επιτυχία. Για κάποια χρόνια ο ΠΑΟΚ προσπαθούσε να πάρει τα σκήπτρα από τον Άρη. Έκανε προσπάθειες ο Βεζυρτζής, φέραμε τον κόσμο στο γήπεδο, τον κρατήσαμε και τον κάναμε υπερήφανο. Του δώσαμε υπερηφάνεια να είμαστε οι πρώτοι στην Ευρώπη, πρώτοι στην Ελλάδα κι αυτό μας ευχαρίστησε».

Για τον τωρινό ΠΑΟΚ: «Χαίρομαι που είναι στην ομάδα οι Πρέλεβιτς και Σταυρόπουλος. Ξέρουν μπάσκετ και προσπαθούν. Ξέρουν από πίεση. Υπάρχουν παικταράδες που είναι 16-17 ετών και μπορούν να αποδώσουν πολύ περισσότερο από ξένους παίκτες. Κάποιοι ξένοι παίκτες είναι αμφιλεγόμενοι. Μιλάω με τον Μπάνε, για το τι παιδιά βλέπω. Θέλω να βοηθάω τα παιδιά, να τα στέλνω στη Θεσσαλονίκη. Εύχομαι ο ΠΑΟΚ να είναι καλά. Θα χαίρομαι με τις χαρές του ΠΑΟΚ και θα λυπάμαι με τις λύπες».