«Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις»

Μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό «Αρης  92,8Fm» ο πρώην άσος των «κιτρίνων» μίλησε με τα καλύτερα λόγια για την Ελλάδα και τον Άρη και θυμήθηκε την πορεία του 87 και τις μοναδικές στιγμές που έζησε τότε.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Γκρεγκ Γουΐλτζερ  στο «Αρης  92,8Fm»:

«Αρχικά, ο πρώην σέντερ της ομάδας υπογράμμισε:«Είναι πάντα μεγάλη μου χαρά να μιλώ με τους παλιούς μου γνώριμους στην Ελλάδα. Το πιο σημαντικό πράγμα και αυτό που έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη μου ήταν οι οπαδοί μας. Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις στην καριέρα μου. από τον ΑΡΗ. Δεν έχω ξαναζήσει τέτοιον κόσμο, ήταν απίστευτη εκείνη η κιτρινόμαυρη θάλασσα, τα χαρτάκια, η αφοσίωση… Δεν έχω λόγια για να εκφράσω το σεβασμό μου για εκείνον τον κόσμο, που παντού μας ακολουθούσε και μας στήριζε» και συνέχισε να προσθέσει:

«Δε συμμετείχα απλά σε μια ομάδα, ο ΑΡΗΣ ήταν κίνημα. Το μπάσκετ τότε και το ποδόσφαιρο ήταν τα πιο διαδεδομένα αθλήματα. Ήταν τιμή για μένα να παίζω με τον Γιαννάκη και τον Γκάλη, του οποίου ακόμη και τώρα είμαι φανατικός υποστηρικτής. Μπαίνω συχνά στο διαδίκτυο και βλέπω βίντεό του από εκείνη την εποχή. Δεν μπορώ να πιστέψω πώς ένας άνθρωπος με το δικό του μέγεθος έβαζε τόσους πόντους και όχι μία φορά, αλλά κάθε φορά που έμπαινε στο παρκέ. Ίσως ήταν η καλύτερη απόφαση που αποφάσισα να φύγω από την Μπαρτσελόνα και να παίξω για τον ΑΡΗ».

Ο Γουΐλτζερ θυμήθηκε τον τρόπο με τον οποίο δούλευε η ομάδα του ’87, λέγοντας χαρακτηριστικά:

«Ήταν εκπληκτικό αυτό που συνέβαινε τότε. Ήμασταν μία καλοδουλεμένη ομάδα, με άρτια περιφέρεια. Αυτό που μας έλειψε ήταν ένα δυνατό 4αρι, ένας παίκτης με δύναμη και κύρος κοντά στο καλάθι για να αντιμετωπίσουμε αντιπάλους που είχαν δύναμη μέσα στη ρακέτα. Ίσως  γι’ αυτό ο ΑΡΗΣ δεν μπόρεσε τότε να κατακτήσει έναν ευρωπαϊκό τίτλο. Αυτό ήταν το πρόβλημα. Ήμασταν μία εξαιρετική ομάδα» και αναφέρθηκε στον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος του ΑΡΗ τον αντιμετώπιζε:

«Ένιωθα πραγματικά σαν ρόκ σταρ. Ήταν εκπληκτικό αυτό που γινόταν. Όταν ήρθα στη Θεσσαλονίκη, με περίμεναν στο αεροδρόμιο 1000 άτομα, χωρίς να με έχουν δει καν να παίζω για την ομάδα τους, χωρίς να με ξέρουν! Η αδερφή μου, που τότε ζούσε στη Δανία, με επισκέφθηκε στη Θεσσαλονίκη και όταν πήγαμε σε ένα εστιατόριο να φάμε, ξαφνικά μαζεύτηκε κόσμος και έγινε ένας αληθινός χαμός.  Αν δεν το είχες ζήσει, δεν μπορούσες να το καταλάβεις».

Ακούγοντας το απόσπασμα από τη Μαρινέλλα να τραγουδά “Με τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Φιλίππου και τ’ άλλα παιδιά..”  ο 2.11 σέντερ, είχε να θυμηθεί:

«Έχω το CD ακόμη και μου γεννά εκπληκτικές αναμνήσεις κάθε φορά που το ακούω. όποτε θυμάμαι εκείνα τα χρόνια, μου έρχεται ένα μεγάλο και φωτεινό χαμόγελο αυθόρμητα. Ζήσαμε αλήθεια απίστευτες στιγμές».

Σχολιάζοντας την παρούσα κατάσταση στη ζωή του, είπε:

«Θεωρώ ότι είμαι ευλογημένος. Έχω 4 παιδιά, πολύ προικισμένα, τα οποία χρησιμοποιούν τη δική μου εμπειρία και έχουν στόχο να γίνουν καλύτερα από εμένα.  Ο γιος μου, ο Κάιλ Γουΐλτζερ, είναι 18 χρονών, έχει ύψος 2.07 και είναι μέσα στους 24 καλύτερους παίκτες γυμνασίου σε Αμερική και Καναδά. Θα είναι, μάλιστα, στους 24 της μικτής Εθνικής. Είναι ένας άρτιος παίκτης, με καλό σουτ και καλά στοιχεία. Παίζει μπάσκετ από το νηπιαγωγείο».

Στη συνέχεια, τον Γκρεγκ Γουΐλτζερ περίμενε μία έκπληξη, καθώς είχε την ευκαιρία να μιλήσει τηλεφωνικά μέσω του ΑΡΗΣ FM 92,8, με τον παλιό του συμπαίκτη, Λευτέρη Σούμποτιτς, μετά από 22 ολόκληρα χρόνια.

Ο Καναδός σέντερ μοιράστηκε τις αναμνήσεις του με τον πρώην συμπαίκτη του, λέγοντας:

«Όταν κάναμε διαγωνισμούς στα σουτ και στις βολές, ο Σούμποτιτς κέρδιζε τις περισσότερες φορές, ήταν εκπληκτικός σουτέρ και η μόνη του αδυναμία ήταν η πάσα.

Καλό θα ήταν να συναντηθούμε κάποια στιγμή και μακάρι να γίνει ένα reunion των παικτών εκείνης της ομάδας. Το καλοκαίρι ο γιος μου θα πάει στην Ευρώπη με την ομάδα Επίλεκτων της Αμερικής, επομένως, υπάρχει περίπτωση να επισκεφτώ κι εγώ την Ελλάδα».

Ο Λευτέρης Σούμποτιτς, από την πλευρά του, είχε να πει σχετικά με τον τρόπο παιχνιδιού του Γουΐλτζερ:

«Με τον Γκρεγκ ήμασταν συγκάτοικοι όταν ήρθε στον ΑΡΗ.  Έβαζε την ομάδα πάνω από τον εαυτό του. Ήταν ένας πολύ αξιοπρεπής παίκτης και άνθρωπος και ήταν πολύ χαρούμενος που αγωνιζόταν στον ΑΡΗ».