Χρόνιος Πόνος και Γενικές Πληροφορίες

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΙΟΣ ΠΟΝΟΣ

Ο οξύς πόνος είναι η αίσθηση που ενεργοποιείται από το νευρικό σύστημα όταν στον οργανισμό συμβεί ένας τραυματισμός ή βλάβη ή κάποια νόσος και χρησιμεύει ως προειδοποίηση για την έγκαιρη απομάκρυνση από τον βλαπτικό παράγοντα και τη διερεύνηση της αιτίας του πόνου. Επομένως ο οξύς πόνος είναι χρήσιμος, γιατί αποτελεί το συναγερμό προστασίας του οργανισμού.
Όταν όμως η σειρήνα του συναγερμού συνεχίζει να ηχεί, παύει να είναι χρήσιμη, γίνεται πλέον ενοχλητική και πρέπει να σταματήσει. Ο χρόνιος πόνος λοιπόν είναι συνεχής για εβδομάδες, μήνες, χρόνια και επιμένει πέρα από την πάροδο ικανού χρονικού διαστήματος, που χρειάζεται για την επούλωση μιας βλάβης ή /και τη θεραπεία μιας νόσου. Αποτελεί πλέον ο ίδιος  νόσο, που χρειάζεται θεραπεία είτε αιτιολογική, διερευνώντας την αιτία και εφαρμόζοντας κατευθυνόμενη θεραπεία, είτε συμπτωματική όταν δεν αναγνωρίζεται, πάρα τον έλεγχο, σαφής αιτία. Συχνές καταστάσεις χρόνιου πόνου είναι η κεφαλαλγία, η οσφυαλγία, η αρθραλγία , ο νευροπαθητικός πόνος και ο καρκινικός πόνος.

ΧΡΟΝΙΟΣ ΠΟΝΟΣ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

Σύμφωνα με την AMERICAN ACADEMY OF PAIN MANAGEMENT, ο πόνος είναι μια σιωπηρή επιδημία στις Η.Π.Α.   50 εκατομμύρια Αμερικανοί υποφέρουν από χρόνιο πόνο λόγω νοσημάτων, δυσλειτουργιών και ατυχημάτων. Αν προσθέσουμε και 2 αγαπημένα συγγενικά πρόσωπα σε κάθε έναν από αυτούς, τότε 150 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν. Δηλαδή το 50 % του πληθυσμού των Η.Π.Α.
25 ακόμη εκατομμύρια υποφέρουν από οξύ πόνο που προκλήθηκε μετά από χειρουργική επέμβαση ή ατύχημα. Περίπου 2/3 αυτών των ανθρώπων ζουν με πόνο πάνω από πέντε χρόνια.
Η απώλεια παραγωγικότητας και ημερήσιας δραστηριότητας λόγω πόνου είναι εντυπωσιακή. Σε μια μελέτη του 2000 αναφέρεται ότι 36 εκατομμύρια Αμερικανοί έχασαν τη δουλειά τους εξ’ αιτίας του πόνου,50 εκατομμύρια  χαμένες ημέρες εργασίας ετησίως και 83 εκατομμύρια δήλωσαν ότι ο πόνος επηρέασε σημαντικά τις δραστηριότητές τους.

ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΟΥ ΠΟΝΟΥ ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΣΟΒΑΡΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ

Ο πόνος πλήττει περισσότερους Αμερικανούς από ότι ο σακχαρώδης διαβήτης, οι καρδιοπάθειες και ο καρκίνος μαζί !!!

ΕΠΙΠΟΛΑΣΜΟΣ/ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΝΕΥΡΟΠΑΘΗΤΙΚΟΥ ΠΟΝΟΥ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ

•    20-24% των ανθρώπων με διαβήτη εμφανίζουν επώδυνη διαβητική περιφερική νευροπάθεια

•    25-50% των ασθενών ηλικίας >5O με έρπη  ζωστήρα αναπτύσσουν μεθερπητική νευραλγία (>3 μήνες μετά την ίαση του εξανθήματος)

•     Ποσοστό 20% εμφανίζει πόνο μετά από μαστεκτομή

•     Ένα τρίτο των ασθενών με καρκίνο έχει νευροπαθητικό πόνο (μόνο ή μαζί με αλγαισθητικό πόνο)

•     7-37% των ασθενών με οσφυαλγία μπορεί να εμφανίζουν σχετιζόμενο νευροπαθητικό πόνο

ΤΟ ΦΟΡΤΙΟ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ

Εκατομμύρια ανθρώπων σε ολόκληρο τον πλανήτη υποφέρουν από υποξύ και χρόνιο πόνο και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη δαπάνη τεράστιων ποσών ετησίως στην υγεία και την αποκατάσταση. Το κόστος του εμμένοντος μη θεραπεύσιμου χρόνιου πόνου έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια ωρών εργασίας από τους πάσχοντες, την ελάττωση της αποδοτικότητάς τους και τη μείωση της παραγωγικότητας και των εσόδων. Σύμφωνα με στατιστικές έρευνες στις ΗΠΑ, η ελαττωμένη παραγωγικότητα εξαιτίας του πόνου κοστίζει στους εργοδότες περίπου 60-100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.
Ο χρόνιος πόνος έχει σοβαρότατη επίδραση στον πάσχοντα και την οικογένειά του. Ο πόνος υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής και περιορίζει τη δυνατότητα πνευματικής συγκέντρωσης, άσκησης, δραστηριότητας ατομικής και κοινωνικής αλλά ακόμη και του ύπνου και της ανάπαυσης. Όλα αυτά οδηγούν στο συχνό σημερινό φαινόμενο της κατάθλιψης. Η κατάθλιψη είναι η πιο συχνή αντίδραση στο χρόνιο πόνο και το άγχος η πιο συχνή αντίδραση στον οξύ πόνο.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ

Μπορεί λοιπόν κάποιος να συμπεράνει από αυτά τα στατιστικά στοιχεία ότι ο πόνος και η ανεπαρκής αντιμετώπισή του αποτελούν ένα μεγάλο πρόβλημα της σύγχρονης κοινωνίας. Το 1999 η AMERICAN PAIN SOCIETY ανακοίνωσε ότι παραπάνω από  4 στου 10 ασθενείς με  μέτριο ως σοβαρό πόνο αδυνατούν να βρουν ικανοποιητική ανακούφιση.
Σύμφωνα με το περιοδικό CHRONIC PAIN IN AMERICA οι άνθρωποι με χρόνιο πόνο αντιμετωπίζουν δυσκολίες να βρούνε ιατρούς που να μπορούν να αντιμετωπίσουν ικανοποιητικά τον πόνο τους. Οι ειδικά εκπαιδευμένοι εξειδικευμένοι ιατροί πόνου εξετάζουν τον άρρωστο και σε συνεργασία με ομάδα υποστήριξης αντιμετωπίζουν τον οξύ και χρόνιο πόνο, καλοήθη και κακοήθη, με συνδυασμό φαρμάκων, σύγχρονων επεμβατικών τεχνικών και ψυχολογικής υποστήριξης.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ

Σύμφωνα με την American Society of Interventional Pain Physicians(ASIPP) η επεμβατική διαχείριση του πόνου περιλαμβάνει τη διάγνωση και θεραπεία διαταραχών σχετικών με τον πόνο.
Οι στόχοι της επεμβατικής διαχείρισης του πόνου είναι να ανακουφίσει, να περιορίσει ή να διαχειριστεί κατάλληλα τον πόνο και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής του ασθενούς εφαρμόζοντας ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές, ειδικά σχεδιασμένες για τη διάγνωση και θεραπεία επώδυνων διαταραχών. Η επεμβατική θεραπεία πόνου βοηθάει επίσης τους πάσχοντες να επιστρέψουν στις καθημερινές δραστηριότητές τους γρήγορα και χωρίς ισχυρή εξάρτηση από φάρμακα.
Η ειδικότητα της επεμβατικής θεραπείας πόνου είναι από τις πιο ταχεία αναπτυσσόμενες ειδικότητες παγκοσμίως. Ασκείται κυρίως από αναισθησιολόγους και η μοναδική διεθνής διαπίστευση για την ασφαλή και υπεύθυνη άσκηση της δίνεται, κατόπιν εξετάσεων, από το ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΠΟΝΟΥ (WIP). Ο τίτλος ονομάζεται Fellow Of Interventional Pain Practice (FIPP).
Αποτελεί το ενδιάμεσο στάδιο θεραπείας ανάμεσα στη συντηρητική αντιμετώπιση (φάρμακα, φυσικοθεραπεία, κινησιοθεραπεία) και τη χειρουργική αντιμετώπιση παθήσεων που προκαλούν υποξύ ή χρόνιο πόνο (πχ ισχιαλγία από κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου).
Οι επεμβατικές θεραπευτικές τεχνικές εφαρμόζονται στο κρανίο και τη σπονδυλική στήλη, υπο τοπική αναισθησία και ακτινοσκοπική καθοδήγηση, με εξαιρετική ακρίβεια και ασφάλεια.

Πηγή: e-algos.com