Σπονδυλοπλαστική – Κυφοπλαστική

Μέχρι πρόσφατα οι ιατροί είχαν περιορισμένες θεραπευτικές επιλογές για την αντιμετώπιση των καταγμάτων της σπονδυλικής στήλης. Αυτές ήταν τα αναλγητικά φάρμακα, η ανάπαυση και ακινητοποίηση στο κρεβάτι, η σφικτή περίδεση της σπονδυλικής στήλης και η χειρουργική επέμβαση σπονδυλοδεσίας. Σήμερα υπάρχουν δύο ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές που θεραπεύουν άμεσα τον πόνο και σταθεροποιούν τη σπονδυλική στήλη. Είναι η σπονδυλοπλαστική και η κυφοπλαστική.

ΣΠΟΝΔΥΛΟΠΛΑΣΤΙΚΗ

Είναι μια μη χειρουργική εφαρμογή η οποία πραγματοποιείται με ακτινοσκοπική καθοδήγηση και υπο τοπική αναισθησία και ελαφρά καταστολή.Ο ασθενής τοποθετείται σε πρηνή θέση (μπρούμυτα) και αφού γίνει πολύ προσεκτική αντισηψία της περιοχής, μια ειδική βελόνα προωθείται δια μέσω του αυχένα του σπονδύλου, μέσα στο σώμα του σπονδύλου που έχει υποστεί το κάταγμα. Η σωστή και ασφαλής προώθηση και τελική θέση της βελόνας ελέγχεται συνεχώς με λήψη ακτινοσκοπικών εικόνων σε προσθιοπίσθια και πλάγια θέση.
Μια μικρή ποσότητα ακρυλικού τσιμέντου προωθείται μέσα από τον αυλό της βελόνας, στο σπονδυλικό σώμα. Το ακρυλικό τσιμέντο είναι ένας τύπος ιατρικού τσιμέντου που χρησιμοποιείται εδώ και πολλά χρόνια σε διάφορες ορθοπαιδικές χειρουργικές επεμβάσεις. Όταν το τσιμέντο εγχύεται έχει τη μορφή οδοντόκρεμας και μόλις βρεθεί μέσα στο σπόνδυλο πήζει ταχύτατα. Μετά από λίγες ώρες από το τέλος της σπονδυλοπλαστικής, ο ασθενής είναι σε θέση να περπατήσει χωρίς πόνο και να πάει στο σπίτι του ακόμη και την ίδια μέρα (6,7,8,9)

ΚΥΦΟΠΛΑΣΤΙΚΗ

Η κυφοπλαστική είναι μια νεώτερη τεχνική για την αντιμετώπιση των συμπιεστικών καταγμάτων των σπονδύλων πού εφαρμόζεται και αυτή με τοπική αναισθησία και ακτινοσκοπική καθοδήγηση. Το πλεονέκτημά της σε σχέση με τη σπονδυλοπλαστική είναι ότι επιπρόσθετα με την ανακούφιση από τον πόνο, σταθεροποιεί τη σπονδυλική στήλη και αποκαθιστά το ύψος και την παραμόρφωση της. Επίσης η έγχυση του τσιμέντου είναι πιο ελεγχόμενη ελαχιστοποιώντας τις πιθανότητες να διαρρεύσει προς το σπονδυλικό σωλήνα.Μια κάνουλα εργασίας τοποθετείται στο σώμα του πάσχοντος σπονδύλου δια μέσω του αυχένα, αμφοτερόπλευρα της σπονδυλικής στήλης. Γίνεται τρυπανισμός του οστού και στη συνέχεια τοποθετείται ένα ειδικό μπαλόνι από κάθε μεριά. Τα μπαλόνια αυτά φουσκώνονται με σκιαστική ουσία, ελεγχόμενα με ειδική συσκευή που μετράει την πίεση και παρακολουθούνται ακτινοσκοπικά. Όταν επιτευχθεί η επιθυμητή αποκατάσταση του ύψους και του σχήματος του σπονδυλικού σώματος τα μπαλόνια ξεφουσκώνουν και αποσύρονται. Η κοιλότητα που έχουν δημιουργήσει γεμίζει αμέσως με ακρυλικό τσιμέντο, το οποίο πήζει ταχύτατα και σταθεροποιεί το σπόνδυλο στην κανονική του θέση.
Μερικές ώρες αργότερα ο ασθενής είναι σε θέση να κινητοποιηθεί πλήρως και χωρίς πόνο.  (6,11,12,13,14)

ΚΙΝΔΥΝΟΙ – ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ

Οι κύριοι κίνδυνοι έχουν σχέση με την τοποθέτηση της βελόνας και την έγχυση του τσιμέντου. Είναι πιθανό το τσιμέντο να διαρρεύσει προς τα πίσω και να ασκήσει πίεση στις νευρικές ρίζες ή και στο νωτιαίο μυελό, προκαλώντας μόνιμη βλάβη. Αν και αυτό είναι μια σοβαρή και επικίνδυνη επιπλοκή, συμβαίνει εξαιρετικά σπάνια, σε λιγότερο από το 1% των ασθενών. Σε μια ανασκόπηση της Αμερικανικής Επιτροπής Τροφών και Φαρμάκων, ασφαλή δεδομένα ανέδειξαν 58 αναφερόμενες επιπλοκές από το 1999 έως το 2003 σε 200.000 εφαρμογές της τεχνικής. Άλλες πιθανές επιπλοκές της μεθόδου είναι η αιμορραγία, η λοίμωξη και η μη υποχώρηση του πόνου. (4,5).

Πηγή: e-algos.com