Διαδερμική συρραφή Αχίλλειου τένοντα σε αθλητές

Αποτελείται από δύο τένοντες τον υποκνημίδιο (πίσω) και τον γαστροκνήμιο (μπροστά).
Η ρήξη του συμβαίνει 2-6 εκ. πάνω από την κατάφυση του τένοντα στη φτέρνα, μια περιοχή με σχετικά χαμηλή αιμάτωση. Οι ρήξεις του Αχιλλείου είναι συχνότερες στους άνδρες στην ηλικία των 40 ετών.

Η ρήξη του Αχιλλείου τένοντα συνυπάρχει με μερικό ή ολικό εκφυλισμό των ινών του.
Η ρήξη του επίσης συνδυάζεται με νεφρική ανεπάρκεια, χρήση κινολονών, ρευματοειδή αρθρίτιδα, χρήση στεροειδών και μεταμόσχευση νεφρού.

Η θεραπεία των ρήξεων του Αχιλλείου μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική. Συντηρητικά, αντιμετωπίζονται οι ρήξεις με κυλινδρικό γύψο ή καλύτερα με λειτουργικό νάρθηκα ποδοκνημικής με μεταβαλλόμενη γωνία κάμψης της ποδοκνημικής ανά διαστήματα 3-4 εβδομάδων.

Η διάρκεια της θεραπείας είναι συνολικά 8-10 εβδομάδες κι έχει νόημα μόνο σε πολύ όψιμες ρήξεις όπου δεν έχει προλάβει να σχηματιστεί αιμάτωμα και χάσμα στη ρήξη του Αχιλλείου. Το ποσοστό επαναρήξης του τένοντα μετά από συντηρητική θεραπεία είναι 17%.
Χειρουργικά η ρήξη του Αχιλλείου αντιμετωπίζεται είτε με ανοικτή τομή είτε διαδερμικά.

Η ανοικτή εγχείριση αποκατάστασης της ρήξης του Αχιλλείου έχει πολλές επιπλοκές από την επούλωση του τραύματος και δυσκολίες με τη μετεγχειριτική ουλή και ποσοστό επαναρήξης 9%.

Στην προσπάθειά να μειωθούν τα ποσοστά επαναρήξης και επιπλοκών η διαδερμική συρραφή της ρήξης του Αχιλλείου έχει σημαντική θέση στη σύγχρονη αντιμετώπιση.

Διάγνωση

Ο Ασθενής κατά την ώρα της ρήξης ακούει έναν υπόκοφο ήχο και αισθάνεται σαν κάποιος να τον κτύπησε από πίσω. Η διάγνωση στα αρχικά στάδια είναι εύκολη με την ψηλάφηση του κενού μεταξύ των ινών του τένοντα. Αργότερα το κενό αυτό γεμίζει με αίμα και ουλώδη ιστό και τότε συνήθως χρησιμοποιούμε απεικονιστικές μεθόδους όπως το υπερηχογράφημα ή τη μαγνητική τομογραφία.
Προεγχειριτικός έλεγχος, προετοιμασία
Η διαδερμική συρραφή της ρήξης του Αχιλλείου τένοντα γίνεται με τοπική ή περιοχική αναισθησία.

Χειρουργική τεχνική

Ο ασθενής τοποθετείται πρηνής και γίνεται τοπική αναισθησία με μείγμα Xylocaine-Adrenaline εκατέρωθεν του τένοντα. Δεν χρειάζεται να γίνει χρήση ίσχαιμου.Γίνονται 3 τομές των 3 εκατοστών, 1 στο ύψος της ρήξης, 1 σε απόσταση 4 εκατοστά εγγύς της ρήξης και μία 4 εκατοστά άπω.
Στην άπω τομή προσέχουμε να μην τραυματίσουμε το υποκνημίδιο νεύρο, το οποίο βρίσκεται επί τα εκτός στην κατάφυση του τένοντα στην φτέρνα. Αν τραυματιστεί ο ασθενής έχει υπαισθησία στο τέταρτο και πέμπτο δάκτυλο του ποδιού και στην έξω επιφάνεια του.

Ξεκινάμε από την άπω τομή και με μια μακριά βελόνα περνάμε το ράμμα σε σχήμα Π στην τομή στη θέση της ρήξης.

Το ίδιο κάνουμε και από την εγγύς τομή. Στη συνέχεια δένουμε τα ράμματα που έχουν καταλήξει στην τομή στο ύψος της ρήξης και βάζουμε το πόδι σε θέση ιπποποδίας.

Μετεγχειριτική αγωγή

Στη μετεγχειριτική αγωγή ακολουθούμε το ίδιο πρωτόκολλο με τη συντηρητική θεραπεία. Δηλαδή λειτουργικός νάρθηκας ποδοκνημικής για 9 εβδομάδες. 3 εβδομάδες σε ιπποποδία, 3 εβδομάδες σε ορθή γωνία και 3 εβδομάδες με ελεύθερη κίνηση.

Αντώνης Παπουτσιδάκης
Χειρουργός Ορθοπεδικός Αθλητίατρος