Ιακώβου:«Ο Πύρρος ήταν δουλευταράς»

Είναι  ο προπονητής, που από τα 68 μετάλλια, που είχε κατακτήσει μέχρι το 2004 η Ελλάδα σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα ανδρών, τα 66 ήρθαν υπό τις οδηγίες του «μαέστρου», ενώ τα υπόλοιπα δύο, τα κέρδισε ο ίδιος ως αθλητής. Επί των ημερών του η ελληνική εθνική ομάδα πήρε την πρώτη θέση στη βαθμολογία των παγκοσμίων πρωταθλημάτων δύο φορές, το 1998 και το 1999 και οδήγησε την Ελλάδα στην κορυφή της κατάκτησης των μεταλλίων της άρσης βαρών, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα.
Αλλά είναι και ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομά του με αυτό του Πύρρου Δήμα.  Είναι πολλοί αυτοί που υποστηρίζουν ότι  τα μετάλλια και οι επιτυχίες έρχονται όταν  υπάρχει αρμονία στο τρίπτυχο διοίκηση - προπονητής - αθλητές.
Την εποχή του «Μίδα» για την ελληνική Άρση Βαρών, στο «κεφάλι» της  Ομοσπονδίας ήταν ο Γιάννης Σγουρός, στο γενικό πρόσταγμα στον πάγκο ο Χρήστος Ιακώβου και στους αθλητές η αφρόκρεμα του αθλήματος, με κορυφή τον Πύρρο Δήμα: «Το Λιοντάρι της Χειμάρρας», έτσι μας άρεσε να τον φωνάζουμε» επισημαίνει στο onsports.gr ο Χρήστος Ιακώβου, που μόνο καλά λόγια έχει να πει για τον πρώην αθλητή του και νυν πρόεδρο της  ομοσπονδίας της Άρσης Βαρών: «Ο Πύρρος  ήταν πάντα πειθαρχημένος και δουλευταράς. Τον είχα από τα 19 του χρόνια. Αυτός  ήταν και ένας από τους λόγους που πάντα πετυχαίναμε τους στόχους που βάζαμε.  Μας διευκόλυνε στη δουλειά μας. Ήταν χαρά να δουλεύεις με τον Πύρρο, αλλά και τα άλλα παιδιά».

Τον ξέρατε σαν αθλητή πριν έρθει στην Ελλάδα;

«Τον είχα δει στο Πανευρωπαϊκό στην Αυστρία το 1989 και τον είχα ξεχωρίσει. Τότε ήταν που ο Γιάννης (σ.σ. Σγουρός) μου είχε πει ότι προσπαθούμε να τον φέρουμε στην Ελλάδα και να αγωνιστεί με τα ελληνικά χρώματα. Τελικά πρώτα ήρθε ο αδελφός του, το 1990 και στη συνέχεια, μετά από τρεις μήνες ήρθε και ο Πύρρος».

Και ήρθαν οι επιτυχίες…

«Ήρθαν οι επιτυχίες, αλλά με κόπο. Δεν θα ξεχάσω τον αγώνα που κάναμε και την αγωνία, που περάσαμε για να ετοιμαστούν έγκαιρα τα χαρτιά του και να μπορέσει να πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, το 1992. Τελικά δικαιωθήκαμε, εκ του αποτελέσματος πάντα».

Σήμερα υπηρετεί το άθλημα από άλλο πόστο…

«Σήμερα είναι ο πρόεδρος της ομοσπονδίας, που πρόσφερε πολλά ως αθλητής. Σίγουρα το πόστο και οι συνθήκες είναι διαφορετικές, αλλά η αγάπη για το άθλημα η ίδια».

Κρατάτε επαφή με τον Πύρρο και τα άλλα παιδιά;

«Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε μια οικογένεια στην άρση βαρών. Και βέβαια κρατάω επαφή με τα παιδιά, μιλάμε στο τηλέφωνο, σίγουρα οι υποχρεώσεις πλέον είναι διαφορετικές για τον καθένα, αλλά πάντα βρίσκουμε χρόνο για να θυμόμαστε τα παλιά».