«Έτσι ξεπέρασα τον καρκίνο»

Ο 23χρονος στόπερ του Δικεφάλου που πριν δύο ημέρες ανανέωσε τη συνεργασία του με τους Θεσσαλονικείς, μίλησε για πρώτη φορά για την περιπέτεια της υγείας του. Συγκεκριμένα, δήλωσε πως ενώ ήταν μέλος της β’ ομάδας του ΠΑΟΚ, ανακάλυψε, ότι έπασχε από καρκίνο στον όρχι. Υπογράμμισε τη στήριξη της οικογένειάς του, αλλά και του Θόδωρου Ζαγοράκη, ο οποίος μόλις ανέλαβε την προεδρία της ΠΑΕ, τακτοποίησε όλο το απαιτούμενο ποσό των εγχειρήσεων και των θεραπειών.

Αναλυτικά τα όσα δήλωσε στην «Εξέδρα»:

Για το πώς βίωσε όλη αυτή την περιπέτεια: «Είχα καρκίνο στον όρχι και προχώρησε και στην κοιλιά. Ήταν μια περιπέτεια υγείας που πέρασα πριν πέντε χρόνια, όταν ήμουν στη β’ ομάδα του ΠΑΟΚ. Έπρεπε να μπω στα χειρουργεία. Ήταν κάτι πάρα πολύ δύσκολο. Ιδίως όταν είσαι 17 στα 18, νιώθεις τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια σου. Μέχρι τότε το μόνο που μ’ ένοιαζε ήταν να παίξω μπάλα. Όταν σου λένε κάτι τέτοιο λες «τι γίνεται τώρα;».

Για το πώς το πληροφορήθηκε: «Το κατάλαβα μέσα από μία προπόνηση. Χτύπησα εκεί, αλλά δεν έδωσα σημασία. Πήγα για μία απλή εξέταση, γιατί αισθανόμουν πόνο και μου είπαν ότι υπήρχε πρόβλημα. Τότε έλεγα «προπόνηση πότε θα κάνω;» και μου απαντούσαν «τι προπόνηση, εδώ υπάρχει μεγάλο πρόβλημα». Εκεί σου κόβονται τα πόδια. Ευτυχώς είχα τον γιατρό μου, τον κ. Γιώργο Γίτσο που με βοήθησε αφάνταστα. Τότε χρειάστηκε να μείνω στο νοσοκομείο κάποιους μήνες. Ακολούθησαν χημειοθεραπείες. Όλο αυτό κράτησε έξι μήνες.

Για τον Θόδωρο Ζαγοράκη: «Τότε ο κ. Ζαγοράκης ήταν παίκτης. Θυμάμαι, είχαν έρθει μαζί με τον Τοχούρογλου και τον Κωνσταντινίδη σαν αρχηγοί της μεγάλης ομάδας. Είχαν δώσει κάποια χρήματα στη μητέρα μου. Βέβαια, ο ΠΑΟΚ είχε πει ότι θα τα πληρώσει όλα τα έξοδα, τα οποία πληρώθηκαν αφού ανέλαβε σαν πρόεδρος ο Ζαγοράκης. Είχε μαθευτεί τότε και λέει «τι έγινε με τον μικρό;». Του είπαν ότι δεν τακτοποιήθηκε τίποτα και την άλλη μέρα πήγε και τα πλήρωσε. Πραγματικά αν δεν ήταν αυτοί οι άνθρωποι δίπλα μου, δε θα ήμουν εδώ τώρα. Είχα ανθρώπους δίπλα μου που με στήριξαν παρά πολύ».

Για το πόσο τον επηρέασε: «Είναι δύσκολο όλο αυτό. Βλέπεις και τελείως διαφορετικά τη ζωή μετά. Δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο και οι δουλειές. Βάζεις μια ζυγαριά και το βλέπεις αλλιώς. Συνειδητοποιείς τη ζωή, ωριμάζεις πιο γρήγορα…».

Για τη διαφορά συμπεριφοράς με τους συνομηλίκους του: «Ίσως έπαιξε κι αυτό το ρόλο του. Κι εμένα πιο πριν τα μυαλά μου πετούσαν. Όταν είσαι μικρός, νομίζεις ότι δεν παθαίνεις τίποτα, ότι είσαι άτρωτος, ότι μπορείς να κατακτήσεις τον κόσμο. Γι’ αυτό το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή είναι η υγεία. Αν έχεις αυτό και όλους τους ανθρώπους που αγαπάς δίπλα σου, μετά όλα τα άλλα θα έρθουν», κατέληξε.