«Να πηγαίνει μπροστά η ΑΕΚάρα»

Ο λόγος για τον παλαίμαχο άσο της Ένωσης, Θωμά Μαύρο, ο οποίος μίλησε στην εφημερίδα «Τα Νέα» αναφερόμενος σε πολλά σημεία της ζωής του.

Διαβάστε τα σημαντικότερα αποσπάσματα από την συνέντευξή του στην εφημερίδα «Τα Νέα»:

«Μέχρι την ηλικία των 4 χρονών ζούσαμε στην Καλλιθέα. Μετά μετακομίσαμε στο Παλαιό Φάληρο. Από 5 χρονών ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου, ο Μιχάλης, μας έβαζε με τον αδελφό μου στην αυλή της μονοκατοικίας μας κάθε πρωί 7-9 και μας μάθαινε μπάλα. Δεν έπαιζε αλλά είχε αγάπη μεγάλη, τεράστια για το ποδόσφαιρο. Δύο συμβουλές μας έδινε. Να μάθουμε γράμματα και ποδόσφαιρο. Δεν υπήρχε καλύτερος δάσκαλος του ποδοσφαίρου από τον πατέρα μου», είπε αρχικά ο Θωμάς Μαύρος και πρόσθεσε:

«Ήξερε το ποδόσφαιρο σε φοβερό βαθμό. Ήξερε που πρέπει να κινούμαι, που πρέπει να σταθώ. Μου τα μετέδωσε. Στην προπόνηση ήταν φοβερά αυστηρός. Αν δεν έκανα σωστά μία κίνηση μου έδινε χαστούκι».

«Πηγαίναμε κάθε Κυριακή στον Πανιώνιο. Μια Κυριακή δεν ήρθε ο πατέρας μου και πήγα μόνος μου. Ήταν ένα ματς Πανιώνιος-Πιερικός. Δεν είχα λεφτά να πάρω εισιτήριο και περίμενα απ’έξω. Κάποια στιγμή ήρθε ο Τάκης Παπουλίδης και με ρώτησε «τι κάνεις μέσα στο κρύο;», «ήρθα να δω το ματς αλλά δεν έχω λεφτά του απάντησα» και με πήγε μέσα στα αποδυτήρια. Κάποια στιγμή μου ήρθε μια μπάλα στο κεφάλι και για να μην κλάψω μου λέει ο Παπουλίοδης «Ξέρεις μπάλα; Έλα να παίξουμε κεφαλιές». Και αρχίζουμε ένα σερί 65 κεφαλιές χωρίς να πέσει η μπάλα κάτω. Τρελάθηκε ο Παπουλίδης. «Πες του πατέρα σου να πάρει μια στολή και θα έρχεσαι κάθε Κυριακή να βγαίνεις με την ομάδα». Σε ένα παιχνίδι Πανιώνιος Ολυμπιακός που νικήσαμε 1-0 πήρα 100 δραχμές. Από εκεί ξεκίνησα στο τσικό του Πανιωνίου», τόνισε ο παλαίμαχος άσος.

«Βραδιές στο Μαρακανά»

«Σε ηλικία 19 χρονών παίζαμε ποδόσφαιρο σε ένα γηπεδάκι που ήταν στην Παναγίτσα του Παλαιού Φαλήρου. Και το οποίο το λέγαμε «Μαρακανά». Έκανα τον προπονητή. Είχαμε λοιπόν έναν χασάπη που ήταν ποδοσφαιρόφιλος και τον έλεγαν Κώστα. Του έλεγα λοιπόν: «Έχεις να μας δανείσεις κανένα φράγκο και θα σου τα δώσουμε σε δύο ώρες;» και μου απάνταγε «τι τα θες;». Έχουμε βάλει στοίχημα με μια ομάδα. Θα τους νικήσουμε και θα σου τα φέρω πίσω». «Σου τα δίνω ρε γιατί είσαι παικταράς» μου απάνταγε. Νικάγαμε, του τα επέστρεφα πίσω, τα μοίραζα ανάλογα με την απόδοση και κράταγα και εγώ κάποια που πετύχαινα 7-8 γκολ. Ωραίες εποχές τότε».

«Είχα να δώσω πολλά ακόμα στην ΑΕΚ»

«Μετά από ένα χρόνο απουσίας μου και δικαστική διαμάχη πήγα στην ΑΕΚ. Έτσι δικαιώθηκα. Ο Θωμάς Μπάρλος έβαλε το χέρι στην τσέπη και μου έδωσε 12 εκατ. δραχμές. Όσο και αν φαίνεται περίεργο με τον κόσμο της ΑΕΚ δέθηκα στα πέτρινα χρόνια που ήταν η ώρα των ευθυνών μου. Δεν μπορούσα να φάω. Ήταν χρόνια μαρτυρικά. Δεν περίμενα ποτέ ότι οι άνθρωποι που με συμβούλευαν θα ερχόντουσαν να μου πουν ότι τελείωσα από το ποδόσφαιρο. Δεν το πίστευα. Ήταν άδικο, είχα να δώσω ακόμα στην ΑΕΚ. Πήγα στον Πανιώνιο και πέτυχα 51 γκολ σε τρία χρόνια. Δεν κρατάω κακία σε κανέναν. Το θέμα είναι η ΑΕΚάρα να πηγαίνει μπροστά».