«Ο κόσμος θα φέρει επενδυτή»

Με συνέντευξη που παραχώρησε στο «ΑΠΕ-ΜΠΕ», ο Δημήτρης Χατζηχρήστος σχολίασε τη συνέντευξη Τύπου του Σταύρου Αδαμίδη και το κάλεσμα που έγινε στον κόσμο. Επίσης, μίλησε για την κατάσταση που επικρατεί στο τμήμα του μπάσκετ, αλλά και στα φαινόμενα βίας που αμαυρώνουν την εικόνα του ελληνικού αθλητισμού.

Αναλυτικά η συνέντευξη:

Πρόσφατα ο κύριος Αδαμίδης κάλεσε τον κόσμο της ΑΕΚ ν’ αγοράσει μετοχές στην ΠΑΕ. Σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα κατά πόσο είναι ρεαλιστικό αυτό;

«Οι φίλαθλοι της ΑΕΚ είναι μια ειδική περίπτωση… όχι ότι διαφέρουν σε πάρα πολλά από τους φιλάθλους των άλλων ομάδων… απλά έχουν κάνει πάρα πολλή υπομονή, έχουν εξαντλήσει όλα τα όρια… έχουν πάρει δηλαδή Οσκαρ υπομονής και αντοχής! Κατά καιρούς υπάρχει μία έξαρση συμμετοχής του κόσμου, η οποία εκδηλώνεται κυρίως με την αγορά των εισιτηρίων διαρκείας. Έχω την εντύπωση ότι αυτό θα ήταν και το καταλληλότερο φάρμακο για να μπορέσει να συμμετάσχει ο κόσμος. Ζητάμε συμμετοχή απ’ τον κόσμο και του δίνουμε χαρτιά ή του δίνουμε συμμετοχή προοπτικής κι ελπίδας… αυτό έχει γίνει τρεις φορές στην ΑΕΚ κι έχει αποτύχει! Έγινε επί της διοίκησης Μελισσανίδη/Καρά και μετά έγινε και επί της διοίκησης του κυρίου Τροχανά. Πιο μπροστά ακόμη είχε γίνει όταν είχαμε τα γραφεία στη Βαλαωρίτου… αν δεν κάνω λάθος πρέπει να ήταν επί Αντρέα Ζαφειρόπουλου. Από τον κόσμο της ΑΕΚ πλέον δεν μπορούμε να ζητάμε… πρέπει να του δώσουμε και κάτι. Αυτό είναι το ένα. Το άλλο είναι ότι η μόνη λύση για να σωθεί η ΑΕΚ και να βγει από το αδιέξοδο, εκτός βέβαια από την είσοδό της στο Τσάμπιονς Λιγκ και στους ομίλους ειδικά για να πάρει τα λεφτά είναι η μαζική συμμετοχή του κόσμου στο γήπεδο. Το λέω και το ξαναλέω, το φωνάζω δύο χρόνια, αδιαφορώντας φυσικά για το πώς θα χαρακτηριστούν τα λεγόμενά μου και οι απόψεις μου… είναι η μοναδική λύση για την ΑΕΚ. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν οι ΑΕΚτσήδες τόσο πιο γρήγορα θα βοηθήσουν την ομάδα τους να βγει από το αδιέξοδο. Η ΑΕΚ πρέπει να παίζει με χιλιάδες κόσμο κάθε Κυριακή στο πλευρό της: είτε έχει καλούς παίκτες, είτε δεν έχει καλή διοίκηση, είτε δεν έχει καλό προπονητή. Έχουν αλλάξει οι συσχετισμοί και τα κριτήρια. Ο κόσμος θα φέρει τον επενδυτή, ο κόσμος θα φέρει τον σωτήρα. Αυτά που ίσχυαν παλαιότερα δεν υπάρχουν πια. Δεν μπορεί να έρθει πρώτα ο σωτήρας στην ΑΕΚ για να έρθει μετά ο κόσμος. Έχουν αλλάξει οι συσχετισμοί γιατί τώρα υπάρχει αυτό που λέμε μία φαντασμαγορική έκθεση. Όποιος έρθει να πάρει την ΑΕΚ είναι εκτεθειμένος σε όλα τα ΜΜΕ, σε όλο τον κόσμο και κυρίως στα πληκτρολόγια, στις απόψεις και στις διατάσεις που υπάρχουν στην ΑΕΚ. Ειδικά εμείς στην ΑΕΚ είμαστε πολύ πονεμένοι, έχουμε χωριστεί σε στρατόπεδα: Άλλοι είναι με τον Μελισσανίδη, άλλοι είναι με τον Νικολαϊδη, άλλοι με τον Χατζηχρήστο, άλλοι με τον Μπάγεβιτς. Ο καθένας τραβάει κι έναν δικό του νταλκά. Αυτό κάνει τεράστια ζημιά στην ΑΕΚ. Είναι εγκληματική μαχαιριά. Κι όσο το επίπεδο των ΑΕΚτσήδων δεν είναι σε θέση να το καταλάβει η ΑΕΚ θα ταλαιπωρείται και θα υποστεί στο ποδόσφαιρο ό,τι υφίσταται τώρα και στο μπάσκετ».

Αναφέρατε το μπάσκετ… Πώς βιώνει ο Ερασιτέχνης τον αγωνιστικό υποβιβασμό της ΚΑΕ ΑΕΚ, ανεξάρτητα με την απόφαση του ΑΣΕΑΔ στην προσφυγή του Ηλυσιακού;

«Ο Ερασιτέχνης δεν έχει καμία σχέση με την ΠΑΕ ΑΕΚ, ούτε με την ΚΑΕ… Είναι άλλα χωράφια, αλλά επειδή εμείς λέμε -αισθανόμενοι έτσι- πως η ΑΕΚ είναι μία, μας αγγίζει, όχι απλώς μας ακουμπάει η περιπέτεια της μπασκετικής ΑΕΚ. Μια περιπέτεια που έχει ξεκινήσει από τον κορεσμό μ’ ένα πρωτάθλημα ή μία διάκριση ευρωπαϊκή που έγινε τότε απ΄τον κύριο Φιλίππου έληξε άδοξα. Οι φιλοδοξίες του κυρίου Φιλίππου εστιάζονταν φαίνεται στο πώς θα πάρει η ΑΕΚ ένα πρωτάθλημα ή πώς θα τα πάει μια φορά καλά στην Ευρώπη ή δύο. Από εκεί και πέρα, δεν έγινε η ανάλογη (όπως απαιτείτο) συντήρηση της ομάδας, άρχισε ένα κατρακύλισμα και όπως είχαμε βγάλει τον κόσμο από τα σπίτια και τον είχαμε ξαναφέρει στο γήπεδο στο μπάσκετ… έτσι τον ξαναδιώξαμε. Δεν θα έπρεπε ο κύριος Φιλίππου ν’ απογοητευθεί, δεν θα έπρεπε να επικαλεστεί την αποχή και την αδιαφορία των οργανωμένων ή μη οπαδών από το γήπεδο. Θα έπρεπε να κάτσει και να πολεμήσει. Δεν ζητάγαμε εμείς από τον κύριο Φιλίππου ν’ ακολουθήσει την τρέλα του κύριου Γιαννακόπουλου όσον αφορά στην αγάπη του στον Παναθηναϊκό! Εμείς ζητούσαμε να κάνει μία συντήρηση… η συντήρηση δεν έγινε, η ομάδα πήγε από το κακό στο χειρότερο. Το χειρότερο αγωνιστικά παγίδεψε τον κόσμο της ΑΕΚ και είχαμε την αποχή του κόσμου. Η αποχή του κόσμου και η αδιαφορία έφτασε την ΑΕΚ σε μία σήψη τέλεια με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να χρειαστεί οι οργανωμένοι οπαδοί να την πάρουν στα χέρια τους, να τη συντηρήσουν έναν χρόνο… μετά παρέμεινε στα χέρια του κύριου Φιλίππου όπως είναι και τώρα, δικό του μαγαζί είναι, ο οποίος αδιαφορεί πλήρως. Αυτό είναι το κρίμα σε όλη την ιστορία. Ένα μέγεθος, όπως είναι ο κύριος Φιλίππου, ν’ αφήνει το δικό του μαγαζί απροστάτευτο και στα χέρια οπαδών, άλλων ανθρώπων, ηλιθίων, άσχετων ή πονηρά σκεπτόμενων γύρω από το μπάσκετ».

Πώς κρίνετε το ρόλο του Μπάμπη Καραμανλή, ενός προέδρου που προέρχεται μέσα από τα σπλάχνα των οπαδών της Ένωσης;

«Πονεμένη ιστορία, ο κύριος Καραμανλής… προσπάθησε κι αυτός, έκανε τ’ αδύνατα δυνατά. Έπρεπε να είχε φύγει καιρό πριν γιατί δεν είναι δικό του μαγαζί. Έπρεπε να είχε εκθέσει ακόμη περισσότερο τον κύριο Φιλίππου. Να του βάλει το μαχαίρι στο λαιμό, να του πει τελείωσε. Παρόλα αυτά παραμένει εκεί, αυτό είναι απορίας άξιον. Εγώ του έχω συστήσει και επί προσωπικού την άμεση και ταχύτατη αποχώρησή του. Δεν το έχει κάνει ακόμη. Δεν ξέρω… μακάρι να το κάνει… χθες για να δούμε και ποια θα είναι η επόμενη μέρα. Η επόμενη μέρα όσο παραμένει αυτή η σήψη, όσο παραμένουν διάφοροι διαχειριστές τέτοιου είδους η ΑΕΚ δεν πρόκειται να βρει γιατρειά».

Σε περίπτωση που η ΑΕΚ δεν δικαιωθεί στο ΑΣΕΑΔ, η Ερασιτεχνική ΑΕΚ είναι έτοιμη να την αναλάβει;

«Εσείς τη λέτε Ερασιτεχνική, εγώ το λέω ΑΕΚ σκέτη! Αυτή η ΑΕΚ σκέτη λοιπόν είναι μία άλλη πονεμένη ιστορία. Υπήρξαν αρχικά μόλις αναμειχθήκαμε μέσα στη διοίκηση ένα όραμα δέκα χιλιάδων μελών ταμιακά ενημερωμένων για να μπορεί να είναι έτσι η ΑΕΚ αυτόνομη και να στηρίζεται στα δικά της πόδια οικονομικά. Κάτι τέτοιο δεν έγινε, δεν επετεύχθη, παρά το γεγονός ότι ενεγράφησαν 1500 μέλη για πρώτη φορά στο σωματείο σε ενάμιση χρόνο μέσα -κάτι που δεν είχε γίνει όλα αυτά τα χρόνια τα προηγούμενα. Η ΑΕΚ δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Αυτό που εσείς αποκαλείτε Ερασιτεχνική, δεν μπορεί να σταθεί στα δικά του τα πόδια. Θα σηκώσει και το μπάσκετ; Είναι πολύ οξύμωρο. Η μεγάλη δεξαμενή είναι το ποδόσφαιρο. Όταν καταλάβουν οι ΑΕΚτσήδες ότι πέρα από πρόσωπα διαφορετικής αντίληψης και φιλοσοφίας πρέπει να πηγαίνει μαζικά στο γήπεδο και να στηρίζει με την παρουσία του αλλά και με την τσέπη του (βάσει του αντίτιμου του εισιτηρίου δηλαδή) την Ανώνυμη Εταιρεία, το ποδόσφαιρο, τότε όλες οι άλλες οι γλάστρες, όπως είναι το μπάσκετ και τα υπόλοιπα τμήματα θα ποτιστούν ανάλογα. Αυτό είναι κάτι που δεν το αλλάζω, δεν το διαπραγματεύομαι και το πιστεύω ακράδαντα. Δεν θα ξανάρθει πια στην ΑΕΚ ο πρίγκιπας, ο δυνατός παράγοντας, ο ηγέτης για να συσπειρώσει και να φέρει τον κόσμο. Θα πρέπει ο κόσμος να δείξει το δρόμο σε έναν τέτοιο ούτως ώστε να μπορέσει να βγει η ΑΕΚ από τ’ αδιέξοδά της. Διαφορετικά θα μιλάει ο Αδαμίδης για λαϊκές βάσεις, ο Χατζηχρήστος θα λέει τα δικά του και θ’ αναλωνόμαστε. Εδώ και δύο χρόνια έχουμε εντοπίσει τη σημασία της μαζικής παρουσίας και συμμετοχής. Δυστυχώς, είναι στο μυαλό, στην κρίση, αλλά πάνω απ’ όλα στη διάθεση του κάθε ΑΕΚτσή να το καταλάβει. Μόνο τότε η ΑΕΚ θα βγει από την περιπέτεια, γιατί η ΑΕΚ δεν είχε ποτέ Βαρδινογιάννη, δεν της έδωσαν ποτέ κάποιον Κόκκαλη, ούτε θα συναντήσει στο δρόμο της Πατεράδες, μανάδες και Μαρινάκηδες. Αυτό πρέπει να το καταλάβουν όλοι οι ΑΕΚτσήδες, είτε έρχονται στο γήπεδο, είτε συγκινούνται, είτε αδιαφορούν, είτε απογοητεύονται, είτε συσπειρώνονται. Αυτή είναι μια αλήθεια που εγώ την πιστεύω, την πρεσβεύω και τη διακηρύττω. Από εκεί και πέρα δεν μπορούμε να τους βγάλουμε σέρνοντας έξω από το σπίτι. Η μεγάλη ανατριχίλα είναι το πρόσφατο παράδειγμα όταν η προοπτική ενός τσίγκου και μας χαράς συσπείρωσε 45 χιλιάδες ανθρώπους και θα ήταν κι άλλοι τόσοι στο γήπεδο περιμένοντας ένα εισιτήριο. Και μετά από λίγες ημέρες παίξαμε με τον Ολυμπιακό Βόλου για τα πλέι οφ και ήταν 5 χιλιάδες άνθρωποι. Φαινόμενα βίας με τα οποία ξεκινήσαμε την κουβέντα, φαινόμενα αγωνιστικής κατάπτωσης, μικρής δυναμικής στον πάγκο ή ανύπαρκτων διοικήσεων δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση δικαιολογία για να μην έρχεται ο κόσμος στο γήπεδο. Από την παρουσία του κόσμου θα ξεκινήσουν όλα: η αναγέννηση στον πάγκο, η αφύπνιση στον αγωνιστικό χώρο και η ενδυνάμωση η διοικητική της ΑΕΚ θα ξεκινήσουν από τη μαζική παρουσία του κόσμου. Όσο αργεί να έρθει αυτή, αργούν να έρθουν και όλα τ΄ άλλα!».

Πού αποδίδετε την έξαρση των φαινομένων βίας τον τελευταίο καιρό στα ελληνικά γήπεδα με την εμπειρία χρόνων σε κύκλους οργανωμένων οπαδών;

«Δεν παρατηρείται τον τελευταίο καιρό έξαρση της βίας στα ελληνικά γήπεδα… παρατηρείται χρόνια τώρα με ελάχιστες αναλαμπές και παύσεις. Είναι ένα φαινόμενο το οποίο οφείλεται στη διαπαιδαγώγηση και στην ανατροφή την οικογενειακή που έχει ο καθένας μας. Από εκεί ξεκινάει όλο το σύστημα και καταλήγει σε αυτό που αποκαλούμε φαινόμενο βίας στα ελληνικά γήπεδα. Όταν έχεις την ανάλογη ανατροφή και σου έχουν δώσει από το σπίτι σου τις κατάλληλες αρχές, δεν εμπλέκεσαι ή παίρνεις λίγο και φεύγεις. Εκεί εστιάζω εγώ το όλο πρόβλημα. Με τις πολλές εμπειρίες που έχω γύρω από αυτό το θέμα νομίζω πως όλα ξεκινούν από εκεί: Από την ανατροφή που παίρνουμε από το σπίτι μας ο καθένας».

Και ποιοι είναι οι τρόποι αντιμετώπισης που θα προτείνατε;

«Δεν υπάρχουν πολλοί τρόποι… ο τρόπος είναι ένας: Καθαρή και ειλικρινής πρόληψη από την αστυνομία κι εκεί τελειώνουν όλα. Όσες φορές η ελληνική αστυνομία αποφάσισε να δράσει κατασταλτικά, αποφασιστικά και όσες φορές έκανε και την ανάλογη πρόληψη δεν παρατηρήθηκαν φαινόμενα βίας ή εξαφανίστηκαν εν τη γενέσει τους. Δυστυχώς, όμως, δεν βλέπουμε αυτού του είδους την αντίληψη από το κράτος κι έτσι μοιραία παρατηρούμε αυτά τα φαινόμενα και να είστε βέβαια δυστυχώς πως θα τα παρατηρούμε και στα επόμενα χρόνια συνεχώς».

Πολιτεία, Σούπερ Λίγκα, ΕΠΟ: Η συνεργασία τους θα αποτελέσει τρίπτυχο επιτυχίας για το τέλος της βίας στα γήπεδα;

«Πονεμένες ιστορίες και οι τρεις… η Πολιτεία δεν είναι και στα καλύτερά της, μοιραία λοιπόν από τη στιγμή που έχει να κάνει στην εποχή που ζούμε με τόσα πολλά για να σταθεί στα πόδια της σαν Πολιτεία, το φαινόμενο της βίας είναι μεγάλη πολυτέλεια για την Πολιτεία να το λύσει. Θα πρέπει να υπάρχει ουσιαστικά Πολιτεία και μετά να μπορέσουμε να δούμε το φαινόμενο της βίας και αν θα το λύσει. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει Πολιτεία επί της ουσίας μόνο θα μιλάμε για τη βία… δεν θα την αντιμετωπίζουμε. Θα μιλάμε… θα μιλάμε… και τις περισσότερες φορές θα μιλούν και άσχετοι γι’ αυτό το θέμα.

Oι ίδιοι οι σύλλογοι θέλουν ειλικρινά να διώξουν τους ταραχοποιούς μέσα από το δικό τους κύκλο;

«Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι μέσα στα σωματεία που το πολεμάνε… αλλά δυστυχώς δεν είναι σε όλα τα σωματεία ίδια η πεποίθηση και ίδια η αντίληψη αντιμετώπισης και πάταξης του φαινομένου. Υπάρχουν ομάδες που το αφήνουν να καλλιεργείται αυτό και να συντηρείται, αλλά νομίζω ότι αυτές είναι οι εξαιρέσεις. Επί της ουσίας και ως επί το πλείστον καμία ομάδα δεν θέλει αυτού το είδους τον μπελά… γιατί για μπελά πρόκειται όλη αυτή η ιστορία, δεν οδηγεί πουθενά και μοιραία το χρεώνονται οι λεγόμενοι οργανωμένοι οπαδοί, η εύκολη λύση δηλαδή, να… χρεώσουμε εκεί όλο αυτό το φαινόμενο. Δεν νομίζω επομένως πως υπάρχουν ομάδες που θέλουν να το συντηρήσουν αυτό».

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι -π.χ. στην ΑΕΚ- να εντοπιστούν και να αποβληθούν οι ταραχοποιοί από τους ίδιους τους οργανωμένους ή τη διοίκηση;

«Ο καθένας που πάει στο γήπεδο κι ασχολείται λίγο τους εντοπίζει. Μα και η αστυνομία τα εντοπίζει… το θέμα είναι γιατί δεν τα αποβάλουν. Οι οπαδοί δεν είναι χωροφύλακες, ούτε είναι η δουλειά τους ν’ αποβάλλουν άλλους οπαδούς ή άλλους που ντύνονται με το πρόσχημα του οπαδισμού και δημιουργούν τα προβλήματα».

Θα ήσασταν υπέρ μίας συνεργασίας της αστυνομίας με μία ΠΑΕ, ώστε η τελευταία να υποδείξει ποια είναι αυτά τα ξένα σώματα;

«Κανείς δεν υποδεικνύει! Και κανείς δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά του άλλου. Αυτά είναι δουλειά της αστυνομίας, του κράτους και της Πολιτείας και όχι των οργανωμένων οπαδών και των διοικήσεων. Έπονται και οι διοικήσεις και οι οργανωμένοι οπαδοί. Είναι κατεξοχήν δουλειά της Πολιτείας, της σωστής αστυνόμευσης και του κράτους. Μπορούμε, ωστόσο, εύκολα όσοι δεν γνωρίζουμε και είμαστε αδαείς να χρεώσουμε στους οργανωμένους οπαδούς το φαινόμενο, την επίλυση ή μη του φαινομένου. Όσες φορές η αστυνομία επενέβη ή έκανε σωστή πρόληψη τελείωσαν όλα εν τη γενέσει τους ή δεν πρόλαβαν καν να εκδηλωθούν. Όσες φορές η αστυνομία σφύριξε αδιάφορα… είναι σαν το τροχαίο που πάντα η αστυνομία φτάνει κατόπιν… εορτής. Ή σαν την κλοπή που παίρνεις τηλέφωνο την αστυνομία και σου λένε μόλις τελειώσει… θα έρθουμε!».