Η λατρεία Αντεφέμι για τα αμάξια
Το πρωί της Μεγάλης Δευτέρας, η «οικογένεια» της Ξάνθης, αλλά και το ελληνικό ποδόσφαιρο θρήνησε τον χαμό του Ολουμπάγιο Αντεφέμι.
Περίπου ένα μήνα πριν και συγκεκριμένα στις 27 Μαρτίου, ο Νιγηριανός άσος είχε δώσει συνέντευξη για την παρουσία του στην Ακριτική ομάδα, όπου είχε εκφράσει τις εντυπώσεις του από την Super League και την Ελλάδα. Τραγική ειρωνία αποτελεί και η αναφορά στη μεγάλη του αγάπη, που ήταν τα αυτοκίνητα. Η συνέντευξη αυτή βγήκε στο φως και σας την παρουσιάζουμε...
Χαρακτηριστικά, ο Νιγηριανός άσος είχε μιλήσει για:
Τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα: «Πρώτα από όλα θέλω να πω πως ό,τι έχω κάνει το οφείλω στον Θεό. Μετά την οικογένειά μου, τους φίλους μου και τους συμπαίκτες μου εδώ (εννοεί στην Νιγηρία όπου έγινε η συνέντευξη). Έχω παίξει ποδόσφαιρο σε πολλές ομάδες, ξεκινώντας στην Myhoung Barracks και φτάνοντας μέχρι την Delta Force.
Το 2004 πήγα στο Ισραήλ όπου και αγωνίστηκα με την Χάποελ, που ήταν στη δεύτερη κατηγορία. Ένα χρόνο μετά όμως πήγα στην Χάποελ Τελ Αβίβ. Αργότερα έφυγα και πήγα στην Ρουμανία για να φορέσω τη φανέλα της Ραπίντ Βουκουρεστίου, μετά ακολούθησαν Άλταχ, Μπουλόν και το 2010 ήρθα στην Ξάνθη».
Τις πρώτες του εντυπώσεις από την Ελλάδα: «Μπορεί να μην είναι το μεγαλύτερο πρωτάθλημα στην Ευρώπη, όμως η Super League φέρνει καλούς παίκτες, με τον πιο γνωστό από όλους να είναι ο Τζιμπρίλ Σισέ και μετά ο Ριέρα. Ακόμα και συμπαίκτες μου όπως ο Καϊτά.
Εάν έπρεπε να βάλω σε σειρά τα πρωταθλήματα, θα έβαζα πρώτο το γαλλικό, μετά το ρουμανικό και μετά το ελληνικό. Είμαι εννέα μήνες τώρα εδώ και δόξα τω Θεώ έχω συνηθίσει στο φαγητό και τον καιρό. Βέβαια η γλώσσα παραμένει ένα πρόβλημα, όμως προσπαθώ να μιλάω με αυτούς που ξέρουν Αγγλικά. Τώρα τι άνθρωπος είμαι; Είμαι φιλικός και προσπαθώ να αγαπώ όλους όσοι βρίσκονται στον δρόμο μου».
Το παιχνίδι που είχε μείνει χαραγμένο στη μνήμη του: «Κάθε ματς που έπαιξα ήταν πρόκληση, όμως ένα θα θυμάμαι πάντα και αυτό είναι το 2005 στο Παγκόσμιο Κύπελλο κάτω των 20 ετών στην Ολλανδία. Το γήπεδο ήταν γεμάτο και δεν μπορούσες να ακούσεις τους συμπαίκτες σου στα δυο μέτρα!
Είχα την εντολή να μαρκάρω τον Ογουσού Αμπεγί, που είναι ένας από τους πιο γρήγορους παίκτες στον κόσμο. Τον κυνήγησα σε όλα το γήπεδο και δεν τον άφησα ούτε μία στιγμή. Ακόμα και όταν έγινε αλλαγή τον ακολούθησαν μέχρι τη γραμμή, για να βεβαιωθώ ότι ήταν αλήθεια! Τότε κατάλαβα ότι για πρώτη φορά τα πήγα περίφημα στις εντολές του προπονητή».
Την ευαισθητοποίησή του: «Συνέβη κάτι όταν ήμουν στο Ισραήλ. Πήγα σε ένα μαγαζί να πάρω κάτι να φάω και είδα έναν άνθρωπο που αγόρασε να φάει, όμως δεν είχε λεφτά να πάρει εισιτήριο για τον αγώνα μας. Δεν ήξερε ποιος ήμουν και με συγκίνησε το γεγονός ότι θυσίασε το φαγητό του για να δει τελικά τον αγώνα μας.
Τότε κατάλαβα πως έπρεπε να βοηθήσω αυτούς που έχουν ανάγκη, αυτούς που θυσιάζουν πράγματα για κάτι καλύτερο. Έτσι όταν με πλησίασε ο Yomi Kuku για το ματς των άστεγων, βοήθησα όσο μπορούσα»
Την εμφάνισή του: «Είμαι απλός άνθρωπος και αυτό φαίνεται από το στιλ μου και το πώς ντύνομαι. Δεν χαλάω χρόνο στα ρούχα, απλά ό,τι μου τραβήξει την προσοχή στην ντουλάπα θα το φορέσω»
Την αγάπη του για τα αμάξια: «Μου αρέσουν τα άνετα αυτοκίνητα, όμως πρέπει να είναι και κομψά. Δεν έχω ιδιαίτερη προτίμηση, αρκεί να είναι άνετο. Τα λατρεύω».
Το αγαπημένο φαγητό: «Ό,τι φτιάχνει η μητέρα μου. Είναι η καλύτερη μαγείρισσα στον κόσμο και ό,τι ετοιμάζει είναι υπέροχο».
