Μάγκας ο Πογέτ, ωραίος ο Ζουκουλίνι, ανεβασμένοι Τζιμπούρ, Μπουονανότε...

Ο Πογέτ έχει μετατρέψει τις επαγγελματικές νίκες σε... συνήθεια! Μαγκιά του και του πιστώνεται. Μετράει πλέον 9 στα 9 το 2016. Επίσης αποδεικνύει συνεχώς πως το «διάβασμα» του αντιπάλου το κάνει άριστα. Προφανώς και οι συνεργάτες του παίζουν το ρόλο τους.

Πάμε τώρα να αναλύσουμε τι είδαμε στο Καυτατζόγλειο από την ΑΕΚ στον επαναληπτικό με τον Ηρακλή, όπου οι κιτρινόμαυροι επικράτησαν ξανά (1-0) μετά το 4-1 του ΟΑΚΑ.

Καταρχάς ο Ζουκουλίνι έδειξε σε αυτά τα πρώτα 67 του λεπτά με την κιτρινόμαυρη φανέλα πως μάλλον ο Πογέτ έκανε άλλη μια σωστή επιλογή. Όντως είναι ένας γρήγορος χαφ που θα προσφέρει άλλα στοιχεία στο παιχνίδι της ΑΕΚ.

Με καθαρό μυαλό στο κέντρο, σωστές τοποθετήσεις, επεμβάσεις και μεταβιβάσεις, επιπλέον ικανότητα στο να προωθηθεί και να μπει στην αντίπαλη περιοχή, τεχνική κατάρτιση, αλλά και ψηλός (για χαφ) που προσφέρει ένα ακόμα πλεονέκτημα στην Ένωση στις στημένες φάσεις.

Σίγουρα θέλει να πάρει παιχνίδια, αλλά για ντεμπούτο, θα τολμήσω να σημειώσω πως όχι απλά με κέρδισε, αλλά σχεδόν με ενθουσίασε! Αστερίσκος για τον «Ζούκου» το ανούσιο τάκλιν που έκανε στην... περιοχή του αντιπάλου (εκνευρισμένος όταν αστόχησε στο τετ-α-τετ που είχε με τον Περνίς) όπου δέχτηκε μια αχρείαστη κίτρινη κάρτα.

Πολλές τέτοιες αχρείαστες επεμβάσεις στο ματς είχε και ο Βαγγέλης Πλατέλλας. Αν ο ρέφερι ήταν πιο αυστηρός θα μπορούσε να τον είχε αποβάλει με δεύτερη κάρτα από το πρώτο μέρος κιόλας. Δεν υπάρχει κανείς λόγος να ρισκάρεις και να εξαρτάσαι από το πόσο αυστηρός θα είναι ο διαιτητής που θα βρεις απέναντί σου. Ο Πλατέλλας ίσως να έχει γενικότερα νεύρα επειδή δεν παίζει και μέσα από το πάθος του στα ανασταλτικά του καθήκοντα να θέλει να δείξει στον προπονητή ότι παλεύει με όλες του τις δυνάμεις. Αλλά τι να το έκανε αυτό ο Πογέτ αν η ομάδα έμενε με δέκα από το ημίχρονο;

Την Πέμπτη πάντως είδαμε έναν πολύ πιο ομαδικό Τζιμπούρ και αυτό μας αρέσει. Ο Αλγερινός δεν εκβίαζε προσπάθειες και συμμετείχε στο passing game. Σημείωση: Πάρα πολλές σωστές μεταβιβάσεις από τους κιτρινόμαυρους!

Η επιστροφή του Μπαρόχα κάτω από τα δοκάρια συνδυάστηκε με ένα καλό του παιχνίδι έστω κι αν είχε μια-δυο φάσεις που έχασε τον υπολογισμό στις εξόδους. Θετικό το πρόσημο και για εκείνον όμως.

Σωτήριες επεμβάσεις στο ματς είχε και ο Λαμπρόπουλος που με τον Κολοβέτσιο νομίζω δένουν καλύτερα απ’ ότι με τον Άρθο. Όμως θα πρέπει να προσέξει πάρα πολύ στην κακή συνήθεια που έχει να χρησιμοποιεί πολύ τα χέρια του στην περιοχή. Και στην άμυνα και στην επίθεση. Δεν ήθελε και πολύ να του καταλογιζόταν πέναλτι σήμερα σε ένα κράτημα από τον ώμο του Τσιλιανίδη...

Ο Μπουονανότε θα γίνεται όλο και πιο απολαυστικός όσο ολόκληρη η ομάδα θα βρίσκει ταυτότητα. Ο Αργεντινός είναι μπαλαδόφατσα. Ξέρει τι θα κάνει την μπάλα πριν ακόμα φτάσει στα πόδια του. Έχει διαβάσει το γήπεδο και έχει μετρήσει τις επιλογές του. Άλλες φορές θα του βγούνε άλλες όχι. Δεν είναι ο Μέσι. Αλλά είναι ένας ωραίος ποδοσφαιριστής όταν η ομάδα προσπαθεί να αναπτυχθεί-επιτεθεί (με μειονεκτήματα βέβαια ανασταλτικά).

Ο Πέκχαρτ είναι ένα ψηλό παιδί που λογικά θα έχει αβαντάζ στα στημένα. Το μειονέκτημά του είναι ότι δύσκολα θα παίξει σε άλλη θέση πέραν του κλασικού σέντερ φορ (λόγω σωματοδομής). Δεν μπορούμε να βγάλουμε περισσότερα συμπεράσματα από τα πρώτα του λεπτά με την φανέλα της ΑΕΚ. Σίγουρα πάντως θα χρειαστεί χρόνο.

Τέλος, θα σημειώσω κάτι για τον Μπακάκη. Ίσως να παίζει αγχωμένος. Αυτό καταλαβαίνω σε ορισμένες προσπάθειές του. Νομίζω ότι το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να συνεχίσει να δουλεύει και όλα θα πάρουν το δρόμο τους. Δεν χρειάζεται να ανυπομονεί και να αγχώνεται για την επιστροφή του στην ενδεκάδα. Και την Πέμπτη ήταν καλός.