«Ας με λένε χοντρό»
Για την επιτυχία του Ολυμπιακού Βόλου, τα… κιλά του και την προσαρμογή του στην ομάδα, μίλησε ο Χουάν Μαρτίν.
Ο επιθετικός των «ερυθρολεύκων» τόνισε, μιλώντας στην εφημερίδα «Sportday»:
Για την επιτυχία του Βόλου:
«Είχα χρόνια να ζήσω τόσο έντονα ένα παιχνίδι. Στη φάση που σημείωσα το 3-2 δεν με χωρούσε το γήπεδο! Ήθελα να τρέξω σε όλο το μήκος και το πλάτος του για να πανηγυρίσω. Ήταν σίγουρα μια από τις πιο ευτυχισμένες μέρες τις καριέρας μου. Πατσίσαμε για τον ημιτελικό του Κυπέλλου. Το’ χαμε τόση ανάγκη».
Για το γκολ της νίκης απέναντι στους «πρασίνους»:
«Το γκολ αυτό ήταν οι κόποι μιας χρονιάς. Μας σφράγισε το «εισιτήριο» για τα πλει οφ. Το ματς με τον Πανθηναϊκό είναι το… DVD της καριέρας μου».
Γιατί δεν εκτέλεσε το δεύτερο πέναλτι:
« Ούτε το πρώτο θα εκτελούσα αν δεν είχε τραυματιστεί ο Ούμπιντες. Στο δεύτερο ο Ηλίας Σολάκης ζήτησε να το εκτελέσει και φυσικά δεν είχα πρόβλημα. Εξάλλου τα πέναλτι είναι σε μεγάλο ποσοστό θέμα ψυχολογίας».
Για το μυστικό της επιτυχίας:
«Μια λέξη: οικογένεια! Το κλίμα στα αποδυτήρια είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετικό. Είμαστε όλοι ενωμένοι σαν μια γροθιά κάτι που φαίνεται και μέσα στο γήπεδο. Τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα».
Για την πιθανότητα του Champions League:
«Το γεγονός ότι η ομάδα έπαιζε πέρσι στη Β’ Εθνική και φέτος πλει οφ Ευρώπης, ενώ έφτασε ψηλά και στο Κύπελλο, τα λέει όλα. Η υπέρβαση αποτελεί γεγονός. Ας μην είμαστε άπληστοι. Δεν θα πετάξουμε βέβαια λευκή πετσέτα. Το δέλεαρ της διάκρισης ιντριγκάρει τον παίκτη».
Για την προσαρμογή του στην ομάδα:
« Ήταν η πρώτη φορά που έφυγα από την πατρίδα μου. Στην αρχή μου έλειπε και η οικογένεια μου. Ήθελα το χρόνο μου. Να προσαρμοστώ στο σύστημα, στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας. Πιστεύω πως πια είμαι ο Χουάν Μάρτιν που ξέρω. Βασικό ήταν ότι με βοήθησαν οι συμπατριώτες μου. Όταν παίρνεις το αεροπλάνο να περάσεις στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και η πρώτη λέξη που ακούς στα αποδυτήρια είναι της μητρικής σου γλώσσας, αυτό αν μη τι άλλο σε κάνει να αισθάνεσαι καλύτερα. Νιώθω σαν να μην έχω φύγει μέρα από το σπίτι μου».
Για τα κιλά του:
«Χοντρός ήταν και ο Ρονάλντο. Ο Αντριάνο. Πλάκα κάνω. Αλήθεια δεν με ενοχλεί αν με χαρακτηρίζουν έτσι. Το έχω συνηθίσει από την Αργεντινή. Μια χρονιά είχα βάλει 28 γκολ, αν θυμάμαι πριν από τρεις σεζόν, κι εκείνοι ασχολούνταν με τα κιλά μου. Το θέμα είναι να κάνω τη δουλειά μου μέσα στο γήπεδο και να εξαργυρώνω με γκολ την εμπιστοσύνη της ομάδας μου. Κι ας με λένε χοντρό».
Για το αν θέλει να μείνει στο Βόλο:
«Εννοείται. Έχω έναν ακόμα χρόνο συμβόλαιο και θα ήταν τιμή μου να συνεχίσω να παίζω στην ομάδα. Ελπίζω να συνδυαστεί με την παρουσία μας στην Ευρώπη».
Για το τι συμβολίζουν τα τατουάζ που φιλάει μετά από κάθε γκολ:
« Έχω «χτυπήσει» τα ονόματα των δύο μου παιδιών. Σε αυτά και στη γυναίκα μου αφιερώνω τα γκολ μου απέναντι στον Παναθηναϊκό».
Για την απομάκρυνση του Τσιώλη:
«Σίγουρα ήταν μια πολύ δύσκολη στιγμή. Το timing μας έπιασε όλους απροετοίμαστους. Δεν το περιμέναμε. Το σημαντικότερο είναι ότι ο νέος μας προπονητής δεν χρειάστηκε μέρα για να προσαρμοστεί. Συνεχίσαμε να παίζουμε με την ίδια αγωνιστική φιλοσοφία που είχαμε με τον κ. Τσιώλη και δικαιωθήκαμε».
Για τον Αχιλλέα Μπέο:
«Αυτός δεν είναι χοντρός; (γέλια). Ο πρόεδρος είναι πάνω απ’ όλα φίλαθλος του Ολυμπιακού Βόλου. Ζει πιο έντονα τα παιχνίδια, ακόμα και από εμάς! Είναι πάντα στο πλευρό μας και μετά τον αποκλεισμό ήταν από τους πρώτους που μας συμπαραστάθηκε. Η νίκη με τον Παναθηναϊκό του ανήκει».
