Ηταν τέσσερα όμορφα χρόνια

Η ομάδα της Τρίπολης, αν και ποτέ δεν απολάμβανε την απόλυτη στήριξη της πόλης, από το 2003 άρχισε να ανεβαίνει τις κατηγορίες τη μια μετά την άλλη. Όταν οι Δημήτρης Μπάκος και Γιάννης Καϋμενάκης αποφάσισαν να επενδύσουν σε αυτό το σωματείο που αγωνιζόταν στο τοπικό πρωτάθλημα της Αρκαδίας, ούτε ο πιο αισιόδοξος δεν θα μπορούσε να φανταστεί τι θα επακολουθούσε. Το 2007-08 ο Αστέρας έλαμψε για πρώτη φορά στη Super League, αποτελώντας ένα από τα ποδοσφαιρικά θαύματα της εποχής μας.

Η πρώτη χρονιά στα μεγάλα σαλόνια ήταν… ονειρική. Αν και ξεκίνησε με ήττα από τη Λάρισα στην πρεμιέρα στην Τρίπολη, η συνέχεια ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Η έδρα των Αρκάδων ήταν σχεδόν απόρθητη, με τους Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ να μην μπορούν να πάρουν τη νίκη. Οι καλές εμφανίσεις συνεχίστηκαν και εκτός έδρας και την τελευταία αγωνιστική η ομάδα έφτασε να διεκδικεί είσοδο στα play off, έστω κι αν δεν τα κατάφερε. Με τον Πάουλο Κάμπος στο τιμόνι για το μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς και με παίκτες αξίας που αποκτήθηκαν, όπως οι Αργεντινοί Καρντόσο, Φιλομένο, όπως και οι Ζαϊρί, Ζεάν Κάρλος και άλλοι, ο Αστέρας απέδωσε ωραίο ποδόσφαιρο και ο κόσμος της Τρίπολης γέμιζε το γήπεδο σε κάθε αγώνα.

Η δεύτερη χρονιά όμως, αποδείχτηκε πιο δύσκολη. Με τον πήχη να έχει ανέβει σημαντικά και τους οπαδούς να κάνουν ακόμη και όνειρα για έξοδο στην Ευρώπη, οι Αρκάδες δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν. Η διοίκηση προσέλαβε τον Κάρλος Καρβαλιάλ ως προπονητή της ομάδας, έναν φιλόδοξο Πορτογάλο τεχνικό, ο οποίος είχε επιδείξει αξιόλογο έργο στη Σετούμπαλ, ενώ οι συμπατριώτες του τον αποκαλούσαν «νέο Μουρίνιο». Ωστόσο δεν κατάφερε να σταθεί άξιος των συστάσεων, με την ομάδα να μην μπορεί να πάρει πολλούς βαθμούς στις πρώτες αγωνιστικές, ενώ παρουσίαζε και κακό πρόσωπο στο γήπεδο. Τα ηνία δόθηκαν τελικά στον Νίκο Κωστένογλου, ο οποίος προσπάθησε να αλλάξει την ψυχολογία της ομάδας, την κράτησε στην κατηγορία, ενώ την έφτασε και μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας.

Οι αλλαγές σε παίκτες και τεχνική ηγεσία συνεχίστηκε και την τρίτη χρονιά του Αστέρα στη Super League, ενώ ήδη οι οπαδοί είχαν αρχίσει να… εγκαταλείπουν την ομάδα. Το καλοκαίρι του 2009 προπονητής στους Αρκάδες ανέλαβε ο Μάριο Γκόμες, ο οποίος υπήρξε βοηθός του Εκτορ Ραούλ Κούπερ σε Βαλένθια και Ιντερ. Όμως ούτε αυτός προσαρμόστηκε στην ομάδα και μετά το καλό ξεκίνημα, ήρθαν τα αρνητικά αποτελέσματα. Η διοίκηση αποφάσισε να εμπιστευτεί τις τύχες του Αστέρα και πάλι σε Ελληνα προπονητή, αυτή τη φορά στον Βαγγέλη Βλάχο. Κάποια οικονομικά προβλήματα δεν επέτρεψαν στους «κυανοκίτρινους» να ενισχυθούν τον Ιανουάριο, και η παραμονή στην κατηγορία εξασφαλίστηκε την τελευταία στιγμή.

Η τέταρτη χρονιά σημαδεύτηκε κι αυτή με αρκετά λάθη, οδηγώντας στον υποβιβασμό του Αστέρα. Ο Βαγγέλης Βλάχος διατηρήθηκε στο πόστο του, όμως η αμφισβήτηση στο πρόσωπό του ήταν έντονη. Η αντικατάστασή του από τον Παύλο Δερμιτζάκη έγινε όταν η ομάδα βρισκόταν ήδη σε δεινή βαθμολογική θέση και το μοιραίο δεν αποφεύχθηκε. Πάλι κάποιες μεταγραφές δεν απέδωσαν, σε κάποιους παίκτες δεν δόθηκαν ευκαιρίες, οι άδειες εξέδρες και η απώλεια της δύναμης της έδρας ήταν οι αιτίες που οδήγησαν τον Αστέρα Τρίπολης να μην καταφέρει να διατηρηθεί στα μεγάλα σαλόνια.

Οσο για την επόμενη μέρα, τα σενάρια είναι πολλά. Θα γίνει μια προσπάθεια από τη διοίκηση να παραμείνει ο Αστέρας στη Super League, εάν κάποιος από τους άλλους συλλόγους της κατηγορίας δεν πληροί τις προϋποθέσεις της αδειοδότησης. Αυτή η κίνηση βέβαια έχει αμφίβολα αποτελέσματα, ενώ το σίγουρο είναι πως θα γίνουν αλλαγές σε όλα τα επίπεδα. Αρκετοί παίκτες θα αποτελέσουν παρελθόν, και όχι μόνο αυτοί που μένουν ελεύθεροι, ενώ αλλαγές προσώπων θα γίνουν και σε άλλες θέσης στην ομάδα.