«Μεγάλη μπουκιά φάε…»

Όταν έγραφα, μετά την ήττα-σοκ από τον Ηρακλή στο «Κλεάνθης Βικελίδης» -τότε που ορισμένοι να είχαν βάψει… μαύρα και περνούσαν άλλα πράγματα από το μυαλό τους- ότι… «μην υποτιμάτε και ειρωνεύεστε τον Αρη, ο οποίος έχει μάθει στα δύσκολα και θα βρει τον δρόμο του, έστω και στο τέλος», κάποιοι είπαν ότι βρισκόμουν σ’ έναν δικό μου κόσμο, μην βλέποντας κατάματα την αλήθεια και προσπαθώντας να ωραιοποιήσω μια κατάσταση, που για αυτούς φαίνονταν τότε μη αναστρέψιμη.

Όμως, όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός: «Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις…»

Να, λοιπόν, που ήρθε η ώρα να πάρετε όλοι εσείς την απάντησή σας. Ο Αρης είναι εδώ! Είναι δυνατός και έτοιμος να διεκδικήσει τον στόχο του. Μια ομάδα με μέταλλο, σφυρηλατημένη στα δύσκολα με πιστούς οπαδούς, οι οποίοι δεν την αφήνουν ποτέ μόνη.

Τρίτη συνεχόμενη νίκη με τον Σάκη Τσιώλη στον πάγκο και δεύτερο διαδοχικό «διπλό», τρίτο στη σειρά παιχνίδι που η ομάδα βρέθηκε πίσω στο σκορ και κατάφερε να το «γυρίσει» και, μάλιστα, την Κυριακή (03/04) στην Τρίπολη παίζοντας για μεγάλο χρονικό διάστημα με παίκτη λιγότερο, πρώτη νίκη στην πρωτεύουσα της Αρκαδίας, μετά από μια ισοπαλία και δύο ήττες και εννέα γκολ σε τρεις αγώνες. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η περαιτέρω αναρρίχηση στον βαθμολογικό πίνακα.

Δύο «στροφές» πριν από την λήξη της κανονικής περιόδου μπορεί βαθμολογική διαφορά από την προνομιούχο πεντάδα να παρέμεινε αναλλοίωτη, αλλά πλέον έχουν αλλάξει πολλά. Και αυτό το γνωρίζουν όλοι. Ασχετα αν κάποιοι ακόμη και τώρα δεν θέλουν να το πιστέψουν.

Το -5 μπορεί να παραμένει, αλλά κάλλιστα μπορεί να ανατραπεί στο φινάλε της σεζόν. Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Ο Αρης κερδίζει την Κυριακή σ’ ένα κατάμεστο «Κλεάνθης Βικελίδης» τον Ολυμπιακό Βόλου και παίζει τα… ρέστα του την τελευταία αγωνιστική, προκειμένου να προλάβει το τρένο των πλέι οφ, που για κάποιους πριν από λίγο καιρό φαινόταν χαμένο.

Βέβαια από την στιγμή που οι «κίτρινοι» εξακολουθούν να μην ορίζουν οι ίδιοι την τύχη τους, σίγουρα η κατάσταση παραμένει δύσκολη.

Όμως αυτή εδώ η ομάδα σε πείσμα των καιρών αποδεικνύει για μια ακόμη  φορά ότι είναι πολύ σκληρή για να πεθάνει.

Κύριοι, «στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό…»