Super 3: «Χρόνια πολλά, αγάπη μας γλυκιά»

Μεταξύ άλλων γίνεται μια αναφορά στην ίδρυση του συλλόγου και τους τίτλους που έχει κατακτήσει. Η αναφορά του «Super 3» στην ιστοσελίδα του συνδέσμου, αναφέρει:

«Ποιος μπορούσε να φανταστεί ότι αυτό που, το 1914, οραματίσθηκε μια παρέα Θεσσαλονικέων, λιγότερο από δύο χρόνια μετά την απελευθέρωση της πόλης, έμελε μέχρι σήμερα, 98 χρόνια μετά, να σημαδεύει τη ζωή, την καθημερινότητα, την ιδεολογία, τον τρόπο σκέψης και τη στάση ζωής εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων.

Κι όμως, αυτό που οραματίσθηκαν και δημιούργησαν ήταν τόσο ειλικρινές, τόσο ζωντανό, τόσο δυνατό και ξεκάθαρο, που 98 ολόκληρα χρόνια άντεξε και αντέχει, ενέπνευσε και εμπνέει, συγκίνησε και συγκινεί.

Ένας Σύλλογος με ξεκάθαρη ιδεολογική προσέγγιση της κοινωνίας, με τεράστιο συμβολισμό, τα χρώματα του Βυζαντίου και το έμβλημα του Θεού του Πολέμου, που ιδρύθηκε ημέρα σημαντική και σημαδιακή τόσο για τον ελληνισμό, ημέρα επετείου της επανάστασης του Ελληνισμού, όσο και για το Χριστιανισμό.

Η διπλή αυτή επετειακή αναφορά της 25ης Μαρτίου, για την Αρειανοσύνη είναι, συνεπώς, τριπλή. Ένας Σύλλογος οραματιστής, ιδεολόγος, διεκδικητής, πρωτοπόρος, ο Σύλλογος με τους περισσότερους τίτλους σε ομαδικά αθλήματα στη Μακεδονία, διπλάσιους από το δεύτερο, ο μοναδικός με κατακτήσεις πρωταθλημάτων και στα τρία κυρίαρχα αθλήματα, ποδόσφαιρο, καλαθοσφαίριση και πετοσφαίριση.

Ένας Σύλλογος που ανέδειξε Ολυμπιονίκες, παγκόσμιους πρωταθλητές, μα πάνω από όλα ένας Σύλλογος που ανέδειξε την ανεξαρτησία, την περηφάνια και την αξιοπρέπεια. Ένας Σύλλογος έχασε αθλητές του, ακόμη και τον Πρόεδρό του (Μάνθο Ματθαίου) στη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου Πολέμου που κυνηγήθηκε λυσσαλέα από τη χούντα και του φυλακίσθηκαν 4 ποδοσφαιριστές, του στερήθηκαν τίτλοι, οδηγήθηκε εξωαγωνιστικά δυο φορές σε αφιλόξενα για τον ΑΡΗ μονοπάτια, αλλά παρέμεινε ζωντανός και το κυριότερο, καθαρός.

Ένας Σύλλογος που εξανάγκασε το ΠΟΚ στη δημιουργία του, κυνηγήθηκε από το ΠΟΚ, αλλά το έσπασε κιόλας. Ο πρώτος που το έσπασε. Ένας Σύλλογος που ανέδειξε την καλύτερη ομάδα του 20ου αιώνα και θα πρέπει να περιμένουμε άλλα 87 χρόνια για να δούμε ποιος και αν θα τον διαδεχθεί.

Ο μοναδικός Σύλλογος που κατόρθωσε να ενώσει και να καθηλώσει ολόκληρη την Ελλάδα, ο μοναδικός Σύλλογος που κατόρθωσε να βγάλει στους δρόμους ανθρώπους σε Ελλάδα και Κύπρο, φουσκωμένους από περηφάνια να υψώνουν σημαίες γαλανόλευκες, κατακτώντας δυο Ευρωπαϊκά τρόπαια κόντρα σε Τούρκους, το ένα μάλιστα μέσα στην Τουρκία.

Ένας Σύλλογος που εφάρμοσε στη πράξη τη Δημοκρατία, μέσω της Κοινωνίας Μελών ΑΡΗ. Ένας Σύλλογος που «γέννησε» το μεγαλύτερο οπαδικό κίνημα, σημείο αναφοράς και σύγκρισης παγκοσμίως.

ΑΡΗΣ γεννιέσαι, δεν γίνεσαι. Αν δεν το έχεις μέσα σου, αν το DNA σου δεν κρύβει μέσα σου έναν επαναστάτη, έναν τσαμπουκά, έναν φιλόδοξο ονειροπόλο οραματιστή, Αρειανός δεν αντέχεις να είσαι.

Φουσκώνουμε από περηφάνια τέτοια μέρα, αναλογιζόμαστε όμως και τις υποχρεώσεις μας. Τον ΑΡΗ δεν τον κληρονομήσαμε από τους γονείς και τους παππούδες μας, τον δανεισθήκαμε από τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας. «Διαχειριστές» του είμαστε, περαστικοί στην αιωνιότητα αυτού του αγαθού που λέγεται ΑΡΗΣ.

Ο ΑΡΗΣ, όπως έχουμε πολλές φορές επαναλάβει, μας χρειάζεται όλους, δεν έχει ανάγκη όμως κανέναν. Υπήρχε στο παρελθόν και χωρίς εμάς, θα υπάρχει στο μέλλον και χωρίς εμάς. Κανείς δεν είναι πάνω από το Σύλλογο, ούτε καν εφάμιλλος, κανείς όμως δεν περισσεύει κιόλας.

Μια μικρή ευχή, ο καθένας από εμάς, να έχει ως πρώτη σκέψη όταν ξυπνάει και σαν τελευταία όταν κοιμάται, αυτά τα τέσσερα γράμματα που σημάδεψαν και ακολουθούν τη ζωή μας...

Χρόνια πολλά, αγάπη μας γλυκιά...»