Κονταρός: «Ο σύντεκνός μου, Μαρινάκης»

Αναλυτικά τα όσα είπε ο Μανώλης Κονταρός στην εφημερίδα «Goal»:

-Πώς προέκυψε η κουμπαριά (συντεκνιά) με τον Βαγγέλη Μαρινάκη; 

«Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια -από το 1998- και η συντεκνιά έγινε τώρα τελευταία. Ο Βαγγέλης βάπτισε πριν από δύο χρόνια τη μικρή μου κόρη, την Ελένη. Είχαμε γνωριστεί μέσω της κοινής φιλίας με την Ντόρα Μπακογιάννη».

-Ακούει κρητική μουσική ο Μαρινάκης;

«Πάρα πολύ. Τουλάχιστον εμένα με έχει τιμήσει πολλές φορές σε εμφανίσεις μου. Ακόμη όμως και σε επαγγελματικές ή κοινωνικές εκδηλώσεις του, όπως οι βαπτίσεις παιδιών, πάντα υπάρχει και το κρητικό πρόγραμμα. Στη βάπτιση του Μιλτιάδη δεν ήμουν, αλλά και στις δύο κόρες του υπήρχε κρητικό πρόγραμμα».

-Ποιο είναι το αγαπημένο του τραγούδι; Του αρέσουν οι μαντινάδες;

«Του αρέσει πολύ η ”μικροπαντρεμένη“ του Ξυλούρη αλλά και άλλα τραγούδια. Πολλές μαντινάδες που του έχω στείλει τον έχουν συγκινήσει και με έχει πάρει τηλέφωνο. Κάθε μαντινάδα έχει την ώρα της. Του άρεσε ιδιαίτερα αυτή που του έστειλα μετά το 6-0 επί της ΑΕΚ: ”παρ' όλο που τα πόδια μου ακόμη δεν πατούνε, μ' ετσά χαρά που μου `δωσες, θαρρώ ότι πετούνε“».

-Τι χαρακτήρας είναι ο Βαγγέλης Μαρινάκης;

«Πολύ δυνατός, επιτυχημένος, ανθρώπινος και φανατικός Ολυμπιακός».

-Μπορεί να ξεπεράσει τον Κόκκαλη σε τίτλους;

«Δεν ξέρω αν θα ξεπεράσει τον Κόκκαλη, αλλά η αγάπη του για τον Ολυμπιακό είναι πολύ μεγάλη. Αν οι παίκτες τα δώσουν όλα όπως τα δίνει εκείνος, τα αποτελέσματα θα είναι πολύ θετικά».

-Από πότε ασχολείστε με το ποδόσφαιρο;

«Από πολύ μικρός. Έπαιζα και εγώ για μερικά χρόνια τερματοφύλακας στη Δάφνη Εμπροσνέρου».

-Η αγάπη για τον Ολυμπιακό…

«Πάντα… Η μοναδική διαφορά είναι πως αφότου ανέλαβε ο Μαρινάκης πηγαίνω σε όλα τα παιχνίδια στο Καραϊσκάκη».

-Σας έχουμε δει στην εξέδρα και σε παιχνίδια του ΟΦΗ και του Εργοτέλη; Όταν κοντράρονται οι κρητικές ομάδες με τον Ολυμπιακό ποιον υποστηρίζετε;

«Είμαι με τον Ολυμπιακό. Όταν παίζουν με άλλους αντιπάλους, υποστηρίζω τις κρητικές ομάδες. Γνωρίζω τον Μαχλά, τον Παπουτσάκη, τους ξέρω όλους».

-Πώς βλέπετε φέτος τις κρητικές ομάδες;

«Είναι νωρίς ακόμη. Θα δούμε».

-Ο Ολυμπιακός…

«Πιστεύω ότι στο τέλος θα αναδειχθεί πρωταθλητής».

-Ο Βλάσσης Τσάκας δηλώνει φίλος σας. Λέει μάλιστα ότι τον είχατε συμβουλέψει να βάλει «δακτυλίδι» για να χάσει κιλά. Ισχύουν όλα αυτά;

«Ναι είναι αλήθεια. Έρχεται στην ”Κιμωλία“. Είναι πελάτης του μαγαζιού και φίλος. Δεν είμαστε και πολύ κολλητοί, αλλά όταν βρισκόμαστε έχουμε έναν εγκάρδιο χαιρετισμό. Τον ξέρω από παλιά από την Κρήτη. Μου αρέσει να ξεχωρίζω όμως τα πράγματα. Ο,τι έχει σχέση με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, θα είμαι εντελώς αντίθετος με τον Τσάκα».

-Κάποιοι έχουν αμφιβολίες για την αξιοπιστία των όσων λέει ο Τσάκας. Εσείς που τον γνωρίζετε τι πιστεύετε;

«Δεν θέλω να το σχολιάσω. Απλά περιμένω. Θα δούμε… Εμείς πάντως κοιτάζουμε την ομάδα μας».

-Θα γράψετε μαντινάδες για την τελευταία σας περιπέτεια, όπως κάνατε στο παρελθόν για άλλα βιώματά σας;

«Ο κάθε άνθρωπος και ειδικά εμείς οι Κρητικοί εκφραζόμαστε πολλές φορές μέσα από τον στίχο με τις μαντινάδες. Στο παρελθόν με διάφορα πράγματα που με έχουν συγκινήσει στη ζωή μου έχω γράψει τραγούδια. Όπως και αυτήν τη φορά η περιπέτεια είναι ένα μελανό σημείο στη ζωή μου και έχω γράψει ήδη τραγούδι γι' αυτήν την ιστορία. Ετοιμάζω κάποια πράγματα και στον κατάλληλο χρόνο θα κυκλοφορήσει κάποιο cd».

-Ρήξη αορτής στην καρδιά, επέμβαση στη σπονδυλική στήλη. Ήταν θαύμα που ζήσατε;

«Ήταν πιστεύω θέλημα Θεού. Γιατί απ' ό,τι λένε τώρα οι γιατροί πολύ σπάνια περίπτωση να επιζήσει κάποιος έπειτα από ρήξη αορτής. Είμαι τυχερός που πρόλαβαν και με κράτησαν στη ζωή και σε δεύτερη φάση ήταν σημαντική η επέμβαση που έγινε στη σπονδυλική στήλη. Για πέντε μήνες δεν μου έδιναν καμία ελπίδα ότι θα μπορέσω να σταθώ ξανά στα πόδια μου. Μέσα μου, βέβαια, δεν πίστεψα ποτέ ότι δεν θα ξανασηκωθώ και τώρα μπορώ να πω με αισιοδοξία ότι αυτή τη δύσκολη μάχη τη νικήσαμε. Και λέω τη νικήσαμε, επειδή αυτή τη μάχη, αυτόν τον αγώνα του τελευταίου χρόνου δεν την έδωσα μόνος μου αλλά με την αγάπη όλου του κόσμου. Είμαι τυχερός που εισέπραξα πολλή αγάπη από τον κόσμο και αυτό μου έδωσε τρομερή δύναμη και ενέργεια. Πιστεύω ότι ο κόσμος ήθελε να με ξαναδεί όπως με γνώριζε όλα τα χρόνια και πιστεύω ότι ένα ευχαριστώ από τη δική μου πλευρά θα είναι να με ξαναδεί».

-Στις 12 Δεκεμβρίου συμπληρώθηκε ένας χρόνος από το ατύχημα; Το έχετε συνειδητοποιήσει;

«Όσο ”βουνό“, όσο δύσκολος ήταν αυτός ο χρόνος, άλλο τόσο εύκολα πέρασε. Από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκα ανάπηρος, ξαπλωμένος στο κρεβάτι χωρίς καμία ελπίδα να ξανασηκωθώ. Δύσκολα τα πράγματα για την ψυχολογία μου, δύσκολα και για τους δικούς μου ανθρώπους. Ήμουν όμως πεισματάρης, είχα στόχο να ξανασηκωθώ και κάθε μέρα την περνούσα πολύ αισιόδοξα. Δεν με έριχνε. Μπορώ να πω ότι πέτυχα πολύ γρήγορα τον στόχο μου».

-Πώς άλλαξαν τα ιατρικά δεδομένα και καταφέρατε να σταθείτε και πάλι στα πόδια σας;

«Πιστεύω ότι μέσα στην ατυχία μου ήμουν πολύ τυχερός από την ώρα του ατυχήματος και μετά. Έγιναν όλα την κατάλληλη στιγμή. Και έγκαιρα έκαναν την επέμβαση στην καρδιά για να με κρατήσουν στη ζωή και δεν χάθηκε καθόλου χρόνος για την επέμβαση στη σπονδυλική στήλη. Μετά έφυγα στο εξωτερικό πάλι την κατάλληλη στιγμή. Όλα συνετέλεσαν. Ιατρικά, πιστεύω ότι έκαναν όλοι καλή δουλειά. Αν καθυστερούσα μία μέρα να κάνω κάποια επέμβαση, θα ήταν μη αναστρέψιμη η κατάσταση. Από κει και πέρα, θεωρώ ότι εκτός από την αγάπη του κόσμου που μου έδινε πολλή δύναμη, το παρελθόν μου είναι αυτό που με κράτησε ζωντανό. Τι θέλω να πω με αυτό; Ότι δεν είχα ποτέ ανασφάλειες και αφού πίστευα ότι θα ξανασηκωθώ, το πάλευα. Μου είχαν φέρει ψυχολόγους, αλλά είπα δεν θέλω κανέναν. Ψυχολόγος είμαι εγώ για τον εαυτό μου. Στη ζωή μου έχω περάσει πολύ καλά. Είμαι γεμάτος από εμπειρίες, από εικόνες, έχω μία πολύ καλή οικογένεια και όλα αυτά με κρατούσαν ζωντανό, δυνατό και το πάλευα. Γι' αυτό ήρθε και το αποτέλεσμα».

-Ποιοι βοήθησαν για να γίνουν όλα την κατάλληλη στιγμή;

«Όταν με πήγαν στη Βούλα κάποιος άνθρωπος με αναγνώρισε και ειδοποιήθηκαν οι δικοί μου. Ενεργοποιήθηκε ένας μηχανισμός. Πριν πάω στον Ευαγγελισμό ήταν ήδη ο κουμπάρος μου ο Μαρινάκης εκεί. Τον είχαν ειδοποιήσει πριν από τη γυναίκα μου και με βοήθησε πολύ. Δεν χάθηκε καθόλου πολύτιμος χρόνος, γιατί στην Ελλάδα παίζουν σημασία πολλά πράγματα».

-Σε τι στάδιο βρίσκεστε τώρα;

«Όσον αφορά το θέμα της υγείας, έχω κατορθώσει και σηκώνομαι και κάνω βήματα με τις πατερίτσες. Πλέον είμαι σίγουρος 100% ότι θα επανέλθω και θα περπατήσω. Είμαι πολύ αισιόδοξος. Όσον αφορά τη δουλειά μου, θα ξεκινήσω μετά τον Μάρτιο και θα επιστρέψω σε αυτό που υπεραγαπώ και μου δίνει ενέργεια. Όλα είναι θέμα χρόνου. Δύο πράγματα ήταν αυτά που μου έδωσαν τη δύναμη να παλέψω: πάνω απ' όλα είναι η οικογένεια, τα τέσσερα παιδιά που έχουμε φέρει στον κόσμο και μετά η αγάπη του κόσμου. Τόσα χρόνια έδινα αγάπη στον κόσμο, ήμουν αληθινός και τώρα στη δύσκολη στιγμή πολύ πλουσιοπάροχα μού το ανταπέδωσε ο κόσμος».