Κατσουράνης: «Δεν νιώθω παλαίμαχος»
Ο Κώστας Κατσουράνης διαφώνησε με τον χαρακτηρισμό «παλαίμαχος» που του έχει αποδοθεί, τονίζοντας ότι ξέρει τι έχει ειπωθεί και από ποιoν.
Ο διεθνής μέσος του Παναθηναϊκού μίλησε στο περιοδικό «Εθνοσπόρ» και αναφέρθηκε μεταξύ άλλων τόσο στην προσωπική του απόδοση όσο και στα όσα έγιναν το τελευταίο διάστημα στην Εθνική ομάδα.
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε
Για την ανανέωση στην Εθνική: «Αυτή είναι η φιλοσοφία του Σάντος. Αντίθετα ο Ρεχάγκελ θεωρούσε ότι έπρεπε η ομάδα να είναι πιο κλειστό κλαμπ».
Για το ποιοι θα είναι η συνέχεια της «γαλανόλευκης»: «Η συνέχεια η δική μας είναι τα παιδιά που παίζουν τα τελευταία χρόνια. Ο Τοροσίδης, ο Σαμαράς, ο Σηφάκης, ο Σαλπιγγίδης, ο Παπασταθόπουλος».
Για το πότε θα σταματήσει από την Εθνική: «Όσο νιώθω δυνατός θα παίζω. Αυτό δεν προσδιορίζεται χρονικά. Όταν καταλάβω πως δεν είμαι καλά, θα σταματήσω. Ακόμα κι αν δεν το καταλαβαίνω, πιστεύω ότι έχω καλούς φίλους να μου το πουν».
Για τον χαρακτηρισμό παλαίμαχος: «Ποτέ δεν έχω νιώσει έτσι. Έχει ακουστεί κι αυτή η κουβέντα για μένα, αλλά όχι στην Εθνική ομάδα. Ξέρουμε τι έχει ειπωθεί και πού. Νιώθω δυνατός ακόμα και θα συνεχίσω να προσφέρω στην Εθνική ομάδα. Τώρα τι θα γίνει στο μέλλον, δεν ξέρω. Μπορεί να με... σταματήσουν».
Για το ποιος θα τον σταματήσει: «Μπορεί να μη με καλεί ο προπονητής».
Για τις σχέσεις του με τον Σάντος: «Δεν έχω γνωρίσει κανέναν προπονητή που να θέλει να χάνει. Και αν συμβεί αυτό στην ομάδα τότε δεν αποκλείεται να την «πληρώσω» κι εγώ. Είμαι σίγουρος πως αν ο προπονητής διαπιστώσει ότι δεν πάω καλά, δεν θα με καλέσει. Όλοι ξέρουν ότι έχω πολύ καλές σχέσεις μαζί του. Μου έμαθε κάποια πράγματα πάνω στο ποδόσφαιρο. Μου έμαθε να πατάω στα πόδια μου».
Για την χειρότερη στιγμή του στην Εθνική: «Ο αποκλεισμός από το Μουντιάλ του 2006, τι άλλο... Θέλαμε πολύ να πάμε στη Γερμανία. Τότε είχαμε στον Όμιλο την Ουκρανία που μας κέρδισε στο Καραϊσκάκη, όμως πήραμε ρεβάνς στα μπαράζ για το Μουντιάλ του 2010. Έχω μια προσωπική κακή στιγμή. Ήταν μια λάθος ασίστ που έκανα στο εκτός έδρας ματς με την Αλβανία και δεχτήκαμε γκολ».
Για το Euro 2004: «Οι σύλλογοι δεν έχουν καμία σχέση με την Εθνική ομάδα. Η Εθνική είναι ανώτερη από τους συλλόγους. Η συμμετοχή στο Μουντιάλ ήταν σημαντική. Όμως επίτευγμα όπως η κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος δεν θα υπάρξει ξανά στη ζωή μας. Εκτός αν το κατακτήσουμε ξανά ή πάρουμε το Παγκόσμιο Κύπελλο».
Για το αν υπάρχει περίπτωση να επαναληφθεί ο άθλος της Πορτογαλίας: «Όχι δεν πιστεύω ότι θα συμβεί. Δεν ευνοεί το γενικότερο κλίμα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Μένει στάσιμο».
Για την κρίση στο ελληνικό ποδόσφαιρο: «Αν οι σύλλογοι κάνουν στροφή στους Έλληνες παίκτες, μόνο τότε θα καταπολεμήσουν την κρίση. Μ' αυτό τον τρόπο θα αναδειχτούν τα ταλέντα που υπάρχουν στην Ελλάδα».
Για το αν μετάνιωσε που επέστρεψε στην Ελλάδα: «Όχι δεν μετάνιωσα. Υπάρχουν πολλά πράγματα που είναι ενοχλητικά στο ελληνικό ποδόφαιρο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχω μετανιώσει. Πρέπει να αλλάξουν πολλά πράγματα. Πρώτα από όλα να αποκτήσει αξία ο Έλληνας ποδοσφαιριστής».
Για το ρόλο του μέσα στο γήπεδο: «Έτσι είναι το στυλ μου. Δεν προσπαθώ να επιβάλλω τίποτα. Εγώ ό,τι κάνω το κάνω για το καλό της ομάδας μου. Δεν προσπαθώ να δείξω ότι είμαι καλύτερος από τους άλλους και δεν θεωρώ κιόλας πως είμαι καλύτερος από τους άλλους. Είμαι ένα μέλος της ομάδας και ποτέ δεν θεώρησα τον εαυτό μου κάτι μεγαλύτερο».
Για το παρατσούκλι του γιού του (σ.σ. τον φωνάζει Τσίλια): «Έτσι τον φωνάζουμε από μωρό. Έτσι μας βγήκε.
«Τσίλιας» και «Τσίλι». Τη φανέλα τη φοράω πάντα, απλά φέτος δεν σκοράρω τόσο συχνά».
