Κηδεύτηκε ο Βασίλης Στάικος

Η νεκρώσιμος ακολουθία έλαβε χώρα στον Ιερό Ναό του Κοιμητηρίου και το «παρών» έδωσε σύσσωμη η «οικογένεια» του Ιστορικού. Τον επικήδειο εκφώνησε ο πρώην Δήμαρχος Νέας Σμύρνης και αντιπρόεδρος του Πανιωνίου ΓΣΣ, Γιώργος Κουτελάκης:

«Αυτή η πόλη από τη Σμύρνη μέχρι εδώ γνώρισε και γεύτηκε μεγάλες δόξες, αλλά και βίωσε μεγάλες ήττες. Χάρηκε και λυπήθηκε πολλές φορές. Τις χαρές της ζητωκραυγάζει, στις λύπες της το κλάμα της είναι βουβό, χωρίς δάκρυα, όχι γιατί δεν λυπάται, αλλά για την δεν έχει άλλα δάκρυα. Στέγνωσαν τα δάκρυα το '22.

Σε αυτή τη μεγάλη διαδρομή αποχαιρέτησε πολλές φορές την ιστορία της και τα πρόσωπα που την ενσάρκωναν. Αποχαιρέτησε ηγέτες, πνευματικούς δημιουργούς, οδηγούς, σύμβολα, σημεία αναφοράς. Τους αποχαιρέτησε όλους με σεβασμό, με εκτίμηση, με ευγνωμοσύνη, με αξιοπρέπεια. Έτσι θα κάνουμε και σήμερα.

Έτσι θα σε αποχαιρετήσουμε και εσένα αγαπημένε, ξεχωριστέ μας Βασίλη Στάικε. Ένα άξιο τέκνο του διαχρονικού μας συλλόγου. Ένα επίλεκτο στέλεχος μιας ποδοσφαιρικής γενιάς που μας έκανε περήφανους, έναν καθημερινό απλά άνθρωπο που η παρουσία του μέχρι σήμερα με οποιαδήποτε σχέση στο "σπίτι" της ομάδας μας, μας ενέπνεε σεβασμό, αγάπη και πλούσιες αναμνήσεις.

Δεν γίνεται αυτό Βασίλη να ισχύει για όλους.

Ξέρουμε να ξεχωρίζουμε κόντρα στην ισοπεδωτική καθημερινή επικράτηση της νοοτροπίας «όλοι ίδιοι είναι». Όχι! Δεν είναι όλοι ΙΔΙΟΙ.

Ξέρουμε να ξεχωρίζουμε, να διακρίνουμε, και να αποδίδουμε τιμή και σεβασμό στην ανιδιοτελή αγάπη από το συμφέρον, στη γνήσια προσφορά από το πρόσκαιρο κέρδος.

Ξέρουμε να ξεχωρίζουμε τους αγνούς από τους συμφεροντολόγους, τα καλά παιδιά από εκείνα που λεηλάτησαν το κορμί και την ψυχή της πόλης και της ομάδας μας.

Και εσύ Βασίλη υπήρξες παροιμιώδης ανιδιοτελής γνήσιος μέχρι το μεδούλι σου, απλά όσο κανείς, λαϊκός όσο ελάχιστοι, αγνός όσο ένα άκακο αρνάκι και αξιοπρεπής όσο μπορεί να είναι ένας φτωχός που δεν επιδιώκει να γίνει πλούσιος βάζοντας τους συνανθρώπους και τους φίλους του πάνω από τα κέρδη.

Γιατί εσύ Βασίλη είναι από αυτούς που πρόσφεραν χωρίς να λεηλατήσουν.

Σήμερα σε αποχαιρετούν όλες οι γενιές της μεγάλης ΠΑΝΙΩΝΙΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ.

Σε αποχαιρετούν οι φίλοι και οι συμπαίκτες σου-όσο είναι ακόμα κοντά μας- της αξεπέραστης και απαράμιλλης ηρωικής ποδοσφαιρικής δρακογενιάς του '50. Η γενιά στην οποία άνηκες καταθέτοντας τα αποθέματα μέχρι την τελευταία ικμάδα του αθλητικού και ποδοσφαιρικούς σου πάθους, ρίχνοντας μαζί με τους συμπαίκτες του γερά, ακλόνητα θεμέλια μιας ένδοξης -χρυσής- εποχής για τον ιστορικότερο των Συλλόγων της χώρας. Δίπλα σου σήμερα στέκονται και εκπρόσωποι της γενιάς της μετάβασης από τις ηρωικές εποχές του αθλητισμού στις σύγχρονες περιόδους του. Είναι η γενιά που γαλουχήθηκαν με την ιδέα της φανέλας αλλά έβαλαν το σύλλογο στο κατώφλι της νέας εποχής που οι πορτοκαλάδες και τα παγωτά αντικαταστάθηκαν από τα πριμ και τα συμβόλαια.
Ο Πανιώνιος υπήρξε και γιγαντώθηκε αντέχοντας μέχρι σήμερα από τη δική σου γενιά Βασίλη και όχι από τις στρατιές των ξένων παικτών.

Όλοι εμείς ήρθαμε σήμερα ταπεινά να σε αποχαιρετήσουμε σαν ένα δικό μας άνθρωπο, όπως θα αποχαιρετούσαμε τον παππού μας. Όχι μόνο ως ένα κορυφαίο και διαχρονικό εκπρόσωπο της γενιάς σου. Αλλά και σαν ένα άνθρωπο που το όνομά του ταυτίστηκε με τη ζωή του Συλλόγου μας ακόμα και όταν έπαψε να αγωνίζεται, σαν ένα άνθρωπο που δεν εγκατέλειψε ποτέ το σύλλογό μας που άφησε παρακαταθήκη ήθους, αξιών, αθλητικής παιδείας ταυτόχρονα με την ανύψωση και των ιδανικών του Συλλόγου. Σαν ένας άνθρωπο που μέχρι προχθές ακόμα αγωνιούσε και για την επόμενη μέρα της ομάδας μας.

Αυτή την οικογένεια με την τεράστια ιστορία, το ένδοξο παρελθόν, το ισχυρό παρόν και ελπίζουμε το σταθερό μέλλον, που αντέχει στο χρόνο όπως τα πολύτιμα μέταλλα, την υπηρέτησες με αυταπάρνηση, κατέθεσες την ψυχή σου και είναι περήφανη που σε είχε στις τάξεις της.

Δεν ξέρω πόσο ευτύχισες κάνοντας όλα αυτά, η ικανοποίηση ήταν μάλλον μόνο ηθική γιατί για υλική ας μη μιλάμε καλύτερα.

Ο Σύλλογος δεν πρόσφερε στους ανθρώπους της γενιάς σου πλούσια τα ελέη, όπως γίνεται σήμερα που άλλαξαν οι εποχές. Δεν ανταπέδωσε σε εσάς όρους έστω άνετης ζωής, ως δίκαιο αποτέλεσμα της προσφοράς σας. Έτσι έχουν κάθε λόγο όσοι από τη γενιά σου έζησαν μια δύσκολη και στερημένη ζωή να κουβαλούν μέσα τους την πίκρα αυτή, όσο και αν δεν επέστρεψαν ποτέ στον εαυτό τους να την εκφράσει. Γιατί είπαμε: Αξιοπρέπεια και ήθος...

Γι αυτό σε παρακαλώ Βασίλη εκ μέρους όλων μας κράτα φεύγοντας όχι την ενδεχόμενη πικρία από τον αγώνα της δύσκολης ζωής σου, αλλά την αγάπη και την ευγνωμοσύνη μας, το σεβασμό και την τιμή μας στο πρόσωπό σου. Εμείς θα κρατήσουμε σφιχτά στην αγκαλιά μας, στη μνήμη μας, στη ζεστασιά της καρδιάς μας και στην ποιότητα του μυαλού μας την παρουσία σου. Θα διαφυλάξουμε και θα προφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού, ως λάβαρο υπεροχής, ως αναγνώριση αξιοσύνης, την ιστορία σου και την προσφορά σου.

Δεν μας όφειλες τίποτα απολύτως, γιατί ότι είχες και μπόρεσες μας το πρόσφερες πλουσιοπάροχα χωρίς να το τσιγκουνευτείς ούτε κατ' ελάχιστο. Εμείς σου χρωστάμε πολλά από αυτά που θα έπρεπε να κάνουμε για σένα και αμελήσαμε. Ο μόνος απολογισμός που μπορώ να κάνω είναι αυτός της ψυχής μας που κρατάει για σένα μια περίοπτη θέση. Το ξέρω ότι δεν είναι αρκετός. Είναι αυτοκριτικός χωρίς να είναι επαρκής. Είναι ειλικρινής και ζεστός χωρίς να είναι φθηνά δικαιολογητικός.

Σήμερα αγαπημένε μας Βασίλη καταθέτουμε μπροστά σου και μπροστά στην οικογένειά σου, ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, δυνατό, εσώψυχο, βροντερά ΠΑΝΙΩΝΙΟ.
Στο καταθέτουμε θλιμμένοι για την απώλειά σου, αλλά με πείσμα και επιμονή και διαρκή θέληση να συνεχίσουμε όσο μπορούμε το δρόμο που εσύ και οι συμπαίκτες σου της ένδοξης γενιάς μας διδάξατε.

Οι προσπάθειές σου και η ακατάβλητη ζωτικότητά σου, η ακούραστη διάθεσή σου, η πηγαία και μόνιμη εκπομπή ήθους και ευπρέπειας που χάρισες στο Σύλλογό μας, δεν θα πάνε χαμένες. Η καλή σπορά σας έβγαζε και βγάζει ακόμα καλούς καρπούς. Και όσα ζιζάνια προσπαθούν να τους πνίξουν φροντίζουμε όσο μπορούμε να τους ξεχορταριάζουμε για να μπορούν οι ανθοί να ξεπεταχτούν και να μοσχοβολήσουν.

Ως εκπρόσωπος της πόλης και ως μέλος της Πανιώνιας οικογένειας σε διαβεβαιώνω ότι το χώμα που θα σε σκεπάσει σε λίγο θα είναι ελαφρύ και η ικανοποίηση αυτή τη δύσκολη στιγμή του αποχαιρετισμού μεγάλη, αφού θα μείνεις για πάντα κοντά μας, δίπλα μας, για να μπορούμε να ακουμπάμε ένα λουλούδι τρυφερότητας και εκτίμησης στο μνήμα σου.

Καλό σου ταξίδι Βασίλη».