Η υπέρβαση και η κατακρήμνιση

Το μεγαλύτερο κακό που έκαναν ήταν ότι διεκδίκησαν πραξικοπηματικά και πήραν μερίδιο πολύ μεγαλύτερο από τα 15 λεπτά δημοσιότητας που τους αντιστοιχούν, εις βάρος της ιστορικής πρόκρισης του Ατρομήτου Περιστερίου στον πρώτο τελικό της ιστορίας του.

Η βραδιά ανήκε δικαιωματικά στα «παιδιά από το ποτάμι» που έκαναν τη δική τους υπέρβαση, πέρασαν τα συμβολικά όρια του Κηφισού και πέταξαν για την μεγαλύτερη πρόκληση της ιστορίας τους, που όποια κι αν είναι η τελική της έκβαση, τους έχει ήδη καταχωρίσει στην πλευρά των νικητών.

Για τον Ατρόμητο θα έπρεπε να συζητάμε τώρα και για την μεγάλη του επιτυχία, ανεξάρτητα από το ποιος από τους δύο «Δικέφαλους» θα ήταν ο έτερος φιναλίστ του κυπέλλου Ελλάδας. Για την σπουδαία εμφάνιση, την μεγάλη πρόκριση, την δικαίωση μιας ομάδας που έχει η ίδια αδικήσει τον εαυτό της στο πρωτάθλημα, αλλά απέδειξε την ποιότητά της στο κύπελλο.

Και θα έπρεπε να βιώνουμε μαζί του τη χαρά μιας ολόκληρης γειτονιάς, μιας τεράστιας γειτονιάς, που εκτείνεται από το Μπουρνάζι  ως την Κηπούπολη, από τον Λόφο Αξιωματικών μέχρι τον Αγιο Ιερόθεο, από τον Αγιο Αντώνη μέχρι την Θηβών, από την Κολοκυνθού μέχρι τα Εκατόδενδρα. Το Περιστέρι γιορτάζει απόψε, φωταγωγείται, η ομάδα που ιδρύθηκε από τους πρώτους πρόσφυγες που έφτασαν σ’ αυτή τη συνοικία της δυτικής Αθήνας περίμενε πολύ καιρό γι’ αυτή την στιγμή που δεν αποκλείεται να της δώσει ώθηση και για τον υπέρ πάντων αγώνα της παραμονής στην κατηγορία.

Την ίδια ώρα όμως που τα φώτα έχουν ανάψει στο Περιστέρι, το σκοτάδι έχει καλύψει την Τούμπα. Τα όσα συνέβησαν στον αγώνα των δύο «Δικεφάλων» δεν είναι άγνωστα ούτε ασυνήθιστα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Δεν σταματούν όμως να μας πληγώνουν. Μόνο που όσο περισσότερο συμβαίνουν τόσο περισσότερο η θλίψη μετατρέπεται σε αηδία, η αμηχανία σε οργή.

Ποιος «συμψηφισμός» άραγε μπορεί να τα δικαιολογήσει; Πόσοι ακόμα ποδοσφαιριστές θα μπουν σαν χριστιανοί απέναντι στα λιοντάρια για να παίξουν ποδόσφαιρο στον αγωνιστικό χώρο διακινδυνεύοντας την σωματική τους ακεραιότητα; Πόσο καιρό ακόμα μια ομάδα δεν θα έχει το δικαίωμα να κερδίσει σε ξένο γήπεδο; Και στο όνομα ποιας ιδέας μια παρέα ανεγκέφαλων που τους «ξέβρασαν» ακόμα και οι ίδιοι οι ομοϊδεάτες τους (τα τηλεοπτικά πλάνα από τη θύρα 4 ήταν χαρακτηριστικά) μπορούν να καταστρέψουν ένα παιχνίδι, να αμαυρώνουν την εικόνα της ομάδας τους και να «καπελώνουν» αυτούς που μόνο σκοπό έχουν να πάνε στο γήπεδο για να παρακολουθήσουν έναν αγώνα;

Αραγε, ο κ. Μπιτσαξής που έχει βγάλει το κομπιουτεράκι και μετράει τη στατιστική βελτίωση των κρουσμάτων βίας επί θητείας του θα κάνει πάλι λόγο για το «καινούργιο χαρακτηριστικό» των επεισοδίων μεταξύ οπαδών της ίδιας ομάδας καθησυχάζοντας την συνείδησή του και βάζοντας το κεφάλι του στην άμμο σαν την στρουθοκάμηλο;

Αραγε, θα επιμείνει να ζητά από την ΕΠΟ την ανάληψη της διοργάνωσης του πρωταθλήματος της Σούπερ Λιγκ; Γιατί το σημερινό αίσχος σε αγώνα που διοργανώνει η ΕΠΟ συνέβη.

Αραγε ο Θοδωρής Ζαγοράκης θα συνεχίσει να απέχει από τις συνεδριάσεις της Σούπερ Λιγκ και να ψηφίζει λευκό λες και δεν τον αφορούν τα τεκταινόμενα στο ελληνικό ποδόσφαιρο;

Αραγε, οι παράγοντες της Σούπερ Λιγκ θα συνεχίσουν να βγάζουν ανακοινώσεις ομόνοιας και ενότητας, εις βάρος του «κακού» γενικού γραμματέα Αθλητισμού που επιδιώκει να τους πάρει το πρωτάθλημα, θεωρώντας πως στο ποδόσφαιρο που εκπροσωπούν όλα είναι αγγελικά πλασμένα;

Αραγε έχει πάτο αυτό το βαρέλι;

Γιατί αν η λογική που επικρατεί είναι «αυτή η στάνη αυτό το τυρί βγάζει» τότε ας μην διαμαρτύρεται και ας μην εκπλήσσεται κανείς για όσα συμβαίνουν. Γιατί είναι πλέον σαφές πως στην Ελλάδα δεν πάσχουμε από έλλειψη νόμων. Από την έλλειψη διάθεσης για την εφαρμογή τους πάσχουμε.

ΥΓ. Το παιχνίδι ΟΦΕΙΛΕ να διακοπεί την στιγμή που το… μενού της Τούμπας είχε ως πρώτο πιάτο «Σάχα φλαμπέ».

ΥΓ1. Πανάξια νίκη – πρόκριση της ΑΕΚ που έχει την ευκαιρία να κλείσει τη χρονιά με έναν τίτλο που θα απαλύνει τις πίκρες που έχει βιώσει φέτος.

ΥΓ2. Οι ενέργειες του Αχιλλέα Μπέου είναι ενέργειες ανθρώπου που τελεί υπό πίεση. Η κασετομαχία δεν έχει καταφέρει να τον αφήσει ανεπηρέαστο.