Koιτάζει μπροστά ή μένει στον... Βοσκάκη;
Ναι, η αναστολή της 23ης αγωνιστικής είχε ως αποτέλεσμα να έρθει στο ΟΑΚΑ ένας ξεκούραστος ΠΑΟΚ (αν και περισσότερο... απέβλεπε στο να είναι ξεκούραστος ο Ολυμπιακός στο ντέρμπι των «αιωνίων», που διαφορετικά θα «έπεφτε» πάνω στον αγώνα με τη Μέταλιστ...), ναι τα επεισόδια στην Λιβαδειά μπορούν, ενδεχομένως, να χαρακτηριστούν «προβοκάτσια» (αλλά ας πρόσεχαν αυτοί που πιάστηκαν τόσο εύκολα στη φάκα, οπαδοί αλλά και διοίκηση - που αφελώς πήρε εισιτήρια για το συγκεκριμένο ματς...), ναι το πέναλτι που σφύριξε υπέρ του ΠΑΟΚ ο διαιτητής Βοσκάκης θα μπορούσε να χαρακτηριστεί τραβηγμένο (όχι τόσο όμως όσο το... αστείο πέναλτι που έδωσε στους «πράσινους» στο τέλος για... ξεκάρφωμα;), ναι, ναι ναι...
Ομως...
Κανείς δεν μπορεί να ανεβεί στην πλάτη σου εκτός αν ο ίδιος σκύψεις όπως λέει και το γνωστό ρητό και για να φτάσει ο Παναθηναϊκός να βλέπει - πλέον - την πλάτη του Ολυμπιακού στη βαθμολογία, ανεξάρτητα από τα παραπάνω, έδωσε ο ίδιος δικαιώματα.
Και δεν πρόκειται για δικαιώματα που να αφορούν πρωτίστως την έλλειψη βάθους ή ποιότητας στο ρόστερ του, αλλά για δικαιώματα που αφορούν κατ' αρχήν την έλλειψη πάθους και ενέργειας, καθώς και το συνεχιζόμενο ντεφορμάρισμά του και την αδυναμία προπονητή και παικτών να λύσουν το πρόβλημα και να εμφανίσουν το συγκρότημα που θαυμάστηκε στο ξεκίνημα της σεζόν.
H γκέλα... μύριζε εδώ και καιρό (αν και η λέξη δεν είναι κατάλληλη, από την στιγμή που το παιχνίδι ήταν ντέρμπι και αντίπαλος ήταν ο ΠΑΟΚ, που κέρδισε δίκαια) και νομοτελειακά θα ερχόταν κάποια στιγμή, αφού οι «πράσινοι» δεν κατάφεραν να βελτιώσουν την αγωνιστική τους κατάσταση. Η ακροβασία στο κενό εμπεριέχει ρίσκο και θα ήταν υπέρ το δέον οπτιμιστής όποιος πίστευε ότι ο Παναθηναϊκός θα τα καταφέρει να βγει αλώβητος απ' αυτήν.
Η στάμνα πάει πολλές φορές στη βρύση για νερό, αλλά κάποια στιγμή θα σπάσει. Και για τον Παναθηναϊκό έσπασε στην πιο ακατάλληλη στιγμή: Στο ξεκίνημα της σειράς των ντέρμπι, εκεί όπου έπρεπε να έχει καταφέρει να φτάσει - και να συνεχίσει - χωρίς απώλειες, ώστε να έχει το πάνω χέρι (λέγε με, διαφορά βαθμών) όταν θα ερχόταν η ώρα της «αναμέτρησης» με τον Ολυμπιακό.
Δεν τα κατάφερε και τώρα θα πρέπει να αποδείξει ότι διαθέτει την καρδιά, τα ψυχικά αποθέματα και τις αγωνιστικές αντοχές (αφού προηγουμένως ξεπεράσει αλώβητος το ντέρμπι με την ΑΕΚ που κι αυτό μόνο εύκολο δεν είναι, παρά την αγωνιστική πτώση της «Ενωσης») για να κερδίσει τον Ολυμπιακό στο ντέρμπι και να ανακτήσει το πλεονέκτημα για την κατάκτηση του τίτλου.
Ακόμα είναι στο χέρι του. Στο κάτω - κάτω με νίκες στα παιχνίδια που απομένουν μπορεί να στεφθεί πρωταθλητής.
Αν διαχειριστεί σωστά την χθεσινή ήττα μπορεί και να έχει ακόμα και όφελος απ' αυτήν. Αν μείνει στη... διαιτησία και σε όσα αυτή επιχείρησε ή θα επιχειρήσει να κάνει μέχρι το τέλος της σεζόν, δεν θα έχει χάσει μόνο το δάσος, κοιτάζοντας το δέντρο, αλλά και τον ίδιο τον τίτλο, έχοντας πετάξει στα σκουπίδια το πρώτο μισό της σεζόν, όταν κόντρα στο... ρεύμα και τις προσδοκίες έλαμψε με την απόδοσή του και ζέστανε με τα αποτελέσματά του τις καρδιές των οπαδών του.
Και κάτι τέτοιο δεν το αξίζει η υπερπροσπάθεια που είχε κάνει τότε...
ΥΓ. Η Γενική Συνέλευση της ΠΑΕ και η «στοιχειωμένη» ΑΜΚ αποκτούν πλέον ιδιαίτερη σημασία την παρούσα χρονική στιγμή ΚΑΙ για την αγωνιστική πορεία του «τριφυλλιού». Οσο περισσότεροι από τους μετόχους το κατανοήσουν αυτό, τόσο καλύτερα θα είναι...
