Ένα τσιγάρο δρόμος

Χάνει ο Ολυμπιακός στο «Κλεάνθης Βικελίδης»; Την επόμενη ημέρα οι οπαδοί του τραγουδούν σύσσωμοι παραφρασμένους στίχους του Ναζίμ Χικμέτ: «Αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται θρύλε μου εδώ πέρα, η άλλη μισή στο ΟΑΚΑ βρίσκεται».

Κερδίζει το παιχνίδι στο Χαριλάου; Την επόμενη ημέρα στο Ολυμπιακό Στάδιο θα βρίσκονται μόνο οι αποστολές του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ, οι δημοσιογράφοι και η κυρία Κάτια.

Είναι γεγονός ότι τον τόνο σε κάθε περίπτωση θα τον δώσει το παιχνίδι της Θεσσαλονίκης. Είναι η προσδοκία απώλειας βαθμών του Ολυμπιακού και μόνο που αναθερμαίνει το ενδιαφέρον για το πρωτάθλημα. Αν δεν υπάρξει απώλεια βαθμών για τους πρωτοπόρους, ακόμα κι αυτό το ντέρμπι των «αιωνίων» που ακολουθεί, χάνει την αίγλη του. Αν όμως υπάρξει (απώλεια βαθμών) και ο Παναθηναϊκός ξεπεράσει αλώβητος το εμπόδιο της ΑΕΚ, τότε το ντέρμπι στο Καραϊσκάκη θα είναι «αίμα και άμμος».

Ο Ολυμπιακός φαινομενικά δεν ανησυχεί. Εφτά βαθμοί διαφοράς είναι αυτοί. Αν όμως γίνουν τέσσερις παραμονές του ντέρμπι, τότε αλλάζουν τα πράγματα. Θα θυμηθούν όλοι την αντίστοιχη κοιλιά που έκανε η ομάδα πρόπερσι και πάλι με τον Βαλβέρδε στον πάγκο, θα κριτικάρουν τις επιλογές του στην ενδεκάδα και το γεγονός ότι φεύγοντας από το λιμάνι «πάτωσε» στην Πριμέρα, θα τα «χώσουν» σε κάποιους παίκτες τους που δεν έχουν ανταποκριθεί στις προσδοκίες, αλλά παράλληλα θα συσπειρωθούν για τη νίκη στο ντέρμπι που θα τους φέρει πιο κοντά στην «ψύχωσή» τους.

Ο Παναθηναϊκός από την πλευρά του ζει με τη γλυκιά προσδοκία της ανατροπής. Τουλάχιστον μέχρι την στιγμή που ο διαιτητής Σιδηρόπουλος θα σφυρίξει την έναρξη του αγώνα στο «Κλεάνθης Βικελίδης», αλλά και μετά τη λήξη του, αν οι «κίτρινοι» αναδειχθούν νικητές. Παρόλο που ένα τέτοιο αποτέλεσμα δεν εξασφαλίζει αυτοδικαίως στον Παναθηναϊκό τη βεβαιότητα ότι θα πάει στο Καραϊσκάκη απέχοντας τέσσερις βαθμούς από τον «αιώνιο» αντίπαλό του, αφού η ΑΕΚ «καραδοκεί».

Προς το παρόν οι «πράσινοι» έχουν να διαχειριστούν μια ομάδα – «νοσοκομείο» με πολλές απουσίες (από αυτές που μπορούν να στοιχίσουν), την μεγάλη δίψα τους για νίκη (που πολλές φορές φέρνει αντίθετα αποτελέσματα) και μια αρνητική παράδοση που τους θέλει να κερνάνε πίκρες τον κόσμο τους όταν συρρέει για να τους συμπαρασταθεί σε κρίσιμα παιχνίδια.

Από την άλλη, απέναντί τους θα βρίσκεται μια ΑΕΚ που μπορεί να έχει πλέον ως πρωταρχικό στόχο το κύπελλο, ιντριγκάρεται, ωστόσο, από τη σκέψη ότι μπορεί να παίξει ρόλο «ρυθμιστή» στο φετινό πρωτάθλημα. Αλλωστε, είναι λογικό να μην θέλει να δει τη διαφορά της από την κορυφή να εκτοξεύεται σε δυσθεώρητα ύψη, ελέω και των επερχόμενων πλέι οφ. Αν μη τι άλλο, λοιπόν, θα θελήσει να προσφέρει στους οπαδούς της μία ακόμα από τις φετινές «μικρές χαρές», που δεν είναι άλλες από τις νίκες που έχει επιτύχει φέτος στα ντέρμπι. Το έχει καταφέρει ήδη δύο φορές απέναντι στους «πράσινους» φέτος, απομένει να φανεί αν θα τριτώσει γι΄ αυτήν το καλό ή θα «ισοφαρίσει» ο Παναθηναϊκός.

ΥΓ. Αραγε ο ορισμός των Παμπορίδη – Σιδηρόπουλου στα δύο ντέρμπι έγινε με τη λογική του ότι «ο βρεγμένος («δαρμένος») τη βροχή δεν τη φοβάται;».

ΥΓ1. Ούτε …δακτύλιος να ήταν ο Μανόλο Χιμένεθ. Τις μονές μέρες φεύγει, τις ζυγές μέρες μένει.

ΥΓ2. Μετά από τον Παναθηναϊκό, ούτε η Ουμ Σαλάλ θέλησε να «κατεβεί από τα δέντρα» παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Χενκ Τεν Κάτε. Μερικές ομάδες είναι άξιες της μοίρας τους...