Κάποτε θα έχανε, καλύτερα τώρα…

Κι αυτό επειδή:

• Είναι μια ήττα σε μια έδρα που κανείς  απ’  τους «μεγάλους» δεν μπορεί να θεωρήσει ότι έχει σίγουρους τους βαθμούς.

• Είναι μια ήττα που κάποτε θα ερχόταν, από την στιγμή που κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί - ή να προσδοκά… - πως οι «πράσινοι» θα τελείωναν αήττητοι το πρωτάθλημα.

• Είναι μια ήττα που δεν αποτελεί προϊόν κακής διαιτησίας. Ο Αρης ήταν καλύτερος, οι «πράσινοι» πραγματοποίησαν το χειρότερο παιχνίδι τους, επομένως πήραν αυτό που άξιζαν, βάσει απόδοσης. To συγκεκριμένο, μάλιστα γεγονός - της μη εμπλοκής της διαιτησίας στην ήττα των «πρασίνων» - βοηθά και στην αποκλιμάκωση - στο μέτρο του δυνατού… - της έντασης που δημιουργήθηκε, τόσο από τις… κορόνες του Ολυμπιακού την περασμένη εβδομάδα, όσο και από την διαιτητική εύνοια της οποίας έτυχαν οι «ερυθρόλευκοι» στο σαββατιάτικο παιχνίδι τους κόντρα σ τον Παναιτωλικό.

• Είναι μια ήττα που δεν πρόκειται να «στοιχίσει» σε περίπτωση πιθανής ισοβαθμίας, αφού ο Αρης δεν αποτελεί έναν από τους συν-διεκδικητές του τίτλου.

• Είναι μια ήττα που ήρθε σε μια χρονική στιγμή που οι υπόλοιποι διεκδικητές του τίτλου μετρούν ήδη τις δικές τους απώλειες βαθμών, γεγονός που καθιστά – ενδεχομένως - πλασματική την κατάταξη των «πρασίνων» στην τρίτη θέση της βαθμολογίας, δεδομένου ότι έχουν το πλεονέκτημα των δύο εξ αναβολής αγώνων πρωταθλήματος, όπου με δύο θετικά αποτελέσματα κάλλιστα μπορούν να επανέλθουν στην κορυφή.

Επί της ουσίας δηλαδή ο Παναθηναϊκός κάποτε θα έχανε, καλύτερα τώρα παρά… πριν ή αργότερα…

Και το «πριν» αποτελεί βέβαια σαφή αναφορά στην τριάδα των αγώνων που έδωσε κόντρα στους δύο «Δικέφαλους» και τον Ολυμπιακό. Μια ήττα σε ένα από εκείνα τα «κομβικά» παιχνίδια θα στοίχιζε στους «πράσινους» περισσότερο απ’ ό,τι η ήττα στο «Βικελίδης». Όχι μόνο σε βαθμούς, σε γόητρο και αυτοπεποίθηση, αλλά και σε συγκέντρωση στο στόχο, αφού με όσα - είναι βέβαιο ότι… θα ακολουθούσαν, η ομάδα θα αποσυντονιζόταν.

Το «αργότερα», όμως, βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με τη διαχείριση του αρνητικού αποτελέσματος στη Θεσσαλονίκη.

Υπό μία έννοια η ήττα από τον Αρη μπορεί να αποβεί ευεργετική, αν η διαχείρισή της είναι η κατάλληλη. Αν δηλαδή ο Ζεσουάλδο Φερέιρα την «αναγνώσει» και την διαχειριστεί όπως πρέπει (και υπάρχουν πολλές ελπίδες γι΄ αυτό, καθώς είναι έμπειρος προπονητής που έχει αντιμετωπίσει στην καριέρα του πολλές ανάλογες καταστάσεις…) βελτιώνοντας πράγματα μέσα στην ομάδα σε αγωνιστικό επίπεδο, αλλά και σε ψυχολογικό, τότε μόνο κέρδη μπορεί να αποκομίσει ο Παναθηναϊκός απ’ αυτήν.

Τα μυαλά των νεαρών ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού θα έχουν την ευκαιρία να… επιστρέψουν στη θέση τους και να συνειδητοποιήσουν ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πάρουν… αέρα το πρωτάθλημα αν δεν στρωθούν στην σκληρή δουλειά.

Aν γίνει αυτό και αν η χθεσινή εμφάνιση στο «Βικελίδης» δεν είναι η απαρχή μιας αγωνιστικής «κοιλιάς» του Παναθηναϊκού, τότε  η ήττα από τον Αρη θα είναι μια απλή κακή παρένθεση που θα δυναμώσει ακόμα περισσότερο την ομάδα και θα την κάνει σοφότερη εν όψει της δύσκολης συνέχειας.

Αν όμως οι ποδοσφαιριστές της ομάδας συνεχίσουν να είναι υπερόπτες όπως φάνηκαν χθες και παράλληλα έχει αρχίσει να τους επηρεάζει η κόπωση, τότε ενδέχεται να έρθουν και νέες απώλειες με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Αν μάλιστα η χθεσινή ήττα σταθεί και αφορμή για τυχόν «στοχοποιήσεις» ποδοσφαιριστών της ομάδας από μερίδα οπαδών με αφορμή την εμφάνισή τους στο συγκεκριμένο παιχνίδι, τότε τα πράγματα θα χειροτερέψουν περισσότερο.

Ο Παναθηναϊκός έτσι κι αλλιώς έχει την τάση να μιζεριάζει τα τελευταία χρόνια και αν το κάνει τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή το μόνο που θα πετύχει θα είναι να πυρπολήσει ο ίδιος την πολύ καλή προσπάθεια που κάνει τους τελευταίους μήνες.

YΓ. Το παιχνίδι ουσιαστικά χάθηκε στο δεύτερο γκολ. Ηταν τέτοιος ο τρόπος (αμυντικό λάθος) και τόσο κρίσιμη η χρονική στιγμή (στην εκπνοή του πρώτου ημιχρόνου) που ο Παναθηναϊκός δεν συνήλθε ποτέ.

ΥΓ1. Ο Σαριέγκι είναι παίκτης με συγκεκριμένο ταβάνι και πάντα ικανός να κάνει το «τσαφ», ο Βύντρα ακόμα και στην καλύτερη μέρα του είναι ικανός να κάνει τη... «βυντριά», οπότε δεν είναι κάτι καινούργιο αυτό που έγινε χθες. Αυτό για όσους επιμένουν να στοχοποιούν την χθεσινή τους απόδοση, απλά και μόνο επειδή ανάλογη απόδοση σε προηγούμενα παιχνίδια, δεν στοίχισε βαθμούς στην ομάδα.

ΥΓ2. Μπορεί να είναι η ήττα στο Χαριλάου αποτέλεσμα της απώλειας της «ανεμελιάς» που είχαν οι παίκτες του Παναθηναϊκού για όσο χρονικό διάστημα θεωρούνταν αουτσάιντερ για την κατάκτηση του τίτλου; Θα δείξει η συνέχεια…

ΥΓ3. Η νίκη στη Νέα Σμύρνη θα… ξορκίσει το κακό μάτι και την όποια σκέψη περί κακοδαιμονίας. Οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα θα κλονίσει το φετινό οικοδόμημα με ό,τι αυτό συνεπάγεται…

ΥΓ4. Τι γίνεται όταν δεν «τραβάει» ο Λέτο, ο Κουίνσι ή ο Ζέκα και η αντίπαλη άμυνα είναι κλειστή και χρειάζεται να διασπαστεί; Ηomework για τον Ζεσουάλδο Φερέιρα.

YΓ5. Η άμυνα του «τριφυλλιού» δεν ήταν τόσο τραγικά χειρότερη από προηγούμενους αγώνες. Ηταν το κέντρο που παρουσιάστηκε κατώτερο του αναμενομένου με αποτέλεσμα να εκτεθεί η άμυνα κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να εμπεδωθεί.

ΥΓ6. Αν το συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν το πλέον κατάλληλο για να δώσει ο Παναθηναϊκός με νίκη και καλή εμφάνιση «απαντήσεις» στον επικοινωνιακό πόλεμο του Ολυμπιακού, τότε η προσπάθειά του στέφθηκε από απόλυτη αποτυχία.