Δυο Ίβηρες μαλώνανε...

για να προχωρήσει το πιστεύω του ένα βήμα πιο πέρα ο Hugo Sánchez μερικά χρόνια αργότερα.

«Όποιος εφηύρε το ποδόσφαιρο θα πρέπει να λατρεύεται σαν θεός» υποστηρίζει ο μεξικανός προπονητής…

Αλήθεια πόσο άδικο θα μπορούσε να του προσάψει κανείς όταν ενώ το ποδόσφαιρο, μπορεί να μισήθηκε από πολλούς ως ένα «βάρβαρο» άθλημα όπου 11 αμόρφωτοι κλοτσούν ένα πετσί και αποπροσανατολίζουν τις λαϊκές μάζες, λατρεύτηκε από περισσότερους, με πάθος περίσσιο, ικανό  να αναγκάσει θεούς να απαρνηθούν για λίγο την  υπόστασή τους πλημυρισμένοι από τα θνητά συναισθήματα της  ζήλειας και του φθόνου; Το ποδόσφαιρο «αθωώνεται» πεισματικά από όλες τις κατηγορίες εναντίον του και παραμένει αν όχι θεός, ο βασιλιάς των αθλημάτων στις καρδιές  όλου του κόσμου ίσως γιατί είναι αυθεντικό με έναν τρόπο που δεν μπορούν να είναι τα καταναλωτικά κατασκευάσματα. Είναι απρόβλεπτο καθώς αληθινοί άνθρωποι υλοποιούν αληθινές πράξεις, προσπαθούν, υποφέρουν, επιτυγχάνουν αληθινές νίκες και υφίστανται πραγματικές ήττες. Είναι μια θρησκεία χωρίς απίστους και ο θεός που έστειλε την μπάλα «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του», το κατασκεύασε με τα υλικά που φτιάχτηκε και ο άνθρωπος. Το ποδόσφαιρο παραδίδει στο κοινό μια ιστορία πολύ ανώτερη με υλικά όπως την αυτοθυσία και τη γενναιότητα με λίγο από απάτη κλεψιά και ανυποληψία…  Όσο για την Καινή ή Παλαιά Διαθήκη του ποδοσφαίρου , τη Βίβλο , το Κοράνι, τα Ευαγγέλια  ή ότι άλλο προτιμάτε δεν θα μπορούσαν να είναι παρά τα ντέρμπι.

Όταν, ο βασιλιάς των σπορ, συνδέεται εκτός από αγωνιστικές και βαθμολογικές διαφορές, με εθνικιστικές, πολιτικές, ταξικές, οικονομικές και θρησκευτικές συγκρούσεις αιώνων, τότε γεννιούνται τα «ντέρμπι».
Η λέξη «ντέρμπι» έχει τις ρίζες της στη χώρα που γέννησε το ποδόσφαιρο. Η καταγωγή της είναι από τα χωριά Ντέρμπισαϊρ της Αγγλίας και πρωτοεμφανίστηκε το 18ο αιώνα παρουσιάζοντας ως έννοια τη ποδοσφαιρική αντιπαλότητα και την επίλυση διαφορών μέσω της διεξαγωγής ενός αγώνα.

Το δικό μας, με άρωμα... ευρωπαϊκό

Αυτά τα ντέρμπι περιμένουν κάθε χρόνο οι οπαδοί των ομάδων για να εκφράσουν την εκατέρωθεν αντιπαλότητα τους και το μίσος τους, το οποίο πηγάζει από διαφορετικούς παράγοντες. Κάθε ντέρμπι, σε όποια χώρα και αν διεξάγεται έχει να παρουσιάσει τη δική του αίγλη και τη δική του ιστορία αγκαλιάζοντας παράλληλα όλα αυτά για τα οποία λατρεύεται η «στρογγυλή θεά».

Και η Ελλάδα όχι μόνο δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση αλλά το ελληνικό ντέρμπι «αιωνίων» κατέχει μια περίοπτη θέση στη λίστα. Το Παναθηναϊκός- Ολυμπιακός ή Ολυμπιακός- Παναθηναϊκός αν προτιμάτε είναι για τους οπαδούς των δυο ομάδων μια υπέροχη πρόζα με κεραυνοβόλους στίχους. Ένα θέατρο της ζωής που κεντρίζει τη φαντασία τους, θρέφει τα όνειρα και αναμοχλεύει τα πάθη τους…

Ανάλογες καταστάσεις αναμένεται να ξαναζήσουν οι οπαδοί και σε λίγες ημέρες, αφού η μία από τις δύο ημερομηνίες που είχαν «τσεκάρει» από την αρχή κιόλας της περιόδου, έφθασε και πάλι, με την ατμόσφαιρα να μυρίζει ήδη μπαρούτι. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός αναμετρούνται σε ματς ζωής και θανάτου με την ελληνική ωστόσο «μάχη αιωνίων» όπως συνηθίζεται να αποκαλείται, φέτος να έχει άρωμα… Ευρώπης. Και αυτό γιατί το ελληνικό ντέρμπι έχει την τιμή να φιλοξενεί δύο Ίβηρες. Δυο Ίβηρες σε ρόλο ιεροκήρυκα της θρησκείας που δεν θα μπορούσαν να μην ασπάζονται οι πάντα θερμόαιμοι Έλληνες. Είτε το θέλουν, είτε όχι, Ερνέστο Βαλβέρδε και Ζεσουάλδο Φερέιρα αναμένεται να κλέψουν λίγη από τη δόξα των ποδοσφαιριστών τους.

Ο πρώτος ψάχνει την πρώτη του νίκη σε ντέρμπι με τον αιώνιο αντίπαλο και παρά το γεγονός ότι βαδίζει με μαθηματική ακρίβεια προς το δύο στα δύο (πρωταθλήματα), κάθεται στον πάγκο των «ερυθρολεύκων» υπό τη δαμόκλειο αυτή σπάθη. Ως γνωστόν αν δεν κερδίζεις τον Παναθηναϊκό, δεν έχεις και πολύ μέλλον στο λιμάνι ενώ πρωτάθλημα χωρίς νίκη επί του αιωνίου αντιπάλου είναι …μισό πρωτάθλημα…

Ο δεύτερος θα  πάρει το βάπτισμα του πυρός μοιάζοντας καταδικασμένος να περπατήσει στη  λεωφόρο των επιτυχιών… Έχοντας ρίξει ο ίδιος νερό στο μύλο αφού θεωρείται μετρ των «ντέρμπι»…

«Κόκκινο»

Τον χαρακτηρίζουν Βάσκο χωρίς να είναι, ωστόσο όσοι τον ξέρουν βεβαιώνουν ότι έχει το πείσμα και την υπομονή των Βάσκων… Βιώνοντας την ανασφάλεια που πάντα έχει στο πετσί του ένας προπονητής, είναι οργανωτικός και οι παίκτες του έχουν να λένε για την εντιμότητα στις σχέσεις του. Αισθάνεται αμέσως την πίεση και όταν ταράζεται θα το καταλάβεις…

Ο Ερνέστο Βαλβέρδε βρίσκεται στην πρώτη δεκάδα των πιο δημοφιλών προσώπων που γεννήθηκαν στην Εξτρεμαδούρα και ας έζησε ελάχιστα εκεί αφού δεν άργησε να μετακομίσει βορειότερα, στη Χώρα των Βάσκων, στην Αλαβές ,όπου πρωτόπαιξε ποδόσφαιρο στην ομάδα των εφήβων και στη συνέχεια στη δεύτερη κατηγορία της Ισπανίας.

Το κόκκινο ήταν πάντα στο δρόμο του...

Ο ίδιος μάλιστα σε συνέντευξή του όταν αγωνιζόταν ακόμα στη Σεστάο (β’ Ισπανίας) είχε δηλώσει πως το κόκκινο είναι το αγαπημένο του χρώμα και ας μην είχε παίξει ακόμα σε ομάδα με κόκκινο χρώμα αφού Μπαρτσελόνα, Ατλέτικο Μπιλμπάο και Ολυμπιακός θα μπουν αργότερα στη ζωή του. Κόκκινες άλλωστε είναι οι αγαπημένες του πιπεριές που υπάρχουν σε αφθονία στην Βιαντάρ ντε λα Βέρα όπου γεννήθηκε.

Το υγρό στοιχείο ωστόσο τον συντρόφευε από τότε. Η Σεστάο που έχει σήμα της μία γέφυρα και ένα πλοίο είναι η «ομάδα του ποταμού», ενώ χρόνια αργότερα ο Βαλβέρδε, αφού καταφέρει να οδηγήσει την Εσπανιόλ σε τελικό Ευρωπαϊκού Κυπέλλου, θα βρει και το μεγάλο λιμάνι της καρδιάς του, τον Πειραιά.

Άλογο...

Σε ηλικία 64 ετών ο Ζεσουάλδο Φερέιρα έχει βαδίσει όλη την διαδρομή. Από την καταξίωση, γράφοντας το όνομα του με χρυσά γράμματα στην ιστορία του Πορτογαλικού ποδοσφαίρου μέχρι την απαξίωση από τους οπαδούς της ομάδας της καρδιάς του και τον χαρακτηρισμό «γάιδαρο» από τον κορυφαίο προπονητή αυτή τη στιγμή στον πλανήτη.

Μπορεί να μην φόρεσε σορτσάκι και ποδοσφαιρικά αλλά οι αστείρευτες γνώσεις του όσον αφορά το ποδόσφαιρο εκπλήσσουν. Μεγάλος θεωρητικός της μπάλας έριξε αρκετό από το βάρος της ποδοσφαιρικής του ζωής στο να διδάξει τα μυστικά του αθλήματος.
Ήταν μάλιστα τέλη της δεκαετίας του 80’ όταν αφού είχε γνωρίσει τον υποβιβασμό με την Αμαδόρα και έχοντας περάσει από τις μικρές κατηγορίες στην Πορτογαλία, διετέλεσε καθηγητής του Ζοσέ Μουρίνιο στο Ινστιτούτο Φυσικής Αγωγής της Λισαβόνας!

Αργότερα αφού πέρασε ως βοηθός από τον πάγκο της Μπενφίκα αλλά και από το Μαρόκο, θα αναδείξει αρκετά από τα μεγαλύτερα ταλέντα του πορτογαλικού ποδοσφαίρου ως προπονητής της εθνικής ελπίδων της χώρας του, πριν το πετυχημένο πέρασμα από την Αλβέρκα.

Ύστερα θα δεχθεί τη μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του αναλαμβάνοντας το «τιμόνι» της αγαπημένης του Μπενφίκα. Τότε ο «δάσκαλος» δεν θα ξεχάσει τον «μαθητή» Ζοσέ προτείνοντάς του τη θέση του βοηθού. Ο Μουρίνιο ωστόσο αρνήθηκε θέλοντας να ακολουθήσει την δική του πορεία και έκτοτε οι σχέσεις τους δεν θα ήταν ποτέ πάλι οι ίδιες.

Η πορεία της Μπενφίκα θα είναι κάκιστη και ο αποκλεισμός από την Γονδομάρ (β’ κατηγορίας) στο Κύπελλο θα είναι και το κύκνειο άσμα του με τους «αετούς» της Λισαβόνας, αφοί οι οπαδοί θα ζητήσουν επιτακτικά την απόλυσή του.

Στην Μπράγκα θα αναγεννηθεί οδηγώντας την ομάδα στην πεντάδα του πορτογαλικού πρωταθλήματος επί τρεις σεζόν, αποδίδοντας παράλληλα και ωραίο ποδόσφαιρο.

Η ανανέωση που θέλησαν να κάνουν οι ιθύνοντες του συλλόγου, θα τον φέρει στην Μποαβίστα στην οποία ωστόσο δεν πρόλαβε να κάτσει ούτε σε ένα παιχνίδι! Η Πόρτο πλήρωσε αρκετά χρήματα για τη ρήτρα που όριζε το συμβόλαιο με την πρώην ομάδα του, δίνοντάς του την ευκαιρία να πάρει την εκδίκησή του με τους «Δράκους».

«Είναι ένας προπονητής με τριάντα χρόνια καριέρα και ένας με τρία. Αυτός με τα τριάντα δεν έχει κερδίσει ποτέ τίποτα, και αυτός με τα τρία πολλά. Αυτός με τα τριάντα είχε μεγάλη καριέρα και αυτός με τα τρία μικρή. Αυτός με τα τριάντα θα ξεχαστεί μόλις η καριέρα του τελειώσει, αυτός με τα τρία μπορεί να αποσυρθεί τώρα και να μείνει για πάντα στην ιστορία. Αυτή θα μπορούσε να είναι η ιστορία ενός γαϊδάρου που προσπαθούσε για τριάντα χρόνια, αλλά ποτέ δεν έγινε άλογο» είχε πει ο Μουρίνιο για τον Φερέιρα (ήταν επίσης βοηθός του στην Αμαδόρα τη σεζόν 1990-91), ωστόσο ο Πορτογάλος όχι μόνο έγινε άλογο αλλά κάλπασε.

Σε τέσσερα χρόνια θα κατακτήσει τρία σερί πρωταθλήματα με αποτέλεσμα να γίνει ο πρώτος τεχνικός στην ιστορία του πορτογαλικού πρωταθλήματος που καταφέρνει κάτι τέτοιο.

Τη σεζόν 2009 - 10 όμως, η Πόρτο θα τερματίσει τρίτη μένοντας εκτός Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ ο αποκλεισμός και από το Κύπελλο θα φέρει τα πρώτα σύννεφα.

Το καλοκαίρι η διοίκηση της Πόρτο θα τον απολύσει, ωστόσο η Μάλαγα (με νέο ιδιοκτήτη) του πρόσφερε νέα ποδοσφαιρική στέγη, δίνοντάς του την ευκαιρία να δουλέψει εκτός Πορτογαλίας για δεύτερη φορά.
Τα πολλά χρήματα που επενδύθηκαν αλλά και οι υποσχέσεις του ίδιου του Πορτογάλου κατά την παρουσίασή του, θα δημιουργήσουν μεγάλες προσδοκίες στους φίλους του Ισπανικού συλλόγου, στις οποίες δεν θα ανταπεξέλθει  ποτέ. Ο Φερέιρα θα απομακρυνθεί από την τεχνική ηγεσία της Μάλαγα μετά από 9 αγωνιστικές με τους «γαύρους» να δέχονται σε αυτό το διάστημα 21 γκολ!

Πλέον στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό αναζητά νέα εκδίκηση αφού οι «γαύροι» κάτι του θυμίζουν…

«Να υποφέρουν»

«Πιστεύω ότι η πραγματικότητα φαίνεται στο 11 εναντίον 11 και ήμασταν καλύτεροι. Πρέπει να αποδεχθούμε ότι υπάρχει και η ήττα. Σημαντικό είναι να ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο και όχι με άλλα πράγματα, όπως οι διαιτητές που σήμερα σε μία περίπτωση μας αδίκησαν. Αυτές είναι βλακείες» είχε δηλώσει ο Βαλβέρδε μετά την ήττα από τον Παναθηναϊκό στον πρώτο γύρο.

Έχοντας μάθει από τον Χαβιέ Ιρουρέτα που είχε προπονητή στη Σεστάο (η πρώτη δουλειά του Ιρουρέτα), ότι πρέπει να ξέρεις πάντα τι μπορείς να ζητήσεις από έναν ποδοσφαιριστή, ώστε να σου δώσει το καλύτερο δυνατό, ο ίδιος γνωρίζοντας τους ποδοσφαιριστές του, τους ζήτησε να τα δώσουν όλα κόντρα στον Παναθηναϊκό προκειμένου να πάρουν τη ρεβάνς.

Μπορεί να χαρακτήρισε το ματς «τελικό», ωστόσο ξέρει καλά πως υπάρχει αυτοπεποίθηση από τη διαφορά, αλλά και από το γεγονός πως και να… στραβώσει κάτι, ο Ολυμπιακός έχοντας μάθει να είναι σοβαρός σεμνός και αθόρυβος υπό τις οδηγίες του, παραμένει το αδιαφιλονίκητο φαβορί για τον τίτλο. Ακόμα και αν ο ίδιος έχει μερίδιο ευθύνης στα ντέρμπι, αφού παραμένει πάντα πιστός στο αρχικό του πλάνο χωρίς να πάρει ποτέ το ρίσκο- πληρώνοντας μάλιστα γι αυτό- τώρα είναι αποφασισμένος να κάνει τον Παναθηναϊκό να υποφέρει:

«Ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε για να νικήσουμε. Να τους κάνουμε να υποφέρουν. Αν παίξουμε όπως μας αρέσει και όπως ξέρουμε, τότε θα νικήσουμε το Σάββατο. Θέλουμε να νικήσουμε, θέλουμε να είμαστε κυρίαρχοι» δήλωσε ο Βαλβέρδε σχετικά μα το «ντέρμπι».

Έχει τον τρόπο...

Ο Φερέιρα, έχει αντιστρέψει πλήρως το αρχικά αρνητικό κλίμα που υπήρχε εις βάρος του και όπως παραδέχονται οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού, ο 65χρονος προπονητής τους έχει κερδίσει με τη δουλειά που κάνει στις προπονήσεις αλλά και με την εν γένει συμπεριφορά του στα αποδυτήρια της ομάδας καθώς απ’ όλους χαρακτηρίζεται ως εργατικός, μεθοδικός και δίκαιος. Έχει βάλει τη σφραγίδα του στην βελτίωση του Παναθηναϊκού που πλέον θυμίζει ομάδα, ενώ χαρακτηριστικό του είναι οι πύρινοι λόγοι με τους οποίους πωρώνει τους ποδοσφαιριστές του πριν τους αγώνες αλλά και στο ημίχρονο. Δεν είναι τυχαίο ότι στην Παιανία τον αποκαλούν ψυχολόγο.

Στο μεγάλο πορτογαλικό ντέρμπι ανάμεσα στην Μπενφίκα και την Πόρτο, όντας στον πάγκο των «δράκων», τι και αν «αετός» από κούνια, είχε πελάτη το σύλλογο της Λισαβόνας. Έχει χάσει μόνο μια φορά από την Μπενφίκα ενώ και στην παρουσία του στην Ελλάδα, ο Ζεσουάλδο Φερέιρα έχει πάρει τρεις σερί νίκες σε ντέρμπι. Δύο με ΑΕΚ και η... απόδραση από την Τούμπα. Με νίκη ευελπιστεί να φύγει από το «Καραϊσκάκης»:

«Είναι το πιο δύσκολο ματς που έχουμε δώσει μέχρι τώρα. Είναι ο αγώνας της χρονιάς για εμάς. Πρέπει να παίξουμε με ηρεμία και αυτοσυγκέντρωση. Είστε έμπειροι παίκτες και δεν πρέπει να επηρεαστείτε. Πάμε για τη νίκη για να μειώσουμε τη διαφορά. Μπορούμε να κερδίσουμε, αν πάρουμε το κέντρο θα τα καταφέρουμε» τόνισε στους παίκτες του ο Πορτογάλος που σπάνια χαμογελάει. Ως άνθρωπος χαμηλών τόνων προκαλεί τον σεβασμό σε όποιον βρεθεί απέναντι του, ενώ προτιμά να γελά μια φορά το χρόνο. Στο τέλος της χρονιάς, όταν έχει επιτύχει και σηκώνει τις κούπες.

Θα χαμογελάσει;

Το Σάββατο το βράδυ η πρώτη κόντρα των Ιβήρων σε ξένο (ελληνικό)… αχυρώνα θα είναι γεγονός.

Με νίκη του Ολυμπιακού, ο Βαλβέρδε ξέρει καλά πως ο Πορτογάλος θα πρέπει να περιμένει το τέλος της επόμενης χρονιάς μήπως και χαμογελάσει λίγο το χειλάκι του… Στην αντίθετη περίπτωση με την διαφορά να μειώνεται, ίσως το χαμόγελο αρχίζει να διαγράφεται και πάλι στα χείλη του Φερέιρα…