Οι Τραμπάκουλες και οι αποδιοπομπαίοι τράγοι

«Τι φταίει ρε, τι ποιος φταίει» που έλεγε και ο αξεπέραστος Τραμπάκουλας του  λατρεμένου Χάρρυ Κλυνν. Και  Τραμπάκουλες υπήρξαν, υπάρχουν  και πιθανότατα ποτέ δεν θα πάψουν να υπάρχουν στον τόπο αυτό για να εντοπίζουν σ’ έναν ή λίγους τα αίτια του κακού. Να ρίχνουν σ’ όσο γίνεται λιγότερους την ευθύνη για το γενικότερο σφάλμα.
Λες και υπάρχει αποκλειστικότητα,  πείτε το πιο …αγγλιστί copyright, στην παρασκευή του λάθους και των προβλημάτων.
Αυτού του είδους όμως η «ανάλυση» και ετυμηγορία είναι ένα ακόμα σημάδι του ότι πολλά δεν πήγαιναν και εξακολουθούν να μην πάνε καλά στο βασίλειο της  χώρας τούτης.
Ναι , φταίει ο σινιόρε. Ναι , έχει μεγαλύτερο μερτικό φταιξίματος από άλλους. Ναι , ευθύνες έχει (αυτή και αν) η ΕΠΟ όχι τόσο για το ότι εμπιστεύτηκε τον Ρανιέρι αλλά το πώς και το γιατί πριν και μετά την απόφαση της να συνεργαστεί μαζί του. Ναι, και οι διεθνείς δεν έχουν σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Αλλά και ναι ,είμαστε παραδοσιακά ανυπόμονοι και θέλουμε να χτίσουμε μία νέα Ρώμη σε μία ημέρα. Και επίσης , ναι,  είμαστε από εκείνους που δεν διαβάζουμε …Ιστορία για να δούμε ότι η καταστροφή έρχεται πολύ πιο ταχιά από ότι η πρόοδος (για την ανάπτυξη δεν γνωρίζω και δεν απαντώ).
Και  με την πρώτη ευκαιρία βομβαρδίζουμε τον ευκολότερο στόχο. Για να κάνουμε το ..χρέος μας και , εν τέλει, μεγαλώσουμε τις απώλειες του «μαγαζιού» που τάχατες υποστηρίζουμε και πασχίζουμε για αυτό.
Γιατί εμείς γνωρίζουμε πάντα καλύτερα. Γιατί εμείς λέμε, αλλά μας διαφεύγει ότι σπανίως πράττουμε,  υπέρ του καλού. Γιατί εμείς θα φέρουμε …θάλασσα  και από εκεί και πέρα άβυσσος η ψυχή των Ελλήνων.
Και για να επιστρέψουμε στη … μελέτη, προσεκτικά και όχι στους τίτλους και τις βιτρίνες. Τι άραγε θυμόμαστε πολλοί από εμάς τους με κάθε ευκαιρία επικριτές και παντογνώστες που διαθέτει η πατρίδα μας εν αφθονία, από την Ιστορία (όχι απλά την πρόσφατη επειδή αυτή θέλουμε μόνον να ξέρουμε)   τούτης της εθνικής ομάδας;
Μήπως θυμόμαστε πως δεν ήταν ούτε και τότε, την προηγούμενη καλή εποχή (δεκαετία 2004-2014) όλα καλώς καμωμένα; Ότι και τότε γκρινιάζαμε για το ένα ή το άλλο, δικαίως ή αδίκως (αν και αυτό το δεύτερο δεν θέλουμε να το ομολογήσουμε ούτε στους ίδιους μας τους εαυτούς); Ότι πολλοί προσέχαμε και ουκ ολίγοι  θέλαμε να βλέπουμε πρώτα απ’ όλα (αν όχι μόνον) τα αποτελέσματα;  Έχουμε ξεχάσει, αν ποτέ είχαμε ασχοληθεί όσο θα έπρεπε,  το πώς και το γιατί; Την λίαν δημοφιλή σ’ εμάς τακτική του  «όπου  βλέπω ότι φυσάει κόντρα ο άνεμος πάω  έτσι για να δείξω ότι είμαι και εγώ εδώ»;

Δεν περιμένω. Δεν προσέχω. Δεν σκέπτομαι σοβαρά ώστε να αντιληφθώ και να καταλάβω. Απλά εκφράζω αυτό που αισθάνομαι γιατί πιστεύω ότι έτσι έχουν τα πράγματα. Και δεν μπορεί να είναι αλλιώς. Δίχως ν’ αναρωτηθώ πραγματικά αν και πόσο βλέπω το δάσος ή το δέντρο.

Και πάλι από την αρχή.  Στην οποία για να έρθουμε και στο δια ταύτα ξανά πάνω – κάτω βρίσκεται ακόμα η εθνική Ελλάδας αναφορικά με την πορεία της στα προκριματικά του EURO 2016. Απομένουν  περίπου τέσσερις εβδομάδες για ανασύνταξη πριν επιστρέψει στο μέτωπο με τον εντός έδρας αγώνα  κόντρα στα Νησιά Φερόε που προσφέρεται θεωρητικά για  ένα νέο ξεκίνημα για επιστροφή στις καλύτερες …ημέρες.
Και φυσικά ένας από τους βασικούς όρους  είναι ποτέ μην υποτιμάς τον αντίπαλο. Γιατί τότε θα ξαναγυρίσεις εκεί που κάποτε βολόδερνες. Στο να προσφέρεις στους αντιπάλους αιτίες για να το κάνουν εκείνοι απέναντι σου. Και ότι μπόρεσες να χτίσεις μετά από δουλειά (πολλών και όχι λίγων) να βοηθήσεις, στο μέτρο που μπορείς, να … γκρεμιστεί όσο γίνεται γρηγορότερα.
Και αν έχουμε ξεχάσει το δικό μας παράδειγμα του πως βγήκαμε κάποια στιγμή από τη μιζέρια το παράδειγμα της Βόρειας Ιρλανδίας μόνιμης κατοίκου της διεθνούς ποδοσφαιρικής ανυποληψίας είναι εξαιρετικά φρέσκο και …οδυνηρό για εμάς για να το αγνοήσουμε.
Και για τους επίμονους απρόσεκτους να θυμίσω απλά να ρίξουν μια ματιά στην αυτή τη χρονική στιγμή βάσει αποτελέσματος μεγαλύτερη δύναμη του δημοφιλέστερου των σπορ Γερμανία και τα διαδοχικά πατατράκ στα προκριματικά. Εκεί τα «έξω ο Λεβ» σίγουρα είναι είδος προς … εξαφάνιση. Γιατί  εκεί αλλιώς «διαβάζουν» την Ιστορία.
Υπάρχει βέβαια και το ακριβώς αντίθετο δείγμα γραφής με τους Ολλανδούς να τα βάζουν με τον Γκούς Χίντινκ μετά τα στραπάτσα των «οράνιε» στην ίδια διοργάνωση και την τραγική εμφάνιση και  ήττα ντροπή 2-0 από την μικρούλα Ισλανδία που επίσης αποδεικνύει ότι προοδεύει πραγματικά . Και ο χρόνος θα δείξει ότι αν οι Ολλανδοί θα αντιδράσουν με τον παραδοσιακό … ελληνικό τρόπο στα προβλήματα τους.

Και θα πληρώσει απλά ο ένας ή οι λίγοι αποδιοπομπαίοι τράγοι και (πιστεύουν κάποιοι) όλα μετά θα πάνε καλά.