Φοβού τους Έλληνες...

Όταν με βίαιο τρόπο σου αφαιρούν όχι τα προνόμια που απολάμβανες εδώ και δεκαετίες, αλλά τα βασικά «αγαθά» διαβίωσης, στο βωμό της διάσωσης της χώρας, τότε είναι που πραγματικά τρελαίνεσαι και αναρωτιέσαι…

«Τι στο διάολο κάνουμε τώρα;»… Καθόμαστε αναπαυτικά στον καναπέ, όπως πράττουμε -κατά πλειοψηφία- εδώ και 2.5 χρόνια που ζούμε όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου; Βγαίνουμε στους δρόμους, όπως μας καλούν σήμερα άνθρωποι και του δικού μας χώρου, που στην περίοδο της «χρυσής» εποχής, έτρωγαν με χρυσά κουτάλια και απορροφούσαν μέσω των Μέσων που διαχειρίζονταν, εκατοντάδες εκατομμύρια  από κρατικές διαφημίσεις και επιχορηγήσεις;

Μοιάζει με ένα μεγάλο αστείο αυτό που σήμερα βιώνουμε και που -δυστυχώς- θα εξακολουθούμε να βιώνουμε για πάρα πολλά ακόμη χρόνια.

Και είναι αστείο να ακούς και να βλέπεις τους πολιτικούς αυτού του τόπου να σε δουλεύουν ψιλό γαζί. Να σε δουλεύουν κατάμουτρα και να μην μπορείς να αντιδράσεις. Με το δίλημμα… «ταπείνωση ή μεγαλύτερη ταπείνωση», να προσπαθούν να περάσουν ως «σωτήρια» τα μέτρα που οδηγούν σε απόγνωση την πλειοψηφία των πολιτών αυτής της χώρας, σε μετανάστευση τη νέα γενιά των 400 ευρώ και στον πρόωρο θάνατο (σ.σ. ας μην κρυβόμαστε) τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας.

Η γενιά των 400 ευρώ που στην πλειοψηφία της εξακολουθεί να πηγαίνει στα ελληνικά γήπεδα, άρχισε πάλι να στέλνει τα δικά της μηνύματα αντίστασης… Το πανό στο κλειστό του ΟΑΚΑ στο χθεσινό παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τη Φενέρ περιείχε σαφές πολιτικό περιεχόμενο, τέτοιο που ουσιαστικά εκφράζει μεγάλο, αν όχι το μεγαλύτερο, ποσοστό των κατοίκων αυτής της χώρας.

Θεωρείται βέβαιο ότι το κίνημα των αγανακτισμένων στα ελληνικά γήπεδα θα «φουντώσει» ξανά και αναμένεται αυτό το τριήμερο - αφού το βράδυ διεξάγεται το μεγάλο ντέρμπι στο Φάληρο - να δούμε αρκετές εικόνες αντίδρασης με πανό και συνθήματα κατά της πολιτικής που ασκούν οι εκλεγμένοι (με διαφορετικά προγράμματα και εξαγγελίες) «άρχοντες» της Ελλάδας.

Ο κίνδυνος από αυτή τη διαδικασία είναι ένας - και σε περιόδους κρίσεων πρέπει πάντα να τον αντιμετωπίζουμε με ιδιαίτερη προσοχή: Να επιχειρηθεί στο ξεκίνημα αυτής της διαδικασίας μια βίαιη απάντηση των κρατικών μηχανισμών που θα έχει ως αποδέκτες το σύνολο του πληθυσμού.

Τι τελικά θα συμβεί και αν θα έχει την όποια θετική ή αρνητική επίπτωση στα σημερινά «τραγικά» δεδομένα δεν μπορεί να το γνωρίζει κανένας. Οσοι, άλλωστε, επιχείρησαν να το παίξουν «μάντεις» καλών για τον τόπο, έπεσαν έξω και τώρα τρέχουν να κρυφτούν από την οργή των αγανακτισμένων πολιτών.

Ένα πράγμα, όμως, είναι βέβαιο…

Αυτή η υπόθεση δεν θα μείνει στην ιστορία της Ελλάδας με τα σημερινά της χαρακτηριστικά…

Ο νοών νοείτω…