O Ντέμης και τα άλλα παιδιά...

Η επανεμφάνιση του Ντέμη Νικολαΐδη στο προσκήνιο και η αποδοχή της πρότασής του για την ανάληψη των υποχρεώσεων και της κάλυψης των χρεών που δημιούργησε η μετοχική ομάδα του 2004, αποτελεί ένα άκρως σημαντικό και αισιόδοξο πρώτο βήμα.

Τη στιγμή που το καράβι είναι μισοβυθισμένο, είναι απόλυτα θεμιτή η παρουσία μιας βάρκας σωτηρίας που δημιουργεί ελπίδες για την επόμενη ημέρα. Γιατί επόμενη μέρα θα πρέπει να υπάρξει και όσο γίνεται πιο σύντομα, για να μπορέσει η ΑΕΚ να βρει το δρόμο της, να ορθοποδήσει καλύπτοντας τα οικονομικά της ελλείμματα και να διεκδικήσει, αφού τα πετύχει όλα αυτά και επιτυχίες εντός γηπέδων.

Διότι το να έχει κανείς την απαίτηση από μια ομάδα που έχει χίλια δυο προβλήματα επιβίωσης, να κατακτήσει το πρωτάθλημα, είναι κομματάκι υπερβολικό.

Ο Ντέμης λοιπόν… Ο Ντέμης είναι αυτός που πρότεινε το αυτονόητο. Να πληρώσουν οι μέτοχοι τα «σπασμένα», ανάλογα με το ποσοστό μετοχών που κατείχαν ή κατέχουν. Να πληρώσουν για να φύγει πλέον από πάνω τους και η ρετσινιά των μέτοχων - αμέτοχων.

Και μετά; Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα, αφού η ΠΑΕ ΑΕΚ δεν έχει μόνο χρέη, αλλά και υποχρεώσεις που τρέχουν και συνεχώς γίνονται μεγαλύτερες. Δεν είναι μικρή υπόθεση η αναγκαιότητα κάλυψης ποσού που φτάνει τα έξι εκατομμύρια ευρώ ως το Μάρτιο, για να τακτοποιηθούν εκκρεμότητες και να μπορέσει η ΑΕΚ να μπει με ψηλά το «κεφάλι» στη διαδικασία της αδειοδότησής της.

Η επαναδραστηριοποίηση του Ντέμη, έστω και σε αυτή τη διάσταση που φάνηκε από την ουσιαστική συμμετοχή του στη σύσκεψη της Κυριακής, αποτελεί το πρώτο κερδισμένο στοίχημα για το μέλλον της ΑΕΚ.

Οι καιροί είναι δύσκολοι, αυτό κανένας δεν μπορεί να το αγνοήσει. Ούτε φυσικά ο ίδιος ο Νικολαΐδης. Γι’ αυτό και ουδέποτε βγήκε να προσφέρει την εύκολη λύση των υποσχέσεων. «Ξεκινάμε με την κάλυψη των χρεών που αναλογεί στον κάθε μέτοχο και προχωράμε». Αυτό είναι το μήνυμά του και πάνω σε αυτό ποντάρει πολλά η μεγάλη μάζα οπαδών της ΑΕΚ που ποτέ δεν είδε θετικά την απομάκρυνση - αποπομπή του Νικολαΐδη από τη διοικητική ηγεσία της ΠΑΕ.

Ο Ντέμης, μαζί με τον Μπάγεβιτς, τον Νικολάου και τον Παπαϊωάννου μπορούν να αποτελέσουν την ομάδα κρούσης που θα βγει να αναζητήσει λύσεις και για την επόμενη ημέρα. Η ΑΕΚ μπορεί και πρέπει να βρει ισχυρή επενδυτική λύση. Της αξίζει κάτι τέτοιο, όπως αξίζει και στο ελληνικό ποδόσφαιρο να διαθέτει στις τάξεις του μια ισχυρή και ανταγωνιστική ΑΕΚ, ικανή να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο, κοιτάζοντας στα «μάτια» τους αιώνιους αντιπάλους.

Αν θα προκύψει κάτι ουσιαστικό στην πράξη, γιατί αυτή τη στιγμή υπάρχουν δεδομένα στα λόγια και τα χαρτιά, θα το γνωρίζουμε σύντομα. Σημασία έχει ότι μετά από πολλά «θα» που ακούστηκαν από τον Σταύρο Αδαμίδη, την εμφάνιση του Ξενιάδη και του Σαλιαρέλη, αρχίζει να φαίνεται φως στο τούνελ. Αν τελικά η ΑΕΚ βρει το δρόμο της και ξαναβγεί στην επιφάνεια, θα το οφείλει στους δικούς της «ανθρώπους».

Και εδώ οφείλουν άπαντες να βγάλουν το… καπέλο στον Μιχάλη Τροχανά. Διότι με δική του πρωτοβουλία τους έφερε όλους (σχεδόν) στο ίδιο τραπέζι, όταν άλλοι ή σφύριζαν αδιάφορα ή δέχονταν να συνομιλήσουν με τον κάθε… περαστικό, για να «επενδύσει» στην ΠΑΕ.