Βασσάρας, Δούρος και μετά;

Ανατρέχοντας στο παρελθόν και επαναφέροντας μια σειρά γεγονότων στη μνήμη εύκολα αντιλαμβάνεται οποιοσδήποτε ότι το τάιμινγκ ήταν καθ’ όλα κατάλληλο για αυτή την ανατροπή.

Ο Παναθηναϊκός «έβραζε» με τον Κύρο, λόγω της επιστροφής του Δαλούκα στους πίνακες και όχι μόνο, ο Ολυμπιακός έφτασε στο… αμήν, μετά την ήττα από τη Skoda, οπότε σου λένε τα «σαΐνια» της ΕΠΟ, «εδώ είμαστε, να τον απαλλάξουμε από τη διαδικασία ορισμού και να ησυχάσουμε».

Και για να... ησυχάσουν, λοιπόν, ανέθεσαν στον Γιώργο Δούρο -ουσιαστικά- την ευθύνη επιλογής των διαιτητών που θα σφυρίξουν τα εναπομείναντα παιχνίδια της Super League. Εκτός αν δεν προλάβει την επόμενη… παρέλαση, ενδεχόμενο που δεν πρέπει να το αποκλείσουμε.

Δεν πρέπει να το αποκλείσουμε διότι τα «μάτια» των παραγόντων του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, κατά κύριο λόγο, θα είναι στραμμένα πάνω στις επιλογές του Δούρου, στα επόμενα, καθοριστικά για την κατάκτηση του τίτλου, παιχνίδια τους.

Και εδώ -πραγματικά- ξεκινά το ψυχολογικό «δράμα» των Ελλήνων διαιτητών της Super League. Είναι γνωστό και θεωρώ πως είναι πλέον και κοινά αποδεκτό ότι σε επίπεδο ποιότητας και απόδοσης, η ελληνική διαιτησία υστερεί δραματικά. Γι’ αυτό και αρκείται στο να παίζει ρόλο… κομπάρσου σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Είναι που είναι κακοί οι περισσότεροι διαιτητές, έχουν φέτος και αυτή τη ψυχολογική πίεση ότι μπορεί να κρίνουν με ένα λάθος σφύριγμά τους, ένα ολόκληρο πρωτάθλημα, οπότε καταλαβαίνετε τι έχουμε να δούμε από εδώ και στο εξής.

Η εύκολη λύση είναι μία: Να σφυρίζουν κάθε αμφισβητούμενη φάση υπέρ των «αιωνίων»  και να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Δεν είναι, όμως, αυτή η λύση. Τουλάχιστον δεν πρέπει να είναι αυτή και όποιος δεν το καταλαβαίνει, εκ των «αρχόντων» των αγώνων, οφείλει πριν διαπράξει κανένα ατόπημα εντός αγωνιστικών χώρων, να ζητήσει την εξαίρεσή του από τα ματς του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού.

Γιατί να ρισκάρουν την καριέρα τους, για ένα λάθος σφύριγμα;

Οσο για τον Γιώργο Δούρο, θα κληθεί και αυτός μέσα από τις επιλογές του να δώσει εξετάσεις. Στον Παναθηναϊκό το είπαν ευθέως ότι θα έχουν τα μάτια τους ανοικτά και στραμμένα πάνω στον άνθρωπο που τους ξύπνησε δυσάρεστες αναμνήσεις…

Και θα έχει αρκετά έντονο ενδιαφέρον αυτή η «επικοινωνιακή» μάχη ανάμεσα στους αιωνίους αντιπάλους. Διότι, πλέον, ο πόλεμος για την κατάκτηση του τίτλου θα είναι καθημερινός και -προφανώς- θα έχει και παράπλευρες απώλειες για τα δύο αντίπαλα «στρατόπεδα».

Οσο για τον Βασσάρα, την απογοήτευσή του δεν την κρύβει γι’ αυτό το άνευ προηγουμένου άδειασμα από την ΕΠΟ και την ΚΕΔ. Παραμένει στο πόστο του ως υπεύθυνος ανάπτυξης, ενδεχομένως και ανακουφισμένος, σίγουρα όμως απογοητευμένος, διότι αλλιώς τα περίμενε και αλλιώς του προέκυψαν, τα δεδομένα. Άμοιρος ευθυνών, πάντως, δεν είναι. Γι’ αυτό και πληρώνει και εκείνος, όπως όλοι οι προκάτοχοί του, ένα και μόνο πράγμα: Ότι δεν είχε το σθένος να παραδεχτεί δημόσια και να ξεκαθαρίσει μια και για πάντα, πως το επίπεδο της ελληνικής επαγγελματικής διαιτησίας είναι κατώτερο των προσδοκιών και φυσικά του αναμενομένου… Εδώ και χρόνια.

ΥΓ.: Κυκλοφορούν φήμες για «καυτό» ροζ «σκανδαλάκι» στο χώρο του ποδοσφαίρου που αν επιβεβαιωθούν θα πέσουν και τα «τσιμέντα». Μέχρι στιγμής το θέμα οδεύει προς… «κουκούλωμα», αν και ο σκανδαλιάρης πρωταγωνιστής πιάστηκε στη «φάκα». Όχι από το άλλο πρόσωπο, αλλά από άτομο που δεν μπορούσε να φανταστεί πως θα μπορούσε να το μάθει. Είναι όμως γεγονός…  Ο διάβολος έχει πολλά πόδια… Και στην περίπτωσή μας δεν «μιλάει» ελληνικά…

YΓ.1: Μαγκιά και μάλιστα σε υπερθετικό βαθμό για τον Ατρόμητο, η πρόκριση μέσα στην Τούμπα. Τραγικός ο ΠΑΟΚ, παγωμένη η ατμόσφαιρα, αλλά και η ανατροπή δεν είναι εύκολη υπόθεση. Στρωμένη η ομάδα του Δώνη, αυτή τη φορά, αν προκριθεί θα πάει αρκετά πιο... διαβασμένη στον τελικό, αφού εύκολα ή δύσκολα και λόγω ποιοτικής διαφοράς θα τα καταφέρει κόντρα σε Αστέρα Τρίπολης ή Κέρκυρα. Δύο τελικοί σε ισάριθμα χρόνια, πιστοποιούν αυτό που θέλει ο Σπανός. Να ανεβάσει ένα επίπεδο την ΠΑΕ. Αν κάποια στιγμή βρει και τρόπο να προσελκύσει τον κόσμο του Περιστερίου στο γήπεδο, θα έχει ολοκληρώσει τον άθλο. Γιατί το Περιστέρι είναι -ποδοσφαιρικά-  ένας κοιμώμενος γίγαντας. Οι παλαιοί θυμούνται, οι νέοι πρέπει να μάθουν. Και ο Σπανός να αφουγκραστεί τα μηνύματα...